Klik hier voor mijn boek in PDF

wen, getooid in prachtige gewaden en opgestoken haren
met van die mooie kammen erin, te voorschijn en maak‐
ten zij alles gereed voor het avondeten. Enige tijd later
kwamen de mannen terug en het feest begon. Eten, eten
en nog eens eten. Gitaarmuziek, zingen en flamenco dan‐
sen. Een absolute droom. En ik mocht en kon daar volop
van genieten. Dit herhaalde zich iedere dag. Overdag
hielp ik met de paarden verzorgen en met het maken van
het kampvuur. Met het meisje is het altijd uitsluitend bij
oogcontact gebleven.
Na een aantal dagen werd ik ’s nachts opgeschrikt door
een hoop herrie en geschreeuw. De Guardia Civil was het
kamp binnengevallen. Alles werd onderzocht en door‐
zocht en hun grootste buit was een slecht Spaans spre‐
kende, goed gebruinde, Nederlandse jongen met lange
blonde haren, blauwe ogen, een gitaar en zonder pas‐
poort. Snel mocht ik nog even mijn paar spullen bij el‐
kaar rapen waarna ik werd afgevoerd naar een politiebu‐
reau in Madrid. Ik werd daar in een cel gestopt en de
andere morgen moest ik me melden bij de commandant
en uitleggen wie en wat ik was. Er werd contact opge‐
nomen met, naar mijn idee, de Nederlandse ambassade
en vervolgens werd mij medegedeeld dat ik het land
moest verlaten. Onder begeleiding werd ik op de trein
naar Barcelona gezet. Daar moest ik me weer melden bij
de Guardia Civil. Van te voren was me duidelijk ge‐
maakt, dat ik in grote problemen zou komen wanneer ik
dit niet zou doen. Op dat politiebureau in Barcelona
werd ik wederom in een cel gezet en na twee dagen werd
ik onder begeleiding van de Guardia Civil overgebracht
naar de Franse grens. Met mij waren nog twee andere
personen, een Fransman van Algerijnse afkomst en een
35