Klik hier voor mijn boek in PDF

Vervolgens heb ik al deze adressen in een kaartsysteem
gezet. Met dat kaartsysteem ben ik naar het politiebureau
gegaan en heb gevraagd
of ze me wilden helpen om deze
adressen in te delen in de wijken van Den Haag (postco‐
des waren er nog niet).
De firma Du Pont was ook een redelijk ouderwets bedrijf.
Ik kreeg een minimum salaris en een tweedehands au‐
tootje (Kever) dat ik in het weekend in moest leveren.
Het verging me erg goed en ik begon al snel naam te ma‐
ken in deze branche. In mijn vrije avonduren bezocht ik
technische clubs voor kappers. Daar ik Den Haag ook al
kende van de muziek, had ik daar al wat vrienden. Al
vrij snel werd ik goed bevriend met de topkappers Ton
van Oldemark (dameskapper) en Robbie van Limburg
(herenkapper), die een aantal malen Nederlands kampi‐
oen is geweest. Zij waren de persoonlijke kappers van de
Guys & Dolls, van een bekende meidengroep en van de
groep waar Ron Brandsteder in meespeelde. In samen‐
werking met hen ging ik kappersshows organiseren en
presenteren in discotheken en jongerencentra. Buiten
mijn
werkzaamheden bij Du Pont om had ik een eigen
handeltje opgezet met onder andere tassen, riemen en
andere modeartikelen, die ik gedeeltelijk kocht en gedeel‐
telijk zelf produceerde in de avonduren. Tevens gebruik‐
te ik mijn artistieke gave en schilderde ik. Die schilderijen
en tassen en riemen werden ook op deze avonden ver‐
kocht en tevens in de winkels van Ton en Robbie.
Op een middag bezocht ik een klant, een herenkapper in
de hoerenbuurt van Den Haag. Bij mijn binnenkomst was
hij een man aan het knippen. Ik ving op dat die man
vroeg waar hij condooms kon kopen in grote hoeveelhe‐
den. Ik verontschuldigde me bij de kapper en zei hem,
63