Klik hier voor mijn boek in PDF

kwaad. Met Anton, mijn klusjesman, heb ik daar een
prachtige expositie ingericht van schilderijen van Neder‐
landse meesters, met als thema nautica. Ik had schilderij‐
en met stranden en boten op zee van Jan Kelderman, ha‐
vengezichten van Wim Bos en M. de Jongere en nog di‐
verse andere van minder bekende schilders. Ik opende de
galerie wanneer
ik wakker werd en sloot hem wanneer ik
naar bed ging. We hadden het geluk dat het een mooie
zomer was, dus hebben we veel voor de deur op de bou‐
levard in de zon gezeten. Ik verkocht aan Amerikanen,
Fransen, Duitsers en vele andere nationaliteiten.
De laatste week zouden Danny en Bob, mijn beide klein‐
zonen, komen logeren. Daar had ik erg naar uitgekeken.
Het leek me heerlijk met deze mannen te gaan vissen op
de pier. Uiteraard had ik mijn hengels meegenomen. Nel
zou dan de galerie in de gaten houden en me roepen als
er klanten kwamen. Nadat Marcel de jongens zondags
had gebracht, kon de pret beginnen.
Op dinsdag kreeg ik ’s morgens vroeg een telefoontje van
Marcel, dat zijn schoonmoeder Pia plotseling was over‐
leden. Hij zei me, dat Danny en Bob onmiddellijk naar
huis moesten komen. Ik heb hem toen gevraagd of dat
wel verstandig was. Sandra is de oudste, dus hij en San‐
dra zouden het erg druk krijgen om de begrafenis te re‐
gelen
en alles wat daarbij hoort. De jongens waren op dat
moment 9 en 10 jaar oud en werden goed verzorgd bij
oma en opa. Wij zouden er voor zorgen dat ze de och‐
tend van de begrafenis spic en span thuis zouden zijn.
Maar daar wilden ze niets van horen, ze moesten direct
naar huis. Ik begreep daar niets van, maar uiteraard heb
ik nog diezelfde dag gezorgd dat ze in Veldhoven kwa‐
men. Later heb ik het begrepen. Pia was van Indonesi‐
228