Klik hier voor mijn boek in PDF

Dat weekend heb ik gebruikt om het een en ander te re‐
gelen. Van een vriend heb ik een appartement in Eindho‐
ven gehuurd en zonder dat Nel het zag heb ik een paar
hoognodige dingen ingepakt.
Die zondagavond waren er weer spanningen, maar ik
hield me in, daar ik nog steeds niet dronk. Die nacht heb
ik op de bank geslapen en ben maandagmorgen rond 11
uur vertrokken. Alvorens ik ging, heb ik tegen Nel ge‐
zegd dat ze zich niet ongerust hoefde te maken, daar ik
voorlopig niet terug kwam. Ze keek me aan en zei: “Je
doet maar wat je niet laten kan. Als je beter kunt, moet je
beter gaan.”
Eenmaal in dat flatje aangekomen voelde ik me echt arm
en ongelukkig. Ik was niet blij en al helemaal niet trots op
de beslissing die ik had genomen. Maar ik had geen keu‐
ze, dit was de enige oplossing. Ook had ik me voorge‐
nomen niet alleen bij Nel weg te gaan, maar ook te bre‐
ken met mijn gehele sociale leven in Veldhoven. Ik
schaamde me diep over het besluit dat ik in mijn leven
had genomen. Ik wilde niemand zien en al helemaal niet
spreken om allerlei luladviezen te krijgen. Wel heb ik een
paar mensen ingelicht, mijn broer, mijn zussen, mijn
vriend Koos en uiteraard Carola.
Mijn tijd bracht ik door in de winkel bij Carola, maar
ging slapen in dat appartementje. Ik wilde absoluut niet
dat men zou zeggen: “Kijk, hij is onmiddellijk bij Carola
gaan wonen.” De reden dat ik Nel had verlaten, was zo‐
als hiervoor
beschreven en zeker niet vanwege Carola.
Het was wel prettig om zo’n maatje te hebben waar je
tegenaan kon praten, mee kon lachen en die ook nog lek‐
ker kon koken. De
eerste paar dagen vielen wel mee,
maar toen werd het weekend. Carola was met vrienden
237