Verslag - Buitenlandse Zaken - Belgium

Een samenvatting van de zes routes staat hieronder. Concrete illustraties van elke route
werden opgenomen in bijlage 2.
Route 1: CV uitgevoerd door NNGO
Route 2: CV uitgevoerd door lokale CV provider
Route 3: CV door deelname aan thematische of sectoriële netwerken, allianties,
platformen, conferenties
Route 4: CV door peer-to-peer interactie met partnerorganisaties van de NNGO of
andere organisaties in Zuiden
Route 5: CV door interactie met gelijkaardige organisaties in Noorden of
vormingen in het Noorden.
Route 6: Partner organiseert eigen CV processen (zonder externe expertise)
2.3.5 Instrumentele en normatieve partnerschappen m.b.t. CV ondersteuning
In dit rapport delen we de partnerschappen in de steekproef in tussen wat omschreven
wordt als ‘instrumentele’ en ‘normatieve’ partnerschappen m.b.t. CV ondersteuning. 22
Met instrumentele partnerschappen op het vlak van CV, verwijzen we naar die
partnerschappen waarbij het centrale doel van de CV gericht is op het verbeteren van de
project- of programma implementatie, het behalen van de resultaten, of het
beantwoorden van rekenschap (accountability) noden. Dit is in tegenstelling tot de
normatieve partnerschappen waarbij de CV versterking het bereiken van sterke CSO
organisaties in het Zuiden als doel op zich heeft. Hierbij wordt de intrinsieke waarde van
het versterken van CSO actoren benadrukt, vooral met het oog op hun sociopolitieke rol
in de samenleving en hun rol in het nastreven van structurele verandering.
2.4 Beleidskader inzake partnerschappen en
capaciteitsversterking
In de volgende secties komt het Belgische beleidskader m.b.t. partnerschappen en CV
aan bod, samen met het ontwikkelde kader over de regionale coördinatie van de NNGO
acties op het terrein. De periode 1998-2008 omvat drie te onderscheiden
financieringsperiodes – drie legale raamwerken voor de financiering van NNGO’s – van de
Belgische overheid. Afhankelijk van de financieringsperiode waarin we ons situeren,
nemen we een evolutie waar in de definitie, het belang en de regelgeving m.b.t. deze
centrale concepten van de evaluatie. Deze veranderingen worden hieronder beschreven.
2.4.1 Partners en partnerschappen
Met het KB van 1991 definieerde de overheid striktere criteria door het stellen van eisen
m.b.t. het professionalisme en ervaring van de NNGO’s, en maakte ze voor het eerst een
onderscheid tussen project- en programmafinanciering. Die wijzigingen waren er ook op
gericht om het aantal NNGO’s terug te brengen tot grotere en meer professionele
eenheden. Als een gevolg van deze hervormingen organiseren een aantal NNGO’s zich in
consortia. Met het KB van 18 juli 1997 werd de tweede hervorming van de cofinanciering
van NNGO’s ingevoerd. Voordien werd in het wetgevende kader de term “project”
22 Er wordt benadrukt dat dit geen absolute of definitieve opdeling is maar in deze context enkel
wordt gebruikt om een duidelijker kader te geven aan sommige bevindingen. In de realiteit
bevinden de organisaties zich eerder op een continuüm tussen die twee ideaaltypes, en neigen
ze, afhankelijk van het aspect dat belicht wordt, meer naar de ene of de andere kant.
31