Verslag - Buitenlandse Zaken - Belgium

Vergelijking met 31 partnerschappen
Vijf van de negen partnerschappen documenteerden een hele reeks wijzigingen bij hun
partners, die volgens de rapportering een gevolg zijn van CV. Bij de 31 partnerschappen
was het ook ongeveer de helft die vrij systematisch CV processen opvolgden. Ook hier
wordt er bij ongeveer een derde van de partnerschappen een evolutie van OD naar ID
aangegeven, en zijn er problemen met exit strategieën.
3.4.2 Evaluatievraag 6 - In welke mate is de partnerorganisatie beter in staat om haar
ontwikkelingsdoelstellingen te realiseren (output en outcome niveau)?
Met deze evaluatievraag hebben we niet de ambitie om een volledige analyse te doen
van de evolutie van de capaciteit van de partnerorganisaties om hun ontwikkelingsdoelen
te bereiken. Niettemin leek het ons belangrijk om de partners, de begunstigden en
andere stakeholders te bevragen over ontwikkelingen in de kwaliteit van de werking van
de partners en over eventuele belangrijke wijzigingen in de leefwereld van de
doelgroepen. De uitdaging bestond erin om verbanden te leggen tussen deze
veranderingen en de processen van CV waarbij de Belgische NGO’s betrokken zijn.
De NNGO’s die deel uitmaakten van de steekproef organiseerden geen impactevaluaties
en we vonden ook geen baseline studies die de evaluatie toelieten om op basis van
kwalitatieve of kwantitatieve data onderbouwde uitspraken te doen over de effecten van
de acties.
BC 6.1 veranderingen m.b.t. de outputs van de partner n.a.v. processen van CV
De grote meerderheid van de bestudeerde partners geeft aan dat ze kwalitatieve of
kwantitatieve verbeteringen zien in hun eigen werking. De evaluatieteams hebben een
aantal van die verbeteringen kunnen waarnemen op het terrein, met de belangrijke
bedenking dat meestal niet alle wijzigingen exclusief kunnen toegeschreven worden aan
de ondersteuning van de bestudeerde NNGO’s.
De verbeteringen zijn zichtbaar op verschillende manieren.
Verschillende organisaties relateren de relatieve verbeteringen in hun werking aan de
uitvoering van hun werk zelf. Dat betekent bijvoorbeeld voor een platform dat het meer
effectief is geworden in het uitvoeren van de functies die verwacht worden van een
platform (bewerkstelligen van de relaties en het uitwisselen tussen de deelnemers van
het platform) door het verwerven van specifieke vaardigheden/technieken door de
werking zelf (facilitatie van meetings, …). Voor andere organisaties vertaalden de
capaciteitsverbeteringen zich op het vlak van hun performantie en innovatie. Dit soort
verbeteringen deed zich vooral voor bij organisaties die goederen produceren of diensten
leveren. De verbeteringen waren het gevolg van het verwerven van nieuwe kennis en
technieken (als gevolg van vormingen of uitwisselingen) of van investeringen in
infrastructuur (die het bedrijven van economische activiteiten mogelijk maakten). Als een
gevolg daarvan stelden we bij een aantal organisaties duidelijk een intensifiëring en
kwantitatieve verhoging van de outputs vast. Bij anderen leidde dit, ondanks de nieuwe
kennis en verworven vaardigheden, niet tot een verhoging van de capaciteit. Dit lag
soms aan de specifieke context of soms aan organisationele tekortkomingen.
Verscheidene organisaties verwezen naar de vooruitgang in hun capaciteit op het vlak
van monitoring en evaluatie van hun activiteiten, en dan vooral door meer systematisch
beroep te doen op instrumenten voor monitoring en evaluatie. De bijdrage van
vormingen op het vlak van resultaatsgericht beheer werden hiervoor meermaals
vermeld. Deze vooruitgang wordt ook gekoppeld aan meer functionele
capaciteitsontwikkeling (in functie van het partnerschap) bij de partners vooral gericht op
het opstellen van de financiële en narratieve rapportering.
Verschillende organisaties gaven aan dat de verbeteringen in de outputs zorgden voor
credibiliteit en naamsbekendheid, ofwel op thematisch vlak (ten opzichte van andere
actoren die op hetzelfde thema werken), ofwel op geografisch vlak (gaande van het
80