Verslag - Buitenlandse Zaken - Belgium

internationale netwerken. Hiertoe bevorderen de NGO-overlegstructuren de coördinatie
van de Belgische NGO’s ter zake.”
2.4.3 Capaciteitsversterking
Zoals eerder gesteld, krijgt CV op internationaal vlak de laatste jaren een verhoogde
aandacht als beleidsthema. Dat is onder meer zichtbaar in consensusverklaringen van de
OECD/DAC donoren. De Verklaring van Parijs (2005) maakt melding van het belang van
CV in het licht van het bereiken van ownership en duurzame ontwikkeling. En in de Accra
Agenda for Action (2008) wordt CV nog explicieter opgenomen als een belangrijk
aandachtspunt voor de internationale donoren. Deze ontwikkelingen sijpelden de laatste
jaren ook door in het Belgische beleidskader. Toch is dat kader tot eind 2009 beperkter
dan dat voor partnerschappen. Op legaal vlak, maakt de Wet Internationale
Samenwerking van 1999 voor de eerste maal expliciet melding van het belang van CV.
Het KB van 2006 legt eveneens de nadruk op het belang van CV. In Art. 2 wordt gesteld:
“In het Zuidluik is een specifieke doelstelling direct of indirect gericht op de CV van de
partners en/of de ondersteuning van hun activiteiten gericht op de verbetering van de
socio-economische levensomstandigheden van de achtergestelde bevolkingsgroepen in
een perspectief van duurzame ontwikkeling”. Volgens Art. 5.1 wordt een coöperant
ingezet “om ter plaatse een programma of een project op te volgen of om een partner te
versterken”. Er wordt daarbij verondersteld dat de coöperant wordt ingezet bij een
partner, Art. 5.3: “Vooraleer de indienstneming van personeel bij een partner, tekent de
NGO met de betrokken partner een partnerovereenkomst”.
In de context van de onderhandelingen over het nieuwe NGO akkoord tussen de overheid
en de NNGO’s van 2009 komt CV tenslotte ook aan bod. De nota “De verschillende rollen
van de NGO’s uit het Noorden” beschrijft de specifieke rol van de NNGO’s m.b.t. de
versterking van de lokale ontwikkelingsactoren. Belgische NGO’s kunnen meewerken aan
de capaciteitsopbouw van de organisaties uit de civiele samenleving in het Zuiden opdat
zij hun eigen rol beter kunnen invullen. 26 Steun aan capaciteitsopbouw wordt hierbij
gekoppeld aan duurzaamheid. Onder de hoofding “eigenaarschap en afstemming”
beloven de Belgische NGO’s in het nieuwe Akkoord tussen de NGO’s en de Minister voor
Ontwikkelingssamenwerking om de landenanalyses die ze maken, beter af te stemmen
op het partnerland en onder elkaar als ze in een zelfde land actief zijn. Ze verbinden zich
ertoe hun rol als dienstverleners te verminderen ten voordele van hun rol als
capaciteitsversterkers, met bijzondere aandacht voor de versterking van de kwaliteit van
de beleidsbeïnvloeding. 27
26 Uit: De verschillende rollen van de NGO’s uit het Noorden: consensusnota, april 2009. p. 3.
27 Art.2.1.2.: “De NGO’s leggen zich meer toe op de ontwikkeling van de capaciteiten van hun
partners. De interventies waarbij rechtstreeks goederen en diensten worden geleverd, zijn
beperkt tot (i) situaties waarin de doelgroepen zwak staan en er geen andere ondersteunende
(niet-)gouvernementele organisaties zijn, (ii) proefexperimenten die expliciet een
vernieuwende functie hebben, (iii) landen in conflict of kwetsbare landen, of (iv) noodsituaties.
De NGO’s passen in die gevallen de gezamenlijke charters van goede praktijken ter zake toe.”
Art. 2.1.3.: “De versterking van de capaciteiten van de civiele samenleving in haar functie van
‘waakhond’ en democratische controle krijgt bijzondere aandacht.”
Art. 2.1.4.: “Het uitzenden van coöperanten en de bijhorende modaliteiten worden
gerechtvaardigd en bepaald door een diepgaande denkoefening over de versterking van de
capaciteiten van de partners en het evenwicht in de partnerrelaties. Vanaf het volgende
strategisch kader en ten vroegste in 2014 zullen de NGO’s de coöperanten in dezelfde mate
mee financieren als de andere programma- en projectactiviteiten (20/80). Vanaf hun volgende
programma of project voorzien de NGO’s strategieën die hen de mogelijkheid bieden om die
doelstelling te halen.”
34