Verslag - Buitenlandse Zaken - Belgium

De NNGO’s zijn ook meer en meer aandacht gaan geven aan advocacy en lobby. En
enkele NNGO’s kiezen expliciet niet meer voor dienstverlenende organisatie als partner
en verkiezen een samenwerking met ledenorganisaties.
Uit de lezing van de beleidsdocumenten blijkt duidelijk een evolutie van een
projectbenadering naar een programmabenadering. Dit vertaalt zich in een grotere
coherentie in het partnerbeleid (vb. vermindering van het aantal partners bij Broederlijk
Delen of een betere afbakening van het partnerprofiel bij DMOS/COMIDE). De invloed
van de richtlijnen van DGOS laten zich duidelijk voelen. Maar ook hier zien we verschillen
tussen de NNGO’s. Enkele NNGO’s zoeken eerder naar thematische coherentie in hun
programma’s en partners worden in functie hiervan geselecteerd. Andere NNGO’s
vertrekken eerder van de lokale noden en streven naar een thematische of geografische
coherentie op lokaal vlak. Er wordt ook groeiend belang gehecht aan het zoeken van
partners die dichtbij de begunstigden staan (vb. via basisorganisaties) en aan de
politieke agenda in de partnerrelatie in functie van het advocacy en lobby werk.
Beleid m.b.t. capaciteitsversterking
De meeste NNGO’s benadrukken dat CV tot de kern van hun werking behoort en bijna
alle NNGO’s stellen dat ze een bijdrage leveren aan de organisatieversterking van hun
partners. Deze aanpak is eerder een impliciete aanpak van CV. Slechts 9 NNGO’s hebben
een expliciet beleid ontwikkeld met betrekking tot CV (DMOS, DamiaanActie, CEMUBAC,
DISOP, TRIAS, Vredeseilanden, PROTOS, Autre Terre, FOS).
De ontvangers van CV zijn erg divers, lopende van basisorganisaties en ledenorganisaties
(boerenorganisaties, koepelorganisaties, vakbonden en andere sociale bewegingen) tot
dienstverlenende organisaties (training providers, microfinancieringsorganisaties, …),
lokale overheden en verschillende types van NGO’s.
De NNGO’s hebben een aantal evoluties gesignaleerd inzake hun beleid ten aanzien van
CV (of eerder van de praktijk gezien er weinig sprake is van expliciet beleid). We kunnen
deze niet veralgemenen voor het geheel van de NNGO’s uit de documentaire fase. In de
volgende tabel geven we een overzicht.
Tabel 8 : Domeinen van evolutie m.b.t. het beleid van CV van de Belgische NGO’s
Domeinen van evolutie
m.b.t. CV
Aanpassing in de gehanteerde
werkvormen
Instrumenten en methoden
Voorbeelden van de praktijk van de bevraagde
NNGO’s
− Groeiend belang van organisatieontwikkeling: vb. FOS;
− Van organisatieontwikkeling naar business
development en institutionele ontwikkeling: vb.
Vredeseilanden;
− Focus op gedragsverandering bij partners: vb.
Vredeseilanden;
− Meer aandacht voor netwerking en linken met België:
vb. WSM, Trias;
− Introductie van de thematische benadering: vb. WSM;
− Meer aandacht voor complementariteit en afstemming:
vb. Damiaanactie;
− Meer aandacht voor advocacy en lobby:vb. Trias.
− Gebruik van « participatorische strategische planning:
DMOS;
− Opvolging van de 5 core capabilities (ECDPM) bij
partners: vb. Oxfam Solidariteit;
− Betere partnerselectie en partnerwerking: ADG;
− Introductie PCM: vb. DISOP;
− Meer systematiek:vb. SLCD.
39