gen

Het Paleis van Justitie, gelegen tegenover Schouwburg
Odeon aan de Blijmarkt in Zwolle. Hier speelden zich de
nodige scènes af in het drama rond de weduwe Pruimers.
Coll. Historisch Centrum Overijssel, Zwolle
Dankbaar was hij jegens anderen. Hoe zou hij zonder
zijn helpers en helpsters, vroeg hij zich in 1884
af, ‘alleen en verlaten, beschadigd door een onwaardige
vrouw, een bestaan hebben kunnen vinden en
zijn ziel hebben kunnen redden?’
Zonder familie was hij, werkend als tuinman, onder
andere voor een baron De Rothschild, door Frankrijk
getrokken. Hij trouwde er, maar binnen afzienbare
tijd overleden zijn vrouw en hun tweede kind. Uiteindelijk
kwam hij terecht aan de oevers van het
meer van Genève. Net als Rémi in Hector Malots
kinderboek uit 1878 Sans famille, in het Nederlands
ten onrechte vertaald als Alleen op de wereld.
Een medestander had Henri al in oktober 1863
gehad in Multatuli. De schrijver had in zijn eerste
brief de hoop uitgesproken dat Jeannette ook haar
tweede kind, hoewel buitenechtelijk, ‘hartelijk welkom
had gekust in het leven’. En dat ze het aan de
borst had gelegd, ‘zodat de kleine lippen er gulzig
snuivend en geholpen door medeplichtige vuistjes
naar hadden kunnen zoeken.’ Die woorden zouden
Henri nooit bereiken en voor hem lagen de feiten
anders. Hij werd gevoed door de borsten van de min,
de nourrice, in wier gezin hij opgroeide, bejubeld
door zijn drie broertjes en een zusje. Zij hadden zich
binnen de kortste keren aan hem gehecht en geen
afstand meer willen doen van hun allerliefste, vriendelijk
lachende blonde broertje met zijn blauwe
ogen. Die kinderlijke aanhankelijkheid had de prijs
voor de overname gedrukt, zodat de nieuwe ouders
genoegen hadden genomen met 5500 francs, in
plaats van de tienduizend die ze eerst hadden
gevraagd voor de opvoeding van hun pleegkind.
Geen erkenning
Nieuwe informatie over Henri kreeg ik uit Frankrijk.
Een mail naar het stadsarchief van Hyères, met een
korte samenvatting van het verhaal en enkele vragen,
leidde tot de spontane reactie van een historica
uit de streek waar Henri opgroeide. Op eigen initiatief
had zij al verder onderzoek gedaan naar zijn
pleeggezin aldaar. Zo leerde ik dat het jongste kind
uit het pleeggezin, nog een baby, kort voor de komst
van Henri was overleden. Hij nam dus haar plaats in
aan de moederborst.
gen. 15