gen
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
• algemeen • familienamen • heraldiek • topografie<br />
dood erfde zijn hoogbejaarde<br />
broer Cornelis Dellius zijn vermo<strong>gen</strong>.<br />
Toen Cornelis twee jaar<br />
later overleed werd zijn erfenis,<br />
na aftrek van de legaten, in een<br />
ondersteuningsfonds voor arme<br />
bloedverwanten ondergebracht.<br />
Als Stichting Boedel Dellius bestaat<br />
dit fonds nog steeds. In dit<br />
aardige boekje (tevens reisverslag)<br />
beschrijft Ad van Bemmel<br />
de geschiedenis van de predikanten-dynastie<br />
Dellius en het<br />
wel en wee van het naar deze<br />
familie <strong>gen</strong>oemde fonds. Inventarissen<br />
en bedelingslijsten (met<br />
veel namen) uit de achttiende<br />
eeuw en uit 1953 treft men in de<br />
bijla<strong>gen</strong> aan.<br />
Eweg<br />
E. Smitshuijzen<br />
FAMILIEKRONIEK. ZEVENENNE-<br />
GENTIG LENTES. TER<br />
HERINNERING AAN MARIA<br />
MAGDALENA HESTER EWEG,<br />
26 JULI 1916 - 6 FEBRUARI 2014<br />
(Amsterdam 2014) 416 blz., ill.<br />
Adres van de samensteller: Van<br />
Tuyll van Serooskerkenweg 142,<br />
1076 JT Amsterdam.<br />
Hoofdpersoon in deze familiekroniek<br />
is de chroniqueur zelf.<br />
Edo Smitshuijzen (1944) nam het<br />
initiatief tot het maken van dit<br />
boek kort nadat zijn moeder was<br />
overleden. Ofschoon het gebruikte<br />
beeldmateriaal, zoals hij<br />
zelf schrijft, van ‘kiekjes-niveau’<br />
is, mag het resultaat er zijn: een<br />
professioneel o<strong>gen</strong>de en van<br />
leeslinten voorziene uitgave,<br />
die vol<strong>gen</strong>s het nawoord ‘een<br />
kruising is tussen een fotoalbum,<br />
een <strong>gen</strong>ealogie en een egodocument<br />
van de auteur.’ Mede op<br />
grond van ei<strong>gen</strong> herinnerin<strong>gen</strong><br />
beschrijft hij eerst de families<br />
van zijn (over)grootouders<br />
(Smitshuijzen, Goedhart, Eweg<br />
en Toethuis) en vervol<strong>gen</strong>s het<br />
gezin van zijn ouders, Anton<br />
Smitshuijzen en Lenie Eweg. Dat<br />
doet hij heel gedetailleerd en<br />
indrin<strong>gen</strong>d, wat overi<strong>gen</strong>s ook<br />
geldt voor zijn ei<strong>gen</strong> levensverhaal<br />
en dat van zijn broers.<br />
In 1961 gin<strong>gen</strong> zijn ouders uit<br />
elkaar. De laatste levensjaren<br />
van Lenie Eweg waren tragisch.<br />
Twee van haar vier zoons ontvielen<br />
haar binnen een jaar. Dit<br />
indrukwekkende in memoriam<br />
besluit met recente foto’s van<br />
haar nabestaanden.<br />
Goedegebuure<br />
J. Goedegebuure en<br />
A. Goedegebuure<br />
OVER DE HEDENDAAGSE<br />
FAMILIENAMEN GOEDEGEBUURE,<br />
GOEDEGEBUUR, GOEDEGEBURE.<br />
MET PARENTEEL VAN DE<br />
STAMVADER MARINUS<br />
LEENDERTSE GOEDEGEBUERE<br />
(z.pl. 2013) 228 blz., ill., index.<br />
Correspondentieadres:<br />
jepege@versatel.nl.<br />
De typisch Zeeuwse naam<br />
Goedegebuure werd en wordt<br />
op verschillende manieren geschreven.<br />
Vol<strong>gen</strong>s de Nieuwe<br />
Cronyk van Zeeland van Mattheus<br />
Smallegange (1696) zou de<br />
naam uit Vlaanderen stammen.<br />
Dat zou kunnen want gebuur<br />
is de Vlaamse naam voor een<br />
stuk grond. Een goedgebuur zou<br />
dan de bewoner van een goed<br />
stuk grond zijn. Of betekent de<br />
naam gewoon goede buur? In de<br />
zestiende en zeventiende eeuw<br />
kwam deze naam op meerdere<br />
plaatsen in Zeeland voor, maar<br />
verwantschap tussen deze<br />
naamdragers kon niet worden<br />
aangetoond. In deze uitgave<br />
wordt ingegaan op Martinus<br />
Leendertse Goedegebuere en<br />
zijn nageslacht. Het gaat hier<br />
niet om een parenteel zoals de<br />
titel vermeldt (in een parenteel<br />
worden ook de nakomelin<strong>gen</strong> in<br />
Uitgelicht<br />
Marianka Spanjaard<br />
EEN LEKKERE SUSTER EN ANDERE<br />
HEERLIJKHEDEN. RECEPTEN VAN VIJF<br />
GENERATIES UIT ÉÉN FAMILIE 1774/1920<br />
(Walburg Pers, Zutphen 2014)<br />
In 1774 kreeg de Zutphense Louise Toe<br />
Water geb. Van der Muelen, waarschijnlijk<br />
ter gele<strong>gen</strong>heid van haar huwelijk een<br />
jaar eerder, een handgeschreven kookboek<br />
cadeau van ‘De Nieuwerwetsche<br />
sindelijke en spraaksame Keuken-Meid,<br />
in het Geldersch gekleed, niet snuyvende<br />
rookende nog sweetende, maar een aan<strong>gen</strong>ame<br />
geur van sig gevende’. Achter<br />
deze Keuken-Meid ging vermoedelijk<br />
de oudste zuster van Louise Toe Water<br />
schuil: Jacqueline van Löben Sels-Van der<br />
Muelen.<br />
Vijf <strong>gen</strong>eraties dochters en schoondochters<br />
kre<strong>gen</strong> het boek vervol<strong>gen</strong>s in<br />
bezit, en elk van hen vulde het aan met<br />
ei<strong>gen</strong> lievelingsrecepten en huismiddeltjes<br />
tot 1945, toen het boek vol was. Het<br />
werd daarna nog wel in de familie doorgegeven,<br />
als laatste aan historica Thera<br />
Wijsenbeek-Olthuis. Na haar overlijden in<br />
2010 kwam het in bezit van de auteur.<br />
Na een inleiding over de verschillende<br />
ei<strong>gen</strong>aressen en hun familieverbanden en<br />
korte informatie over tafelgewoonten en<br />
maten en gewichten vol<strong>gen</strong> de vertaalde<br />
recepten, aangevuld met relevante uitleg<br />
voor de moderne kok.<br />
Dimphéna Groffen<br />
<strong>gen</strong>. 73