15.04.2015 Views

gen

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

digitaal<br />

Vergeten<br />

Het recht op<br />

privacy en<br />

het recht op<br />

informatie<br />

over het<br />

verleden<br />

botsen met<br />

elkaar<br />

nen inzien. Het recht op privacy en het recht op informatie over het verleden botsen dus<br />

met elkaar. Voor papieren dossiers is er een beproefde oplossing: beperk toegang gedurende<br />

een bepaalde tijd. Voor recente gegevens wint dan het recht op privacy en voor oude<br />

gegevens wint het recht op informatie.<br />

Een nieuwe Europese richtlijn zorgt ervoor dat burgers het<br />

recht hebben om vergeten te worden. Ze kunnen zoekmachines<br />

vra<strong>gen</strong> om resultaten die niet meer relevant zijn<br />

te laten verwijderen. Je dronken selfie zal dan niet meer<br />

bovenaan komen als een potentiële werkgever op je naam<br />

zoekt. De richtlijn is in eerste instantie op zoekmachines<br />

gericht, maar bredere regelgeving is in de maak.<br />

Als <strong>gen</strong>ealo<strong>gen</strong> zijn we gewend dat persoonsgegevens na<br />

verloop van tijd openbaar worden, ook als dat pijnlijk is voor<br />

nabestaanden. Oma wou misschien niet toegeven dat ze<br />

een ‘voorkind’ had en vader verzweeg dat hij in een psychiatrische<br />

inrichting had gezeten, maar na honderd jaar<br />

is deze informatie voor iedereen toegankelijk. Als zij een<br />

beroep hadden kunnen doen op het recht om vergeten te<br />

worden, hadden ze die dossiers vast laten verwijderen en<br />

hadden hun nakomelin<strong>gen</strong> die informatie niet meer kun-<br />

Bij digitale informatie geldt dat openbare informatie meestal ook goed vindbaar is. Mensen<br />

worden daardoor vaker geconfronteerd met ongewenste of achterhaalde informatie<br />

over zichzelf. De oplossing die de EU gekozen heeft, is een andere dan bij de papieren situatie:<br />

niet het beperken van toegang, maar de mogelijkheid om gegevens en verwijzin<strong>gen</strong><br />

naar die gegevens te laten wissen. Daarmee vervalt de mogelijkheid om de informatie op<br />

termijn wel beschikbaar te maken. De privacy wint dus en toekomstige geschiedschrijvers<br />

zullen zich moeten behelpen met gecensureerde informatie.<br />

Deze ontwikkeling past binnen een bredere discussie over digitale duurzaamheid. Tot nu<br />

toe ging die vooral over toegankelijk houden van informatie ondanks verouderende<br />

informatiedragers (wie kan een 5” diskette nog gebruiken?)<br />

en bestandsformaten. Maar als we nu toestaan dat gegevens<br />

op verzoek verwijderd kunnen worden, wordt digitale<br />

informatie nog vluchtiger.<br />

Algemeen Rijksarchivaris Marens Engelhard vroeg tijdens<br />

het iBestuur congres 2015 aandacht voor deze gevol<strong>gen</strong> van<br />

het recht om vergeten te worden. Een van zijn stellin<strong>gen</strong> was:<br />

‘Vernietiging van persoonsgegevens leidt ertoe dat het verleden<br />

niet langer goed reconstrueerbaar zal zijn’. Ik hoop dat<br />

de wetgever naar hem zal luisteren. Maar die denkt vast meer<br />

aan het belang van levende (en stemmende!) mensen dan<br />

aan het belang van geschiedschrijving over de doden.<br />

Yvette Hoitink<br />

<strong>gen</strong>ealoog en IT-consultant<br />

63 <strong>gen</strong>.<br />

<strong>gen</strong>. 63

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!