Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

'Ik ook,' zei Dirk. 'Wel zes. Wat is het jouwe?'
'Mijn geld is op. En ook al zijn de boeren hier geen afzetters, ik
moet ze toch iéts betalen voor wat ik bij ze haal.'
'Ik weet een oplossing,' zei Dirk na enig nadenken.
'Mooi zo. '
'Ga naar mijn moeder. Ze moet toch weten dat ik· veilig ben. Niet
naar mijn vader, die zou alles verraden van de bangigheid. Moeder
moet het maar aan vader vertellen, dan weet hij tenminste niet dat
jij er iets mee te maken hebt. Zeg maar tegen moeder dat ik piekfijn
in orde ben, en dat ik uit veiligheidsoverwegingen niet te voorschijn
kan komen. En dat ik iedere week een voedselpakket nodig heb
dat jij wel bezorgd kunt krijgen. Je zult zien dat ze dat prima voor
elkaar brengt.'
'Goed, dat doe ik.'
Een ogenblik wisten ze niets te zeggen.
'Wat voor weer is het?'
'Gaat wel. Bewolkt.'
'Di's beter ,dan helder. We kunnen geen vorst gebruiken, ook al
heb je twee dekens meegebracht. Houden we het zo?'
'Zoveel verstand heb ik niet van het weer. En je weet dat we al lang
geen radio meer hebben.'
'Laat me zelf eens naar de lucht kijken.'
Dirk stond op en ging naar de ingang van het hol. Hij liep daarbij
z6 kreupel, dat Michiel er van op zijn onderlip moest bijten.
'Hebben ze dat ook ... '
Dirk knikte.
'Begrijp je dat ik een rekening te vereffenen heb met de vent, die
me heeft verraden? Ik zal je wat zeggen. Ik ben bij Stroe uit de
trein gespróngen. Niet ver daar vandaan, in Garderen, woont een
goeie vried van me, waar ik wel had kunnen onderduiken. Maar
ik ben hierheen gekomen. Ik ben vast van plan om uit te zoeken
wie hier de verrader uithangt.'
, Schaf ter,' zei Michiel.
'Schaf ter? Hoe weet je dat? Volgens mij is Schaf ter . .. '
'Is Schaf ter wat?'
107