Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

den alleen uit angst vriendelijk gedaan tegen de bezetters, maar
nooit iemand verraden. Ook Schaf ter werd een tocht op de motor
niet bespaard.
Het was een ernstige vergissing. In zijn huis bleken
drie joden verborgen te zitten. Hij werd snel, met excuses, weer
vrijgelaten. Michiel zocht hem thuis op om zijn verontschuldigingen
aan te bieden.
'Jij dacht natuurlijk dat ik die zaak met het Koppelse Veer aan de
moffen had verraden, hè ?' zei Schaf ter. 'Ten slotte hadden wij dezelfde
ochtend nog over dat veer gesproken.'
'Neem me
niet kwalijk,' zei Michiel verlegen. 'U vroeg me van
alles. En iedereen zei dat u het hield met de Duitsers en, en . .. daar
leek het toch ook wel op.'
Schaf ter knikte.
'Ik had die mensen in huis, al vanaf 1942. Op een gegeven ogenblik
merkte ik, dat de Duitsers me begonnen te verdenken. Uit veiligheidsoverwegingen
ben ik me toen als een vriend van hen gaan
voordoen. Ik heb hun kleine diensten bewezen, onbelangrijke dien
sten natuurlijk . Vanzelfsprekend heb ik nooit iemand verraden.'
'Hebt u ze het huis van Bertus Hardhorend gewezen ?'
'Hè ? Nee.'
'Jannechien heeft horen zeggen dat ze u,
werd opgepakt, met de Duitsers heeft zien smoezen.'
die dag dat haar man
'0, bedoel je dat. Omdat ze me kenden, vroegen ze me de weg. Dat
wil zeggen, ze vroegen of ik wist waar het Driekusmanswegje was.
Natuurlijk heb ik hun dat gewezen. Ze hadden het op de eerste
de beste plattegrond kunnen vinden.'
'En hoe wist u in vredesnaam dat ik dat briefje bij u in de bus heb
gegooid?' vroeg Michiel.
'M'n onderduikers. Voor geval van nood hadden we een kijkgaaje
bij "de voordeur gemaakt. M'n onderduikers hoorden het
grint kraken en hebben gekeken wie er aankwam. Uit hun beschrijving
op te maken moest jij het wel zijn. Ik begreep dat je me
hevig wantrouwde vanwege dat Koppe1se Veer.'
'Ik snap het,' zei Michiel. 'Het spijt me dat ik u ten onrechte heb
verdacht. Maar u was ook wel erg nieuwsgierig.'
157