31.03.2016 Views

Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

den alleen uit angst vriendelijk gedaan tegen de bezetters, maar<br />

nooit iemand verraden. Ook Schaf ter werd een tocht op de motor<br />

niet bespaard.<br />

Het was een ernstige vergiss<strong>in</strong>g. In zijn huis bleken<br />

drie joden verborgen te zitten. Hij werd snel, met excuses, weer<br />

vrijgelaten. Michiel zocht hem thuis op om zijn verontschuldig<strong>in</strong>gen<br />

aan te bieden.<br />

'Jij dacht natuurlijk dat ik die zaak met het Koppelse Veer aan de<br />

moffen had verraden, hè ?' zei Schaf ter. 'Ten slotte hadden wij dezelfde<br />

ochtend nog over dat veer gesproken.'<br />

'Neem me<br />

niet kwalijk,' zei Michiel verlegen. 'U vroeg me van<br />

alles. En iedereen zei dat u het hield met de Duitsers en, en . .. daar<br />

leek het toch ook wel op.'<br />

Schaf ter knikte.<br />

'Ik had die mensen <strong>in</strong> huis, al vanaf 1942. Op een gegeven ogenblik<br />

merkte ik, dat de Duitsers me begonnen te verdenken. Uit veiligheidsoverweg<strong>in</strong>gen<br />

ben ik me toen als een vriend van hen gaan<br />

voordoen. Ik heb hun kle<strong>in</strong>e diensten bewezen, onbelangrijke dien<br />

sten natuurlijk . Vanzelfsprekend heb ik nooit iemand verraden.'<br />

'Hebt u ze het huis van Bertus Hardhorend gewezen ?'<br />

'Hè ? Nee.'<br />

'<strong>Jan</strong>nechien heeft horen zeggen dat ze u,<br />

werd opgepakt, met de Duitsers heeft zien smoezen.'<br />

die dag dat haar man<br />

'0, bedoel je dat. Omdat ze me kenden, vroegen ze me de weg. Dat<br />

wil zeggen, ze vroegen of ik wist waar het Driekusmanswegje was.<br />

Natuurlijk heb ik hun dat gewezen. Ze hadden het op de eerste<br />

de beste plattegrond kunnen v<strong>in</strong>den.'<br />

'En hoe wist u <strong>in</strong> vredesnaam dat ik dat briefje bij u <strong>in</strong> de bus heb<br />

gegooid?' vroeg Michiel.<br />

'M'n onderduikers. Voor geval van nood hadden we een kijkgaaje<br />

bij "de voordeur gemaakt. M'n onderduikers hoorden het<br />

gr<strong>in</strong>t kraken en hebben gekeken wie er aankwam. Uit hun beschrijv<strong>in</strong>g<br />

op te maken moest jij het wel zijn. Ik begreep dat je me<br />

hevig wantrouwde vanwege dat Koppe1se Veer.'<br />

'Ik snap het,' zei Michiel. 'Het spijt me dat ik u ten onrechte heb<br />

verdacht. Maar u was ook wel erg nieuwsgierig.'<br />

157

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!