Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

'Jullie kunnen toch niets bewijzen,' stamelde hij.
'0 nee?' zei Dirk. 'Is dit hier niet genoeg bewijs? Vertel eens,
Michiel, hoe heb je het ontdekt?'
Michiel had moeite om samenhangend te praten. De wilde fietsrit,
de opwinding, maar vooral zijn woede over het verraad van zijn
zogenaamde oom en zijn ergernis over de manier, waarop hij zich
had laten bedotten, hadden het bloed naar zijn hoofd gejaagd.
'De wanhoopshoutjes . .. ,' begon hij.
Hij probeerde zijn gedachten te ordenen.
'Ik dacht dat ik kende een aardig woordje Nederlands" zei Jack,
'maar met wanhoopshoutjes heb ik nog niet kennis gemaakt.'
'Vanmorgen hakte ik houtjes achter de schuur,' vertelde Michiel.
'Daar staat het hakblok en daar liggen de houtblokken opgestapeld.
We hakken daar altijd. Ineens hoorde ik stemmen, heel duidelijk,
zonder dat ik iemand zag. Het bleken mijn moeder en Jochem te
zijn, die in de schuur aan het zoeken waren naar Jochems jas of
zoiets. Ik kon het zo duidelijk horen, omdat er een spleet tussen
de planken zit. Ineens herinnerde ik me de morgen dat Dirk me de
brief gaf. Dat was in de schuur. DiezeHde ochtend, een beetje vroeger,
had hij daar (hij wees op Van Hierden ) alle dunne, droge
houtjes opgestookt die voor geval van nood voor mijn moeder in de
kist bij de kachel liggen. De zogenaamde wanhoopshoutjes. Ik had
hem gezegd dat hij nieuwe moest hakken. Ik weet nog dat ik hem
met de bijl zag lopen. Hij moet op het hakblok zijn gaan zitten om
uit te rusten, net als ik vanmorgen. Zo heeft hij kunnen horen wat
Dirk tegen me zei.
Laten we eens nagaan wát Dirk precies heeft gezegd. Ten eerste:
hij heeft verteld van de overval op het distributiekantoor in Lagezande,
die met drie man zou gebeuren. Dirk en zijn vrienden vielen
in een hinderlaag en de moffen wisten dat er een derde man moest
zijn. Ten tweede: Dirk heeft de naam van Bertus Hardhorend genoemd.
Ik zou Bertus de brief moeten geven als er iets misging.
Van Hierden heeft die naam gehoord. Maar hij wilde ook de brief
hebben. Hij wist niet dat ik de brief in de schuur had verstopt. Of
liever gezegd: in het kippenhok.'
144