31.03.2016 Views

Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

schennt tegen de Engelse Spitfires. 1 Met gierende remmen kwam<br />

de auto tot stilstand voor het gemeentehuis. Acht soldaten sprongen<br />

eruit. Met hun zware laarzen trapten ze de deur open en g<strong>in</strong>gen<br />

naar b<strong>in</strong>nen. Lang duurde het niet. Maar geen ,àcht kwamen er<br />

weer naar buiten; het waren er tien. Tussen de soldaten liepen, de<br />

hoofden geheven, de burgemeester en de gemeentesecretaris. Even<br />

maar waren ze te zien. Toen sloten ûch de deuren van de overvalwagen<br />

achter hen. En voort g<strong>in</strong>g het. Naar de dierenarts. Naar de<br />

notaris. Naar de rijke boer Schiltman. Naar de hoofdonderwijzer.<br />

Naar de dom<strong>in</strong>ee. Tien mannèn werden uit hun huizen gehaald en<br />

weggevoerd naar de kazerne die lag aan de weg naar Zwolle. Niets<br />

mochten ze meenemen. Geen woord werd gezegd over W'lt hun te<br />

wachten stond. Hun vrouwen, die tussenbeide wilden komen, werden<br />

ruw aan de kant geduwd. Hoe lang duurde de actie? Een uur?<br />

Hoogstens. Weg was de auto en de stilte van het dorp veranderde<br />

<strong>in</strong> een zenuwachtig gegons van pratende, huilende, gissende, troostende,<br />

bemoedigende, hysterische en machteloze mensen, die bij<br />

elkaar <strong>in</strong>- en uitliepen en niets, totaal niets konden doen .<br />

Gijzel<strong>in</strong>g, heette dat. Iemand die gestraft wordt als een ander iets<br />

doet, heet een gijzelaar. Onmiddellijk na het gevangennemen van<br />

de mannen maakte de Duitse kazernecommandant bekend, dat hij<br />

ze alle tien de volgende morgen zou laten ophangen aan de bomen<br />

op de Br<strong>in</strong>k, als de dader of daders van de moord op de soldaat zich<br />

voor die tijd niet hadden gemeld.<br />

Erica moest overgeven. Ze kokhalsde letterlijk van angst. Mevrouw<br />

Van Beusekom had donkere wallen onder haar ogen. Haar jukbeenderen<br />

leken meer uit te steken dan anders en door een zenuwtrek<br />

g<strong>in</strong>g af en toe haar rechter mondhoek iets naar beneden. Maar<br />

ze huilde niet. Ze hielp Erica met een nat washandje en een handdoek.<br />

Ze gaf Jochem, die niet wist wat er aan de hand was, een<br />

mooi, vooroorlogs vel wit papi er en een potlood, zodat hij kon<br />

tekenen. Daarna kwam ze naast Michiel staan, die <strong>in</strong> een stoel dof<br />

1 Jachtvliegtuigen.<br />

52

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!