Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
T<br />
de Ijssel en kapot te schieten alles wat ik zag aan gemotoriseerd<br />
veIVoer. Eerst alles g<strong>in</strong>g goed. Bij Hattum zag ik een Duitse personenauto.<br />
Toen ze me ontdekten, de mannetjes vluchtten eruit en<br />
verdwenen tussen de struiken. Het was toen een kle<strong>in</strong> kunstje voor<br />
me om de auto te schieten <strong>in</strong> brand. Veel ammunitie kostte het niet<br />
en ik had voldoende over om nog door te gaan.<br />
Maar boven Zwolle begon het lieve leven. Ze kregen me <strong>in</strong> de<br />
gaten en de kogels van het afweergeschut floten om m'n oren. Ik<br />
probeerde te maken dat ik wegkwam, maar ja hoor, ze raakten de<br />
staart van m'n toestel. Ik had nog aardig wat hoogte en ik wilde<br />
proberen buiten het bezette gebied te komen, ook al werkte het<br />
richt<strong>in</strong>gsroer niet zo best meer. Daarom ik vloog regelrecht naar het<br />
Zuiden. Helaas, ik was nog maar net buiten het bereik van het afweergeschut,<br />
toen mijn motor vloog <strong>in</strong> brand. Blijkbaar was ook de<br />
benz<strong>in</strong>etank geraakt en had de weglopende benz<strong>in</strong>e brand veroorzaakt.<br />
Ik toen moest maken dat ik eruit kwam als de bliksem, dat<br />
begrijp je. Onder me zag ik bos. Leuk is dat niet voor een parachutist,<br />
maar wat moest ik. Ik had geen keus.<br />
Gelukkig g<strong>in</strong>g mijn parachute goed open. Dat wordt krijgsgevangenschap,<br />
Jackie, dacht ik, terwijl ik zweefde naar beneden,<br />
maar toen ik niet kon ontdekken een enkel open plekje en alleen<br />
boomkru<strong>in</strong>en onder me, veranderde die gedachte gaandeweg <strong>in</strong><br />
dat wordt een kle<strong>in</strong> wit kruisje op een kerkhofje <strong>in</strong> een Nederlands<br />
dorpje, Jackie. Ik kwam terecht <strong>in</strong> een grote eik. Mijn voet<br />
raakte vast <strong>in</strong> de vork van twee takken, de rest van mijn lichaam<br />
schoot door en krik, mijn been brak als een lucifershoutje. Daar ik<br />
h<strong>in</strong>g, mijn hoofd naar beneden, aan m'n gebroken been. Ik vond<br />
dat de wereld stond op z'n kop. 't Was niet prettig.<br />
Ineens ik zag tot m'n schrik dat er beneden, bij de voet van de eik,<br />
een Duitse soldaat stond. Hij had een pistool <strong>in</strong> zijn hand en mikte<br />
op me. "Don't shoot," schreeuwde ik, want ik kende toen de woorden<br />
"niet schieten" natuurlijk nog niet. 0 nee, dat had niet geholpen;<br />
't had gemoeten <strong>in</strong> 't Duits. Hoe dan ook, de smeerlap schoot wel.<br />
Ik voelde een klap op mijn schouder en toen ik ben geraakt bewus<br />
teloos, geloof ik. Wel ik dacht nog gauw eveu dat ik was dood, dat<br />
122