Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

vertrouwde hem niet. Toen heb ik zogenaamd per ongeluk een
briefje laten slingeren op een plek, waar ik wist dat hij het zou
vinden. Op dat briefje stond dat een bepaalde familie joden verborgen
hield. Mooi was er de volgende dag een overval in dat
huis.'
'En die joden?' vroeg Michiel.
'Die waren er natuurlijk niet. Ik had een familie uitgezocht, waarvan
ik wist dat ze pro-Duits waren. Maar ik wist genoeg.'
'Wat hebt u toen gedaan?'
'Dat doet er niet toe,' zei oom Ben op zijn beurt en hij lachte
fijntjes.
Het idee sprak Michiel aan. Zo iets moest hij met Schaf ter kunnen
doen . Hoe kreeg hij een briefje bij Schaf ter? Dat zou hij gewoon
in de brievenbus kunnen gooien. Als hij op de loer ging staan tot
Schaf ter het huis verliet, dan kon hij het best ongemerkt doen.
Schaf ter woonde alleen, dus dat was geen probleem.
Maar wat moest er in dat briefje staan? Geachte heer Schaf ter, hierbij
deel ik u mede dat mevrouw X joden in huis heeft, hoogachtend,
Michiel van Beusekom? Onzin natuurlijk.
Wat dan?
Om te beginnen hoefde hij niet te ondertekenen. Een anoniem
briefje. Als Schaf ter er niet op reageerde was er nog geen kind
overboord. Maar wie kon hij een overval op z'n dak sturen? Hij
wist van niemand zeker dat 'ie pro-Duits was, behalve van Schaf ter
zelf dan.
'Hoe weet je nou zeker of iemand pro-Duits is?' zei hij hardop.
'Tja,' zei oom Ben, 'da's moeilijk. Heb ik je niet eens horen zeggen
dat ene Schaf ter hier in het dorp verdacht is?'
'Jawel,' zei Michiel, 'maar ik weet 't niet zeker.' Hij gaf zich niet
bloot. 'Veronderstel eens dat hij toch joden in huis heeft, dat zou ik
mezelf nooit vergeven.'
'Tja,' zei oom Ben nog eens.
Hij dacht even na.
'Het hoeven natuurlijk geen joden te zijn,' zei hij toen. 'Je kunt best
iets anders verzinnen. Bij voorbeeld dat er wapens verborgen zijn
129