Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

was, weet je. Bij de ondergrondse hoorde bij voorbeeld, hoort
schien nog wel, ene Schaf ter. Hij zei soms dat hij zo'n beetje met
de Duitsers meepraatte om ze een rad voor de ogen te draaien. Ik
heb dat altijd gelbofd. Te oordelen naar wat jij gisteren opmerkte,
Michiel, vrees ik dat ik te goedgelovig ben geweest.
Goed, ik vertelde dus niets over Jack en als je zo ·eens nagaat, is
Jacks verblijf hier ook ongeveer het enige dat niet is uitgelekt. Dat
geeft toch wel te denken.
Vorig najaar kregen we van onze commandant opdracht het distributiekantoor
in Lagezande te overvallen. Met z'n drieën. Ik, Willem
Stomp, die nu dood is, en iemand die is ontsnapt, wiens naam
ik niet zal noemen. De commandant vond drie man wel genoeg.
Hij zei dat verder niemand er iets van wist.'
'Heet die commandant meester Postma?'
Dirk keek Michiel geschrokken aan.
'Hoe weet je dat nou weer?'
'Geraden. Geeft niet, ga maar verder.'
'Ik dacht, ál er iets misgaat, dan komt Jack van honger om. Geef
ik de brief die ik had geschreven, direct aan Bertus Hardhorend, die
ook in het verzet zat, dan wist hij dat ik iets te verbergen had. Daar
had ik geen zin in. Daarom heb ik hem jou gegeven, Michiel. Als
alles goed was gegaan, dan had Bertus nooit iets van het bestaan
van die brief geweten. Dat weet hij nu trouwens nog niet, vol- .
gens mij.
Ik vond jou, Michiel, altijd een rustige en voorzichtige indruk
maken, en ik dacht dat ik je wel kon vertrouwen.'
'Dat kon je ook, al heb ik bijna alles verprutst,' zei Michiel bedroefd.
'Ik geloof je wel. Maar luister verder.
Bij het distributiekantoor in Lagezande liepen we regelrecht in een
hinderlaag .. Ze stonden op ons te wachten. Begrijp je wat dat be
tekent? Dat iemand ons had verraden. Maar wie ? Wie wisten van
de onderneming af? Wij drieën, die het moesten uitvoeren. Meneer
Postma, die beweerde dat hij het verder aan niemand had verteld.
En jij, Michiel. Meer niet.'
'Kan de derde man, die ontsnapt is, niet zogenáámd ontsnapt zijn,
109