You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Er was <strong>in</strong> de Vlank een hulp comité, opgericht door een aantal<br />
voortvarende dames. Ze probeerden hulp te bieden aan de allerzieligste<br />
gevallen uit de trekkersstroom. Als iemand <strong>in</strong>stortte en niet<br />
verder kon, werd hij opgenomen <strong>in</strong> een noodhospitaaltje waar zes<br />
bedden stonden; hij werd dan een paar dagen liefderijk verzorgd.<br />
Het meeste werk werd gedaan door Erica. Ze was er pas bijgekomen<br />
toen het comité al een tijdje bestond, maar omdat ze tijd<br />
had, jong en sterk was, en iets van verpleg<strong>in</strong>g afwist, werd ze al<br />
gauw een van de steunpilaren van het DC (Dames Comité). Daar<br />
stond tegenover dat ze uit de beperkte voorraden van het DC gedurende<br />
de w<strong>in</strong>ter de verbandmiddelen voor Jack had gepikt, iets<br />
wat goed van pas was gekomen.<br />
Het DC had nog iets anders gedaan. Het Verenig<strong>in</strong>gslokaal was<br />
<strong>in</strong>gericht als 'hotel'. Er was stro op de grond gelegd en wie 's avonds<br />
geen onderdak kon v<strong>in</strong>den, mocht er slapen. Iedere avond van<br />
zeven uur tot één m<strong>in</strong>uut voor acht was Erica <strong>in</strong> dat lokaal. Met<br />
een paar EHBO'ers prikte ze blaren door, verbond zweren, bepleisterde<br />
open wonden. Dikwijls haalde Michie1 haar af. Dat had twee<br />
voordelen. Ten eerste kon de knijpkat langer thuisblijven en ten<br />
tweede hoefde Erica dan niet alleen over straat.<br />
Later, als Michiel terugdacht aan de oorlog, kwam vaak dat lokaaltje<br />
<strong>in</strong> zijn gedachten, de zwachtelen de EHBO'ers bij een kaars en<br />
het gemurmel van stemmen <strong>in</strong> het donker. Er heerste een heel bijzondere<br />
sfeer. Enerzijds een sfeer van verdriet en ellende, anderzijds<br />
toch ook van geborgenheid, geborgenheid voor één nacht, van<br />
vriendschap en gemeenschapsz<strong>in</strong> ook.<br />
Op het kle<strong>in</strong>e podium was een lichtpunt, waarbij Erica haar werk<br />
deed. Verder was het zaaltje donker; dat er mensen waren, hoorde<br />
je aan zacht geritsel van stro. Tegen achten kwam gewoonlijk de<br />
dom<strong>in</strong>ee. Hij g<strong>in</strong>g door het middenpad op het licht af, voorzichtig,<br />
om niet op een uitstekende hand te trappen. Gebogen bij het licht,<br />
vlak boven de zweren en blaren, las hij een paar regeltjes uit een<br />
zakbijbeltje. En dan sprak hij een kort woord tegen zijn onzichtbaar<br />
gehoor. 'Mensen, ik zie jullie niet, maar ik weet, ik vóel dat<br />
jullie er zijn. Wat hebben we elkaar nodig <strong>in</strong> tijden als deze ... '<br />
132
Change language