You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
man <strong>in</strong> paste. Je kon ze overal langs de wegen v<strong>in</strong>den, precies voor<br />
het doel, waarvoor Michiel er nu een gebruikte. De auto stopte en<br />
twee Duitse soldaten renden voor hun leven <strong>in</strong> de richt<strong>in</strong>g van een<br />
paar dikke bomen. Net op tijd. De jager dook en gaf een salvo met<br />
zijn mitrailleurs. Michiel trok zijn hoofd tussen zijn schouders en<br />
maakte zich zo kle<strong>in</strong> mogelijk. Zijn hart stond even stil van angst<br />
toen hij de kogels naast zich op het wegdek hoorde tikken. Toen<br />
was het al weer voorbij. Het geluid stierf weg. Hij keek over de<br />
rand en zag dat de auto <strong>in</strong> brand stond. De twee soldaten waren<br />
ongedeerd, maar een van de koeien <strong>in</strong> het weiland, dat aan de weg<br />
grensde, was geraakt. Het arme dier kon niet meer lopen en loeide<br />
klaaglijk. De soldaten kwamen van achter hun boom te voorschijn<br />
en keken gelaten naar de brandende auto. Ze haalden hun schouders<br />
op, lieten de zaak zoals hij was en wandelden weg, <strong>in</strong> de richt<strong>in</strong>g<br />
van het dorp.<br />
Michiel voelde de brief onder zijn trui. Hij leek wel tien kilo te<br />
wegen. Maar de koe loeide. Hij meende te weten dat dit weiland<br />
van Putteste<strong>in</strong> was. Je kon dat beest toch niet zomaar aan zijn lot<br />
overlaten. Alla, naar Putteste<strong>in</strong>. En daar was al het manvolk van<br />
huis. Alleen vrouw Putteste<strong>in</strong> was er en die was slecht ter been.<br />
Michie1 overlegde met haar en stapte toen met een pikzwart humeur<br />
op zijn fiets om de slachter te gaan waarschuwen. Want er was<br />
natuurlijk geen beg<strong>in</strong>nen aan om de koe op te lappen.<br />
En zo verstreken de uren. Het was drie uur tien toen Michiel ten<br />
derden male op weg g<strong>in</strong>g naar het huis van Bertus Hardhorend.<br />
Hij was amper halverwege, toen hij iemand passeerde. Tot zijn<br />
schrik zag hij, dat het Schaf ter was.<br />
'As dat Michiel van de burgemeester niet is.'<br />
'Goeiemiddag, Schaf ter.'<br />
'Waar moet jij zo hard naar toe ? Is er brand?'<br />
Schaf ter was niet te vertrouwen , dat wist iedereen. Hij h<strong>in</strong>g rond<br />
bij de kazerne, hij zat soms bij de Duitse soldaten <strong>in</strong> de kant<strong>in</strong>e, hij<br />
knapte karweitjes voor ze op, en hij werd ervan verdacht de joden<br />
te hebben aangegeven, die vorig jaar gepakt waren bij Van Hunen.<br />
Ze waren weggevoerd, naar Duitsland. Van Hunen ook. Nooit meer<br />
24
Change language