Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Evaristo Domínguez Rial. Fraseoloxía e paremioloxía de Bergantiños (Cabana de Bergantiños, Carballo e Coristanco)
1889. Bos corazóns matan as penas.
1890. Coitas e camiños dannos amigos.
1891. Hoxe por min e mañá por ti.
1892. Hoxe por un e mañá por outro.
1893. O maior desprezo e non facer
aprecio.
1894. O que sabe agradecer traballa
pra máis merecer.
1895. O que ten ansia non dorme. O
que está preocupado por unha cousa
non descansa ata facela.
1896. Prenda de galego, diñeiro vale.
1897. Quen che deu o fel, dáche o mel.
1898. Quen erra e se emenda a Deus se
encomenda.
1899. Quen fai o que quere non fai o
que debe.
1900. Unha besta non quere outra.
Opinión
1901. Cada un fala da feira segundo lle
vai nela.
1902. Colle fama e déitate a durmir.
1903. Dous que dormen sobre un
colchón vólvense da mesma
opinión.
1904. Mudado o tempo, mudado o
pensamento.
1905. Non hai maior mal que o
descontento de cada cal.
Equivalencias e proporción
1906. A árbore sen codia é coma a
muller sen vergoña.
1907. A cabra vai pola viña e como fai
a nai fai a filla.
1908. A cada tempo, o seu tento.
1909. A espada vence, a palabra
convence.
1910. A lingua larga é sinal de man
escasa.
1911. A pobreza do que sabe vale máis
que a riqueza do que ignora.
1912. A tulla sen centeo é coma o prado
sen rego.
1913. A Xan Portal, o mesmo lle dá ben
que mal.
1914. Cada cal ama o seu igual.
1915. Cada cal sente o frío como anda
vestido.
1916. Cada cal, co seu igual.
1917. Cada cal, no seu curral.
1918. Cada cousa á súa hora.
1919. Cada cousa faise ao seu tempo e
a malla, en agosto.
1920. Cada cousa, no seu tempo.
1921. Cada home ten o seu nome.
1922. Cada martes ten a súa semana.
1923. Cada moucho, no seu souto.
1924. Cada ovella quere a súa parella.
1925. Cada ovella, coa súa parella.
1926. Cal fiamos, cal andamos.
1927. Cando o río soa, auga leva.
Cando a xente fala dunha cousa, algo
hai.
1928. Canto temos, canto valemos.
1929. Canto tes, canto vales.
1930. Coida o ladrón que todos o son. /
Pensa o ladrón que todos son da
súa condición. / Cre o ladrón que
todos son da súa condición.
1931. Da rapa á rebola veña o demo e
escolla.
1932. De neno, rei; de mozo, capitán;
de casado, burro; e de vello, can.
1933. De pai a pai, pouco vai.
1934. De tal pau, tal *astilla. Os fillos
parécense aos pais. É igual que o seu
pai. Xa sabes: “De tal pau, tal
*astilla”.
1935. Dime cales deles viñan e direiche
o que dicían.
1936. Dime con que andas e direiche
quen es.
1937. Dime con quen andas e direiche
que falabas.
1938. Dime de que presumes e direiche
do que careces.
1939. Dime do que presumes e direiche
o que non tes.
376
Cadernos de Fraseoloxía Galega 13, 2011, 301-404. ISSN 1698-7861