[PDF] EHLİBEYT MEKTEBİ

Hz. İbrahim (a.s) evlatları için bu makamı istemiştir. Allah
(c.c) bu konuda şöyle buyurmuştur: "Benim ahdim zalimlere
erişmez." 1
Ehlisünnet bu mirası sıradan bir şey olarak algılamış ve Şia'yı
imamet babındaki taşıdığı görüşle suçlamıştır. Ancak Şia
nassı kabul etmektedir ki bu, Kur'ân literatüründe "ilâhî veraset"
olarak belirginleşmiştir.
Bu konuda başka önemli bir nokta, Hz. Ali'nin Cemel Savaşı'ndan
sonra Kufe'ye girişinde "Gadir hadisi"ni kanıt olarak göstermesidir.
Bir çok Ehlisünnet kaynağına göre de, o, Kufe halkını
ve yanında bulunan Allah Resulü'nün sahabesini, Kufe mescidinde
"Gadir hadisi" hususunda tanıklık için toplamış; Gadir Hadisi'ni
Allah Resulü'nden işitenlerden, ayağa kalkarak tanıklık
etmelerini istemiştir. Onlardan birçoğu ki, Bedir Savaşı'na katılanlardan
on ikisi onlar arasındaydı, "Gadir hadisi" hususunda
tanıklık ettiler.
İmam Ali (a.s) halkın umumunun karşısında ilâhî hakkı konusunda
konuşma yaparken "Gadir Hadisi"ni kanıt gösteriyordu.
O, halkla ilişkiler konusunda sadaka mesulüne yazdığı bir mektupta
şöyle yazıyor:
"Kabilelerin nezdine giderek şöyle söyle: Ey Allah'ın
kulları! Beni Allah'ın velisi ve halifesi, Allah'ın hakkını
sizin mallarınızdan alayım diye göndermiştir. 2
İmam'ın kendisi hakkında kullandığı "Allah'ın velisi ve halifesi"
tabiri Şia'da yaygın olan kavramlardır.
Mezkur görüş, İmam Ali'nin (a.s) hilâfeti sırasında şekillendi
ve Şia'nın imametle ilgili düşüncesini sağlamlaştırdı.
Ali'nin (a.s) şahadetinden sonra Irak halkı İmam Hasan'la
(a.s) biat ettiler. İmam Hasan'a (a.s) biat edenler arasında, onun
imametine inanan Şiîler bulunuyordu, onları bu biate iten etken
onun ilâhî imamet makamına olan inançlarıydı.
İmam Hasan'ın (a.s) şahadetinden sonra Şiîler İmam Hüseyin'le
(as) biat ettiler. Savaş sırasında Nafi b. Hilal düşmanlardan
birinin "Ben Osman'ın dini üzereyim." 3 sözlerine şöyle karşı-
1- Ensabu'l-Eşraf, c.2, s.156
2- Nehcü'l-Belâğa, Mektup: 25
3- Tarih-i Taberî, c.4, s.331