[PDF] EHLİBEYT MEKTEBİ

"Peygamber (s.a.a) zamanında ortaya çıkan ilk isim
"Şia" ismidir. Bu kelime sahabeden dört kişinin lakabıdır.
Yani: Ebuzer, Selman, Mikdad ve Ammar." 1
b) İbn Haldun ise şunu yazıyor:
"Sahabeden bir grup Ali'nin (a.s) Şiası idiler. Ve onu
başkalarının üzerinde hak sahibi biliyorlardı." 2
c) Üstad Muhammed Kurdali yazıyor ki:
"Selman-ı Farisi gibi sahabenin büyüklerinden bir
grup, Hz. Peygamber zamanında, Ali'nin (a.s) dostluğuyla
tanınmış idiler. Selman şöyle diyordu: "iz Allah Resulü'yle
Müslümanlara nasihat ve Ali b. Ebi Talib'e uyma
ve onun dostluğu üzere, biat ettik." Ebu Said Hudrî şöyle
diyor: Halk beş şeye emredildi. Dördünü yerine getirdiler;
ama birini terk ettiler. Terk edilenin ne olduğu sorulunca,
Ali b. Ebu Talib'in velâyetidir, cevabını verdi. Velâyet
o dördüyle birlikte mi farzdır? sorusu üzerine, Evet,
cevabını verdi. Sahabeden Ali'ye (a.s) itaat eden diğer
büyüklerden bazıları şunlardır: Ebuzer, Am-mar b. Yasir,
Huzeyfe b. Yeman, Zu'ş-Şehadeteyn, Huzeyme b. Sabit,
Ebu Eyyup Ensari, Halid b. Said b. As ve Kays b. Said b.
Übade." 3
d) Doktor Süphi Salih şöyle yazıyor:
"Sahabe arasında, hatta Peygamber zamanında Ali'nin
Şiîleri mevcut idiler. Bazıları şunlardır: Ebuzer-i
Gaffari, Mikdad b. Esved, Cabir b. Abdullah, Ubey b.
Kaab, Amir b. Vasile, Abbas b. Abdul-muttalib ve bütün
çocukları, Ammar-ı Yasir ve Ebu Eyyup Ensari." 4
e) Üstad Muhammed Abdullah Annan şöyle yazıyor:
"Şia'nın ilk olarak Haricilerin kopma döneminde ortaya
çıktığını söylemek yanlış olur. Şia'nın ortaya çıkışı
Peygamber (s.a.a) dönemindedir. Yüce Allah, Resulüne
"En yakın akrabanı uyar." 5 buyurduğu zaman Peygamber
(s.a.a) akrabalarını evinde topladı ve onlara hitaben
1- ez-Ziyne, Ebu Hatem Razi ve Haziru'l-Alemi'l-İslâmi, c.1, s.188
2- Tarih-i İbn Haldun, c.3, s.364
3- Hutetu'ş-Şam, c.5, s.251
4- en-Nezmu'l-İslâmiyye, s.96
5- Şuara (Şairler), s.214