[PDF] EHLİBEYT MEKTEBİ

dır. Şia konusunda yazarların yanlış görüşlerinin kaynağı
bilgisizliktir. Onlar Şia kaynaklarına bakmaları gerekirken
düşmanların kaynaklarıyla yetinmişlerdir." 1
11- Üstad Abdurrahman Bitar (el-Ezher'in muasır şeyhlerinden)
şöyle diyor:
"Her Müslüman yüce Allah'a yakınlaşmaya çalışırken
dört mezhebe göre amel edebildiği gibi İmam Cafer Sadık
mezhebine göre de amel edebilir. Bir grubun, Şiaya
saldırmanın caiz olduğu konusunda ileri sürdükleri bir
takım ihtilâfların aslı ve esası yoktur. Hanefî ve Hanbelî
mezhebi arasında olan doğal farklar dışında Şiî ve diğer
mezhepler arasında hiçbir fark yoktur. Mesela Şia günlük
namazları üç vakitte yerine getiriyor. Oysa bunun
Malikî mezhebinde de caiz olduğunu görüyoruz…" 2
İlmin İlerlemesinde Şia'nın Rolü
Tüm insanlık medeniyeti gibi İslâm medeniyeti de, ken-dini,
İslâm ümmetinin durmak bilmeyen çabalarına borçludur.
Şia'nın oluşan bu medeniyetteki üstlendiği rol önemsenecek
kadar fazladır. Edebiyat ve edebi ilimlerin kurucusu Hz. Ali
(a.s) ve onun öğrencisi Ebu'l-Esved Dueli'dir. Ondan sonra Mazini
(öl. 428), İbn Sukkeyt (öl. 244), Ebu İshak Nahvi (öl. 170), İbn
Dureyd (öl. 321) ve Sahib b. Abbad (el-Muhit kitabının yazarı, öl.
386) ve onun gibi yüzlerce Şia edebiyatçısı bu hareketin öncüsüdürler.
Her biri lügat, nahiv, sarf, şiir ve aruz ilimlerinde sağlam
bir kale komunundadırlar.
Hz. Peygamber'den(s.a.a) sonra ilk müfessir Ali (a.s) ve Ehlibeyt'tir,
onlardan sonra Abdullah b. Abbas (öl. 68) ve onların
diğer öğrencileridir. On dört asır boyunca Kur'ân'a yüzlerce tefsir
yazmışlardır.
Hadis ilminde, Şia diğer İslâm fırkalarından öndedir. Allah
Resulü'nün(s.a.a) sünnetlerini (hadis yasağının bulunduğu halifeler
döneminde) yazarak ve müzakere ederek korudular. Bu
konuda Ali'nin (a.s) yaranlarından olan Abdullah b. Rafi, Rabia
b. Semi', Ali b. Rafi ve İmam Seccad ve İmam Cafer Sadık'ın
(a.s) öğrencileri örnek verilebilir.
1- Mea Ricali'l-Fikr Fi'l-Kahire, s.40
2- ed-Destur dergisi, Kahire basımı, 3. yıl.