[PDF] EHLİBEYT MEKTEBİ

Ubeydullah b. Ziyad'ın zamanına kadar gittikçe artmaya
devam etti." 1
Hicri altmış yılında Muaviye öldü ve oğlu Yezid babasının
halktan aldığı biat üzerine İslâm hükümetini ele geçirdi. Tarihin
tanıklığına göre Yezid büsbütün dinî şahsiyetten yoksun, hatta
babası hayattayken İslâm kanunlarına saygı göstermeyen, sorumsuz,
eğlence düşkünü ve şehvetten başka bir şey düşünmeyen
bir gençti.
Üç yıllık hükümeti sırasında gerçekleştirdiği facialar, İslâm
aleminde meydana gelen sayısız fitne ve fesatlar içerisinde eşi
görülmemişti.
Hükümetinin birinci yılında Allah'ın Resülü'nün (s.a.a) torunu
Hüseyin b. Ali'yi çocukları, yakınları ve Şiîleriyle birlikte çok
feci bir şekilde şehit etti; kadın, çocuk ve Allah Resulü'nün Ehlibeytini,
şehitlerin kesik başları ile birlikte şehir şehir dolaştırdı. 2
İmam Seccad Asrında Şia
Yezid b. Muaviye'nin ölümünden ve Emevî diktatörlüğünün
temelleri zayıflamaya yüz tuttuktan sonra, Şiîler Kufe'de kendilerini
dağınıklıktan kurtaracak, bir araya toplayacak ve İmam
Hüseyin'in (a.s) şahadetinin intikamını alarak acılarını biraz olsun
dindirecek bir rehberin peşindeydiler.
Bir müddet sonra Muhtar, Beni Ümeyye'ye karşı kıyam etti.
Şiîler onun etrafında toplandılar. Muhtar, İbrahim b. Malik-i Eşter
komutanlığındaki bir orduyu Şam ordusuna karşı gönderdi ve
Şam ordusunu mağlup ederek Şiîlerin en büyük arzusunu, yani
Şam ordusunun komutanı İbn Ziyad'ın katlini gerçekleştirdi.
Şam ordusunun yenilgisinden sonra Muhtar ve Şiîler güçlendiler.
İbn Abdullah'ın İkdu'l-Ferid'de nakline göre, Muhtar Şiîler
gece gündüz sokaklarda gezerek "Ya le-Saratu'l-Hüseyin" diye
bağırmalarını emretti. 3
Ebu'l-Fida, altmış altı yılının hadiselerini şöyle anlatıyor:
1- Şerh-i İbn Ebi'l-Hadid, c.11, s.44
2- Tarih-i Yakubî, c.2, s.216, Tarih-i Ebu'l-Fida, c.1, s.190 ve Murucu'z-
Zeheb, c.3, s.64.
3- Cihadü'ş-Şia Fi'l-Asri'l-Abbasi'l-Evvel, s.27