[PDF] EHLİBEYT MEKTEBİ

"Şia tarihi Kerbela olayından bu tarafa hep onlara
uygulanan baskı ve işkenceyle doludur." 1
Hucr b. Adiy ve dostları Amr b. Hamık el-Huzai, Meysem-i
Temmar ve diğerlerinin Ziyad'ın eliyle öldürülmesiyle, Irakta Şia'nın
mazlumiyeti bir sünnet hâline geldi.
İmam Bakır (a.s) Ehlibeyt'in mazlumiyeti hakkında şöyle
buyuruyor:
"Biz her zaman aşağılanıyor ve zulüm görüyorduk;
bizi uzaklaştırıp aşağılayarak, mahrum ediyor sonra da
öldürüyorlardı. Biz her zaman korku içindeydik. Kendi ve
dostlarımızın kanı hususunda hiç-bir emniyetimiz yoktu.
Şiîlerimizi şehirlerde öldürdüler ve sadece zann üzere
ellerini ve ayaklarını kestiler. Kim bizim ashap veya sevenlerimizin
adını söylerse, zindana atılıyordu; malını
yağmalayıp evi-ni viran ediyorlardı. Bu bela gittikçe artarak
devam ediyordu. Ubeydullah b. Ziyad'dan sonra,
Haccac geldi, bir çoğunu öldürdü ve diğer bir çoğunu
zan üzere tutukladı. O toplumda Şiîlik öyle bir hâle gelmişti
ki, eğer Haccac'a birisinin zındık veya kafir olduğu
söylenirse, bu Haccac için daha iyi ve sevimli idi." 2
Şia'nın mazlumiyeti, Şiîlerin halkın gönlünü fethetmesini
sağladı. Bu yüzden Zeyd ve oğlu Yahya'nın olayı Horasan'ı bir bütün
olarak Benî Haşim'e yöneltti. Ancak Abbasi taraftarlarından
olan Ebu Müslim, hareketi saptırarak hilâfetin, asıl sahiplerine
ulaşmasını önledi.
d) Zulüm Karşıtlığı ve Adaletli Yaklaşım
Şiî hareketinin izlediği müspet yöntem ve ılımlı davranış,
Haricilerin aksine, halk kitlelerini Şiîliğe cezbetmede oldukça
etkili oldu. Zulme karşı direniş göstermek, hem Şia'nın fıkhında
ve hem amelinde gözlemlenen önemli özelliklerden biridir. Bu
muhalefet Emevî ve Abbasiler döneminde devam etmiştir.
Ehlisünnet'in rical kitaplarında Şiîliğin alametlerinden birinin,
zalim hakimlerle mücadele inancı olduğu zikredilmiştir. 3
1- es-Sile Beyne't-Teşeyyü ve't-Tasavvuf, s.96
2- Şerh-i Nehcü'l-Belâğa, İbn Ebi'l-Hadid, c.1, s.44 ve el-İmamu's-
Sadık, Ebu Zühre, s.111
3- Mizanu'l-İtidal, c.1, s.497