[PDF] EHLİBEYT MEKTEBİ

yüzden imam Cafer Sadık'tan (a.s) sonra da yeni fırkalar ortaya
çıktı.
İsmail b. Cafer, İmam'ın büyük oğluydu. Şiîlerden birçoğu
onun sonraki rehber olduğunu düşünüyorlardı. O, babası hayatta
iken vefat etti. İmam, Şiîlerin yakin etmeleri için cenazesini
görmeleri üzerinde ısrarla durdu. Buna rağmen ondan sonra bir
grup İsmail'in Mehdi olduğu veya başka bahanelerle İsmailiyye
fırkasını oluşturdular.
Gerçek Şiîler, imamet iddiasında bulunan insandan özel bir
takım sorular sorarak değerlendirmeye tabi tutar; sonra onun
vasiliğini kabul ederlerdi.
Hişam b. Salim şöyle diyor: "Muminu't-Tak ile birlikte Medine'de
idim. Bir grubun Abdullah b. Cafer'in evinde toplandıklarını
gördük, ondan zekat hakkında soru soruyorlardı. Biz de zekat
hakkında bazı sorular sorduk; ama bize doğru cevap veremedi.
Murcie, Kaderiye, Zeydiye, Mutezile ve Harici mezheplerinden
hangisini kabul etmemiz gerektiğini bilmez bir hâlde dışarı çıktık.
Bu sırada bir şeyhi gördük. Onu tanımıyorduk, onun Mensur-
'un casusu olduğunu zannettik. Ama tam aksine o, bizi Ebu'l-
Hasan Musa b. Cafer'in evine götürdü. Biz orada iken Fuzeyl ve
Ebu Basir içeri girdiler ve bazı sorular sormaya başladılar. Neticede
onun imametine yakin ettiler. Daha sonra Ammar Sabati
grubu ve Abdullah b. Cafer'i kabul eden küçük bir grup dışında
her taraftan gruplar hâlinde insanlar gelip İmam'a biat ediyorlardı.
1
Hişam b. Salim, Abdullah b. Ebi Ya'fur, Ömer b. Yezit
Bayyau's-Sabiri, Muhammed b. Numan, Mumin-i Tak, Ubeyde b.
Zurare, Cemil b. Derrac, Aban b. Teğlib ve Hi-şam b. Hakem Şia
büyüklerinden ve alimlerindendirler.
Onun imametine iman getirmeyen tek grup, Abdullah
Bukeyr, İbn A'yun ve Ammar b. Musa Sabati idi. 2
İmam Musa Kazım'ın (a.s) asrı, Şiîler için çok zor bir asır idi.
Bu dönemde Abbasiler aleyhine yapılan en önemli kıyamlar,
Hadi Abbasî döneminde Fahh şehidi Hüseyin b. Ali'nin kıyamıy-
1- el-Kafi, c.1, s.351
2- Fıraku'ş-Şia, s.79