Direnisin@Hali2

88 89layacak ve yayına hazırlayacak ayrı bir iş gücü ihtiyacı söz konusu.Aynı şey habercilik yapan kurumların sosyal medyadaki varlıklarınıgüçlendirmek[3] için ayrı zamana ihtiyacı olan gazetecilerin işe alınmasıiçin de geçerli. Haber anlatım tekniklerindeki dönüşüm ise bukonuda bilgili personelin yetiştirilmesi ve internet gazeteciliği, dijitalgazetecilik, veri gazeteciliği, mobil muhabirlik gibi konuların haberciliklebuluşturulmasını gerektiriyor.Gazeteciliğin bir yerde kamu yararı ve haber alma hakkına dayandığıyerde, kamuya rağmen yarar üretmeye çalışmaktan kamuyla birliktebir değer ortaya koymak ve haberi okur/kullanıcının almak istediğiyerden ona ulaştırmak için dijital medya çok önemli. Radikal’de olduğugibi başarısız hamleler, işten çıkarmalar, kötü yönetimler nedeniyledijitalleşmeye bile kendi sorunlarını bulaştıran yerli ana akım medyahareketlenmelerinin uzun vadede dijitalin sağlayacağı avantajlarabizi kör bırakmasına izin vermemeliyiz.Dolayısıyla dijital olan (her ne kadar endişeleri haklı bulsam da bununsebebinin dijitalden kaynaklanmadığını düşünüyorum) işsizlik,güvencesizlik ve haberin içini boşaltma değil, medyanın üzerinde dolaşanbir hayalet hala.[1] Mesele eğer yine de nasıl bir iş modeli kurgulanacağıysa JamesBreiner izleyicilere haber üreten değil, topluluğa değer katan bir modelönerisini okumakta fayda var: http://newsentrepreneurs.blogspot.mx/2013/01/you-create-more-value-with-community.html[2] Kaç gazeteci kendi haberine yapılan yorumları okuyor ve bunlarıcevaplıyor?[3] 2012’de The Tuscaloosa News, çıkan hortum sonrası attığı tweetlerlePulitzer ödülünü kazandı: http://www.poynter.org/latest-news/media-lab/social-media/170607/how-the-tuscaloosa-news-post-tornado-tweeting-helped-bring-home-a-pulitzer-prize/“Sosyal medyada buhafta en çok izlenen videolar” haberi Pulitzer kazandırmayacağı gibi“siz çok yanlış gelmişsiniz” dedirtebilir.Dijital Gettolarda Mahalle BaskısıGürkan Özturan *Hızlı ve yüksek kalitede iletişim, yaşamlarımıza yenilikler katmayadevam ediyor. Lakin yeniliklerin bir kısmını değerlendirirkenkullanıcıların ve toplumların dönüşümlerine de değinmek gerek.İletişim çağının kazanımlarından belki de en alenisi olan bireyselleşmenintoplumsal yansımaları gettolaşmayla birlikte yürüyor.Türkiye’de ‘dijital’ ve ‘politika’ kelimelerinin yan yana gelmeyebaşladığı geçtiğimiz on yıldan bugüne bakıldığında muhtemelen enöne çıkan kavramlardan biri dijital gettolar ve buna ek olarak dijitalgettolarda mahalle baskısı olacaktır.Yakın zamana kadar internet ve iletişimin yaygınlaşmasıylayaşanacağını düşündüğümüz ‘dijital aydınlanma ve hoşgörü’rüyasından uyanıyoruz sanırım. Benzer ilgi alanlarına sahip kişilerinkolaylıkla birbirlerini bulabildiği, tanıştığı ve yaşamsal ilerlemeninsağlandığı bir ortamdan sıyrılan; adım adım kendinden olmayanlarakarşı ortak nefretin birleştiği, gettolaşma ortamına sürüklenen birdijital kültür peydah oldu. Sosyal medya mecralarının kullanımınınkatlanarak arttığı son bir yılda dijital kıyım ve dijital linç girişimlerininyanı sıra bireylerin yürüttüğü bu kendini soyutlama hali dijitalgettoları oluşturuyor.Kendi gündeminin peşinde gündemlerin kişiselleştiği bir devirde,ülkenin ücra bir köşesindeki zincirleme kazadansa, kişi kendigeçeceği yolun trafik durumunu daha çok önemsiyor. Kendi gündeminitakip ettiği olgusunun bir açıdan gayet anlaşılır; ancakkişiselleşen çevrede kamusallık hissinin gettolaşma gibi tehlikeli birolguyu da gün yüzüne çıkarabilir. Bu durumu bir trafik haberindensiyasi gündeme dönüştürürsek durumun vehameti daha da ortayaçıkıyor. Tıpkı sadece kendi kullandığı yoldaki trafik durumunu enüst düzeyde önemseyen kişi gibi, yalnızca kendi görüşünün ya dapartisinin haberlerini almayı tercih eden milyonlarca insanla yanyana yaşıyoruz. Gerçekliği kendi algısı üzerinden yaşayan kişiler,yalnızca kendi görüşlerini tasdik edecek gazeteler, haberler, kaynaklar,ve sosyal medya kullanıcılarını takip ediyor.* Korsan Parti