Direnisin@Hali2

146 147keskinleştiği durumlarda güçlenmiş ve başkaldırılara önder olmayaya da başkaldırılar yaratmaya çalışmışlardır.Yeni emperyalizmle (küreselleşme) ile beraber kapitalizm en iyi eknomikistemin liberal Pazar ekonomisi olduğunu ifade ederek, sosyalizmingerçekleşmesi imkansız bir hayal olduğunun kanıtlandığını ifadeetmiştir. Kapitalist devletlerin uyguladıkları depolitizasyon ile politikkonulardan habersiz bireylerden oluşan toplumlar yaratılmıştır. Sosyalistlerise işçi sınıfı ile bağ kuramadıkları ve kendilerini toplumaanlatamadıkları için demoralize olmuş durumdadır. “Gerçekte kapitalistbir toplum, çoğunluğun demoralize ve depolitize edildiği koşullardaen iyi biçimde işler; yani toplum, gerçekleştirilmesi mümkünolan daha iyi bir dünyanın oluşması için gerekli toplumsal değişimumudundan vazgeçtiği, bu nedenle kamusal yaşamı göz ardı ettiği vetoplumsal piramidin en üstünde yer alan tüm bu kararları terk ettiğinoktada faal hale gelir.” (McChesney, 2003:26) Kapitalist toplumdapolitika da giderek bireyselleşmektedir. “Özel ve kamusal hayat arasındakiköprüler atıldığı ya da hiç inşa edilmemiş olduğu sürece; yada başka bir şekilde söylersek, kişisel kaygıları kamusal meseleleretercüme etmenin, beri yandan da, özel dertlerde kamusal meselelerigörüp saptamanın kolay bir yolu olmadığı sürece, bireysel özgürlüğünartmasıyla kolektif iktidarsızlığın artması çakışabilir.” (Bauman,1999:10) Muhalefet açısından da durum pek iç açıcı değildir. Dağınıkhalde bulunan muhalefet çözümsüzlüğün bir parçası durumundadır.“Günümüzde yaşanan güçlükler ve ıstıraplar parçalı ve dağınık olduğugibi meydana getirdikleri muhalefet de öyledir. Muhalefetin dağınıklığı,onu yoğunlaştırıp ortak bir davaya bağlamanın ve ortak birsuçluya karşı yönlendirmenin güçlüğü, sadece çekilen acıları dahada karmaşıklaştırıyor. Çağdaş dünya, ümitsizce dışarı çıkacak bir yolarayan yüzergezer korku ve hayal kırıklıklarıyla ağzına kadar dolu birkaptır.” (Bauman, 1999:23)Aslında ezen ve ezilen ilişkisi anlamında değişen hiçbirşey yokkenreel sosyalizm deneyiminin başarısızlıkla sonuçlanması toplumsalmuhalefet kavramını baş aşağı etmiştir. Bu anlamda sosyalist yapılartoplumsal anlamda tabandan kopmaya başlamış ve hem düşüncehem sayısal anlamda marjinal duruma düşmüşlerdir. Negri ve Hardt’agöre, çokluk, siyasal eylemin gerçekleştirilmesinin şartıdır: “Çokluk,demokrasiyi yani herkesin herkes tarafından yönetimini gerçekleştirebilecekyegane toplumsal öznedir.” (Negri ve Hardt, 2004:114)Ancak bu çokluğun belli bir hedefe yönelmiş ve örgütlenmiş olmasıgerekmektedir. Aksi takdire çokluk sadece kalabalık olarak ifade edilebilecekbireylerden başka bir şey olmaz.Bu anlamda yeni toplumsal hareketlerin daha çok özgürlük ve dahafazla demokrasi talepleri tüm dünyada yankı bulmuş Arap coğrafyasındaise iktidarlar gitmiş, sistemler değişmese de onlarca yıldır iktidardaolan diktatörler devrilmiştir. Bu hareketlerin içinde sosyalistler,anarşistler, çeşitli sivil toplum örgütleri ve sıradan halk birlikte farklıdüşüncelerle ama aynı hedefe yönelmişler ve bu amaç için sokaklarıdoldurmuşlardır. Bu bağlamda herkes birbirinden birşeyler öğrenmiştir.Yeni toplumsal hareketlerin iletişim alanındaki en önem verdiği aktörinternettir. Bu sayede politika üretme, tartışma, örgütlenme ve eylemörgütleme gibi birçok konuda interneti çeşitli şekil ve düzeylerde kullanmaktadırlar.Yeni toplumsal hareketler internetten etkileniyor hemde başta Facebook, Twitter gibi sosyal ağlarını, web sitelerini, blogları,sohbet odalarını, yani internetteki neredeyse tüm ortamları kullanarakseslerini duyurma ve örgütlenme gibi eylemlerini gerçekleştirmeyeçalışmaktadırlar. Arap baharı ve daha öncesinde kapitalizm karşıtıeylemlerde kullanılan internet, son dönemde çok konuşulan sosyalağlar sayesinde gündemin üst noktalarına oturmuştur. ‘Facebook devrimi’gibi aslında pek de ciddiye alınamayacak kavramların ortayaçıktığı bu dönemde iletişim ve yeni toplumsal hareketler açısındanbüyük önem arz etmeye başlamıştır. Sosyal medya bu bağlamda neredeysetoplumsal hareketlerden daha çok öneme sahipmiş gibi gösterilmeyeçalışılmaktadır. Bu hareketleri örgütleyen bir yapının olmasıgerektiği gerçeği gözlerden uzakta tutulmaktadır.İnternet ve toplumsal hareketler arasındaki bağ çok çeşitli biçimlerdeele alınmaktadır:“İnternetin toplumsal muhalefet hareketleri tarafından kullanımıyla ilgili farklı teorikve politik yaklaşımlar olduğu bir gerçek. Bu yaklaşımları kabaca sınıflayacakolursak; birinci grubu internetin ekonomik, sosyal, kültürel ve bilişsel dünyada birdevrim yaptığını, cümle insanlık problemlerinin bu ulvi araç üzerinden çözüleceğini,politik süreçlerden ve karar mekanizmalarından dışlanan yurttaşların dahakatılımcı ve şeffaf demokrasiye bu araç üzerinden kavuşabileceklerini savunanlaroluşturuyor.İkinci grubu; internetin de diğer pek çok yeni araç gibi neoliberal politikaların yenibir sömürü aracı olduğunu, sadece üst orta sınıftan gençlerin ve beyaz yakalıların