LIFELONG LEARNING CULTURE - İSMEK - İstanbul Büyükşehir ...

HAYAT BOYU ÖĞRENME KÜLTÜRÜ ve MESLEKİ EĞİTİM SEMPOZYUMUHAYAT BOYU ÖĞRENME KÜLTÜRÜ ve MESLEKİ EĞİTİM SEMPOZYUMUİSTİHDAM EDİLEBİLİRLİĞİNGELİŞTİRİLMESİNDEMESLEKİ EĞİTİMİN ROLÜTHE ROLE OF VOCATIONAL TRAINING IN EMPLOYMENT ANDIMPROVEMENT OF HIRINGProf. Dr. Süleyman Özdemirİstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri BölümüDepartment of Labor Economics and Industrial Relations, Faculty of Economics, Istanbul UniversityProf. Dr. Süleyman Özdemir (1971, Ankara): Lisans’ı (1992) İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi Çalışma Ekonomisive Endüstri İlişkileri Bölümü’nde, yüksek lisans (1995) ve doktorayı (2004) İst. Üniv. S.B.E. Çal. Ekon. veEnd. İlişk. Anabilim Dalı’nda tamamladı. 1993 yılında Sakarya Üniv. İİBF, Çal. Ekon. ve End. İlişk. Bölümü’ndeakademik yaşama katıldı. 1996 yılında İst. Üniv. Çal. Ekon. ve End. İlişk. Bölümü’ne geçiş yaptı.2005 yılında Sosyal Politika Bilim Dalı’nda doçentliğe yükseltildi. 2010 yılında “Endüstri İlişkileri” Anabilim DalıProfesörü olarak atandı. 1997–1999 yılları arasında 2 yıl süreyle Cornell Üniversitesi, Endüstri ve Çalışma İlişkileriFakültesi’nde (School of Industrial and Labour Relations - NY, ABD), 2009-2010 tarihleri arasında da 1 yıl süreyleSyracuse Üniversitesi, Martin J. Whitman İşletme Fakültesi’nde (MJ Whitman School of Management - NY, ABD)“misafir araştırmacı/öğretim üyesi” olarak araştırmalar gerçekleştirdi.Özdemir; Sosyal Politika, Refah Devleti, Yaşlanan Nüfus, Sosyal Güvenlik, Endüstri İlişkileri, Küreselleşme veDeğişim, Çalışma Ekonomisi, İnsan Kaynakları Yönetimi, Sivil Toplum Kuruluşları, Esneklik, İş ve Çalışma Ahlakı,Girişimcilik ve KOBİ’ler, mesleki eğitim vb. alanlarda çalışmaktadır. 8 tanesi kitap olmak üzere 70’e yakın çalışmasıbulunan Özdemir, evli ve 3 çocuk babası olup, iyi derecede İngilizce bilmekte, 4 farklı STK’ya gönüllü katkıvermekte, “Resmi Arabulucu (ÇSGB” olarak görev yapmaktadır.ÖzetMesleki eğitimi ve istihdam edilebilirliği de içeren çatı bir kavram olarak “hayat boyu öğrenme”, esas itibariyleüç uluslararası kuruluş tarafından şekillendirilmiştir (UNESCO, OECD ve AB). Bu kuruluşlardan ilkikisinin konuya olan ilgisi çok daha eskiye dayalıyken (UNESCO ve OECD, konuyla 1960’lı yıllardan itibarenilgilenmektedir), AB çok daha yakın zamanlarda (1990’lı yıllardan itibaren) konu ile ilgilenmeye başlamıştır.Ancak, her üç kuruluşun hayat boyu öğrenim yaklaşımında üç farklı perspektif bulunmaktadır. UNESCO,hayat boyu öğrenme kavramına “insancıl” ve “ülküsel” olarak yaklaşırken, OECD “rekabet gücünü artıracak”ve “ekonomik büyümeyi sağlayacak” ekonomik bir araç gözüyle bakmaktadır. Avrupa Birliği ise konuya “sosyaluyum” ve “istihdam edilebilirlik” açısından yaklaşmaktadır. Her üç kuruluş da, hayat boyu öğrenmeninistihdamı artıracağı, sosyal uyumu sağlayacağı, kişisel potansiyeli geliştireceği ve sosyal içermeyi sağlayacağıkanaatine sahiptir.Özellikle AB düzeyinde konunun ele alınışı, üye ülkelerin ulusal istihdam politikalarını da şekillendirmektedir.Başlangıçta hayat boyu öğrenim kişisel bir konu iken, daha sonra politikaların ve stratejilerin merkezinde yeralmıştır. Bugün hayat boyu öğrenme denildiğinde, bu kavramla beşikten mezara kadar “örgün, yaygın ve enformel”bütün eğitim düzeyleri ve biçimleri ifade edilmektedir. Bu nedenle, 2007’den itibaren AB’de bütüneğitim ve mesleki eğitim programları hayat boyu öğrenme kavramı çatısı altında toplanmıştır.Mesleki eğitim, özellikle insan gücünün niteliğinin geliştirilmesinde, kişilerin istihdam edilebilirliğinin artırılmasındave böylece iş piyasalarının aradığı niteliklere ve özelliklere sahip iş gücünün elde edilmesinde çokönemli işlevleri olan bir araçtır.Bu bildiride, günümüz iş piyasalarında gittikçe artan işsizlik, vasıfsızlık ve mesleksizlik sorunları karşısındaönemi daha da artan “istihdam edilebilirlik” ve bunu sağlamanın bir aracı olarak “mesleki eğitim” konularıüzerinde kısaca durulmaktadır.Anahtar Kelimeler: Hayat Boyu Öğrenme, Mesleki Eğitim, İş Piyasası, İstihdam, İstihdam Edilebilirlik104 105