LIFELONG LEARNING CULTURE - İSMEK - İstanbul Büyükşehir ...

HAYAT BOYU ÖĞRENME KÜLTÜRÜ ve MESLEKİ EĞİTİM SEMPOZYUMUHAYAT BOYU ÖĞRENME KÜLTÜRÜ ve MESLEKİ EĞİTİM SEMPOZYUMUşıyoruz. Nasıl bir mesleki eğitim yapmamız lazım, nelere dikkat etmemiz lazım konusunda çalıştık. Yurt içinde ve yurtdışında çeşitli ülkeleri gezdik. İngiltere’yi, Almanya’yı, Danimarka’yı gezdik. Bize iyi dediler, İspanya’yı, Fransa’yı gezdikve oradaki uygulamaları gördük. Oradaki uygulamalar, özellikle Almanya’daki uygulamalar son derece güzel. Dual sistemdedikleri ikili sistemde yapılan eğitim. Ama bizim de bir takım kültürel farklılıklarımız ve eksikliklerimiz olduğu için,bir takım takviyelerle böyle bir eğitimi kendi organize sanayi bölgemizde başlattık. 2006 yılından bu yana devam ettiriyoruz.Mezun da veriyoruz. Şu an % 95 istihdam oranı. O diğer % 5’in içerisinde okulu bırakanlar var. Bir de sevindiricibir kısmı, üniversiteye devam edenler var. Bu eğitimden mezun olanlar kalfalık belgesiyle mezun oluyorlar. Birkaç tanedersi verdikten sonra -üç dört tane fark dersleri var- meslek lisesi diploması alıyorlar. Bu şartlara rağmen üniversiteyikazanan, başaran çocuklarımız var. Onlar da bizi ayrıca mutlu ediyor. Bu eğitimden biraz size bahsetmek istiyorum.Mesleki eğitim ağırlıklı olarak beceriye ve kabiliyetlere dayanan bir eğitim. Çocuklarımızın da başarılı olamayacaklarıbir alanda eğitilmesi onları ömür boyu mutsuz edecektir. Mutlu insan başarılı olan insandır. Başarının tadını alan insanmutludur. Bunun için yapmış olduğumuz bu uzun çalışmalarda, Sayın Müsteşarımın da çoğu zaman katıldığı çok uzuntoplantılardan sonra okulumuz için bir kurgu yaptık. Önce öğrenci alımından başlıyoruz. Önce öğrencilerimizi ön kayıttaalıyoruz. Onları her bir öğrenciye İŞKUR’la beraber geliştirdiğimiz bir beceri testinden geçiriyoruz. Yaklaşık 4 saatsürüyor bu test. Bu testten çıkan sonuçlarda bizim ihtiyacımız alanlar veya eğitimini vermiş olduğumuz alanlar varsao alanlara öğrencileri ikinci bir statüye aktararak, diğer bize uymayan alanlarla ilgili de velilerine, “Çocuğunuzu ticaretlisesine gönderin, turizme gönderin, akademik kariyer yapsın, bu çocuk mutlaka üniversitede okusun.” gibi çıkan testsonuçlarını onlara uyguluyoruz. Diğer öğrencilerle de rehber öğretmenler ve iş yerlerinden gelen insan kaynakları müdürleriyleyapmış olduğumuz mülakattan sonra çocuğun da kendi arzusu ve isteği varsa ondan sonra bir işletmeyleeşleştirerek o andan itibaren ikinci bir velisi olarak da o işletme oluyor. 3 yıl boyunca bu eğitimler devam ediyor. Birinciyıl öğrencilerimizin dual sistemde normalde haftada 2 gün okula, 3 gün işletmeye gitmeleri lazım. Biz birinci yıl hiçişletmeye göndermiyoruz. Mesleğin işlem basamakları dediğimiz atölye dersleri de dahil olmak üzere hepsi hoca nezaretindeokulda görülüyor. Bu beceri testini mutlaka her okulda yapmamız lazım.Bir örnek verip sözlerimi bitireceğim. Okulumuzun müdürünün bir kızı vardı. “Başkanım ben kızımı OSEP’e kaydettireceğim.”dedi. Sınava girdi. Daha doğrusu beceri testine girdi. Testten sonra okul müdürü dedi ki, “Başkanım maalesefbenim kızım buradaki eğitim alanlarına uygun çıkmadı.” “Ne çıktı hocam?” dedim. “Aşçılık çıktı.” dedi. “Ama benimkızım evde bir kere kahvaltı sofrası hazırlamamıştır. Yemek yaptığını hiç görmedim. Bu teste de inanıyorum. Çünkü butestle almış olduğumuz öğrencilerin başarı ve iştiyakını görüyorum. Ben kızımı götüreceğim, aşçılıkla ilgili bir mesleklisesine yazdıracağım.” dedi. O güne kadar okulu ite kaka bitiren öğrenci, girdiği meslek lisesini birincilikle bitirdi. Şuanda Çankırı Meslek Yüksek Okulu’nda aynı branşta okuyor. Ben takip ediyorum. Çok başarılı bir öğrenci. Bu aradabir burs kazandı, ABD’ye gitti. 4 ay orada kaldı. İş teklifleri almış, eskiden tek başına Kızılay’a gidemeyen çocuk şimdiinternetten iş bağlantıları yapmak suretiyle bu sene okulu bitirecek. ABD’deki işini hazırlıyor. Yani başarının tadı insanıen iyi motive eden bir şey. O zaman çocuklarımızın başarılı olabilmesi için mutlaka bu başarılarına göre onları hayatayönlendirmemiz lazım. Bunu bilmemiz lazım.Bir şey daha söyleyeceğim. Anneler son derece önemli. Biz bu çocukları kolej şartlarında okutmaya çalışıyoruz, hertürlü ihtiyaçlarını karşılıyorduk. Baktık ki -Sadettin hocam da söyledi- çevre son derece önemli. Okuldan çıktıktan sonraertesi gün geldiklerinde çocuklar farklı oluyor. Çünkü çevre, gittikleri muhitte yaşadıkları evde karşılaştıkları şeyler bizimvermek istediklerimize çok uymuyor. Anneleri, babaları alalım, hiç olmazsa ayda bir kere onlarla çay sohbeti yapalım.Değerli konuşmacıları getirelim, onlara nasihat etsinler; çocuk nasıl yetiştirilir, nasıl motive edilir gibi. Bir müddet sonrabaktık ki babalarda iş yok. Bütün ağırlık annelerde. Çocuğu yetiştiren gerçek anlamda anneler. Şimdi bir anneler kulübümüzvar. Öğrencilerimizin anneleri de o kulübün üyeleri. Birlikte bir araya geliyorlar, Halk Eğitim Merkezi’nde yapmışolduğumuz bir protokol çerçevesinde öğrencilerimizin anneleri de istedikleri alanlarda Halk Eğitim Merkezi’nde düzenleneneğitimlere katılıyorlar. Sosyal faaliyetlere katılıyorlar. “Biz Konya’yı, Mevlana hazretlerini ziyaret etmek istiyoruz.”diyorlar. Hazırlıyoruz otobüsleri. “Çanakkale’yi gezmek istiyoruz, müzeleri gezmek istiyoruz.” diyorlar, gönderiyoruz.“Aşçılık kursu almak istiyoruz.” dediler. Önce 5 yıldızlı otelleri gezdirdik. Sonra kurs düzenledik, ona da katıldılar. Bu,çocuklarımızın eğitimde onların mutlu olmasını istiyorsak annelere düşen görev. Burada da katılımcılarımızın pek çoğununkadın olmasından dolayı son derece mutluyum. Çünkü gelecek nesilleri onlar yetiştirecekler. Lütfen dikkat edin.Affınıza sığınarak konuşmamı bitiriyorum. Zamanımı aştım çünkü.MESLEKİ EĞİTİMDE KARŞILAŞILANSORUNLAR ve MODEL ÖNERİLERİPROBLEMS IN VOCATIONAL TRAINING AND MODEL SUGGESTIONSProf. Dr. İbrahim KadıKarabük Üniversitesi Rektör YardımcısıVice Rector, Karabük UniversityMarmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Metal Eğitim Bölümü’nde lisans, Metalurji Eğitimi Bölümü’ndeyüksek lisans, Makine Eğitimi Bölümü’nde doktora eğitimi aldı. 1993 yılında otomotiv eğitiminde doçent derecelerinialdı. 1999 yılında Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Tasarım ve KonstrüksiyonEğitimi’nde profesörlük derecelerini aldı.2008 yılından beri Karabük Üniversitesi Rektör Yardımcılığı görevini yürütmektedir. 2012 yılında Karabük ÜniversitesiTeknoloji Fakültesi Endüstriyel Tasarım Mühendisliği Bölümü profesör kadrosuna atanmıştır.1996 yılından beri farklı bölümlerde Bölüm Başkanlığı, Ana Bilim Dalı Başkanlığı görevlerinde bulunmuş, değişikzamanlarda Teknoloji Fakültesi ve Teknik Eğitim Fakültesi Dekan Yardımcılığı, Dekan Vekilliği, Dekanlık görevleriniyürütmüştür.Marmara Üniversitesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi ve Karabük Üniversitesi’ndedeğişik kademelerde akademisyen olarak çalışmış, kısmi zamanlı olarak Hava Kuvvetleri Komutanlığı Hava HarpOkulu’nda ders vermiştir.Üniversitelerin Bölüm Kurulu, Fakülte Kurulu, Fakülte Yönetim Kurulu, Üniversite Yönetim Kurulu, ÜniversiteSenatosu’nda üyelik görevlerinde bulunmuştur. Üniversiteler Arası Kurul Üyeliği (ÜAK), Kredi Yurtlar KurumuGenel Kurul Üyeliği gibi üyelikler yanında, üniversite içerisinde kurulu bulunan BEK ve Akademik Değerlendirmeve Kalite Geliştirme Kurul (ADEK) Başkanlığını yapmaktadır. 3 sempozyum düzenleme kurulu başkanlığı, 4 Ar-Ge projesi yürütücülüğü, 6 projede araştırmacı olarak çalışmıştır.YÖK ve TÜBİTAK bursları İle CAD/CAM konusunda İngiltere’de araştırmacı olarak çalışmıştır.Uygulama alanında değişik firmalarda, işçilik, eğiticilik, danışman, koordinatörlük gibi görevler ifa etmiştir.MEB’in yürütmüş olduğu mesleki teknik eğitimle ilgili bir kısım projelerde yerli uzman, bazı çalıştaylarda moderatörolarak görev almıştır. Beş doktora öğrencisine, 16 yüksek lisans öğrencisine danışmanlık yapmış, beş tanesikitap olmak üzere 50’den fazla bilimsel yayını bulunmaktadır. Bu yayınlardan 6 tanesi Türk eğitim sistemiyleilgilidir.ÖzetTüm dünyada toplumların refah seviyesini yükselmek, verilen mesleki eğitimi iş piyasasının ihtiyaçlarına göredüzenlemek, iş piyasasının iş gücü talebini karşılamak, ferdin ilgi ve yeteneğini ortaya çıkarmak için genelve mesleki eğitim-öğretimde model arayışları ve mevcut modelleri geliştirmek için yoğun çalışmalar yürütülmektedir.Bu model arayışları Türkiye’ye mahsus değildir. İnsanoğlunun var olduğu günden beri bu süreç devam et-124 125