Lexicon ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ∆ΙΑΦΟΡΩΝ ...
Lexicon ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ∆ΙΑΦΟΡΩΝ ...
Lexicon ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ∆ΙΑΦΟΡΩΝ ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
αι τιον, ὡς ἡ ἑτέρα κλίνη, πρὸς η ν ἰδὼν ὁ τεχνίτης τὴν εἰς ε ργον αὐτῷ<br />
προσκειμένην ἐδημιούργησε· φυσικὸν αι τιον, ὡς πατὴρ τοῦ υἱοῦ, καθὸ καὶ μόνον ὁ<br />
θεὸς καὶ πατὴρ αι τιος τοῦ μονογενοῦς ει ναι λέγεται· τῆς δὲ κτίσεως ποιητικὸν<br />
αι τιον ει ναι λέγομεν τὸν θεόν. τελικὸν δὲ αι τιον τὴν τῶν δημιουργηθέντων<br />
εὐεργεσίαν καὶ τὴν περὶ αὐτὰ ἀγαθότητα· εἰδικὸν δὲ αι τιον τὴν ἐν αὐτῷ τῶν<br />
δημιουργημάτων γνῶσιν φαμὲν, η ν ἐξ ἀϊδίου πρὸ αἰώνων ε σχεν, οὐκ ἐς υ στερον<br />
αὐτῷ ἐπιγενομένην, ἀλλὰ συνδιαιωνίζουσαν, καὶ συμπαρεκτεινομένην ἀείποτε. τὸ<br />
δὲ ὑλικὸν αι τιον καὶ ὀργανικὸν καὶ παραδειγματικὸν πόῤῥω τῆς θείας καὶ<br />
ἀπειροδυνάμου φύσεως. ̓Ιστέον, ο τι τετραχῶς τὰ αι τια· ὡς υ λη· ὡς ει δος· ὡς τέλος,<br />
καὶ ὡς ποιητικόν· καὶ τῶν αἰτίων τὰ μὲν προκαταρκτικὰ, τὰ δὲ συνεργὰ, η συναίτια,<br />
τὰ δὲ τελικά. Αἰτιῶδεσ. ψεῦδος, ο ἀπὸ ψεύδους α ρχεται, η μὴ εἰς ἀκόλουθον λήγει,<br />
η ε χει τῷ λήγοντι τὸ ἀρχόμενον ἀκόλουθον. οι ον· διότι νύξ ἐστι, ∆ίων περιπατεῖ.<br />
Αἰφνίδιον. τὸ ἐξαίφνης. παρὰ τὸ ἀφανὴς ἀφανίδιον καὶ ἐν συγκοπῇ αἰφνίδιον.<br />
Αἰψηρόν. τὸ ταχύ. Αἰσθητήρια. τὰ ο ργανα, η γουν τὰ μέλη, δι' ω ν αἰσθανόμεθα, καὶ<br />
αἱ αἰσθήσεις τοῦ ἀνθρώπου, η ἐν οι ς καθίδρυται ἡ αι σθησις. Αἰσθητικόν. πᾶν ζῶον<br />
αι σθησιν φόβου καὶ θανάτου ε χον, η αὐτὸ τὸ ζῶον τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις.<br />
Αἰσθητά. τὰ ὁρώμενα, τὰ πεφυκότα ταῖς αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν, οι ον χρῶμα καὶ<br />
σχῆμα καὶ alpha.90 ο γκος καὶ ποικιλότης, καὶ ἀντιτυπία καὶ μαλακότης, ψόφοι καὶ<br />
ἀτμοὶ καὶ χυμοὶ, λειότης, τραχύτης καὶ τὰ τοιαῦτα. Αἰσθανόμενον. ε στι ζῶον<br />
ἀντιληπτικὸν κατὰ δύναμιν φυσικὴν τῶν αἰσθητῶν. ̓Αϊδώνια. τὰ τοῦ ᾳ δου<br />
θανάσιμα. ̓Αΐδιον. τὸ ἀρχὴν μὲν ε χον, τέλος δὲ μὴ ε χον. ε στι καὶ ἀΐδιον τὸ ἀρχὴν<br />
μὲν μὴ ε χον, τέλος δὲ ε χον. ε στι δὲ ἀΐδιον τὸ μήτε ἀρχὴν μήτε τέλος ε χον, ω σπερ ὁ<br />
θεός. ἀΐδιον ἐστὶ τὸ μὴ ἑαυτὸ, ο ἐστὶ κατ' οὐσίαν, νοηθῆναι δυνάμενον. ἀΐδιον δὲ<br />
λέγεται τὸ ἀεὶ διόν· η γουν τὸ μηδέποτε ἀρξάμενον, μὴ δὲ λῆγον. οὐ πᾶν γὰρ<br />
ἀτελεύτητον πάντως καὶ α ναρχον· οἱ γὰρ α γγελοι καὶ αἱ ψυχαὶ ἀρχὴν μὲν ε σχον<br />
τοῦ ει ναι, τέλος δὲ οὐκ ε χουσι. ἀΐδιον οὐδὲν α λλο η μόνον ἡ θεότης. ̓Αϊδνόν. τὸ<br />
ἀφανές. Αἰσώπειον αι μα. ἐπὶ τῶν ἀδίκως ἀναιρουμένων. οὐ γὰρ ἐνδίκως<br />
ἀπέκτειναν τὸν Αι σωπον οἱ ∆ελφοί. ̓Αΐδιον. τὸ διαιωνίζον, καὶ λῆξιν μηδαμῶς<br />
ε χον. ( ̔Ρῆμα.) Αἰάζειν. οἰκτείρειν, θρηνεῖν. παρὰ τὸ ˉαˉι σχετλιαστικὸν ἐπίῤῥημα<br />
γέγονεν αἰάζω· ὡς λίαν λιάζω. Αἰγίζειν. διασπᾷν. καὶ αἰγίζεσθαι. ἡ μεταφορὰ ἐκ τῶν<br />
καταιγίδων. Αἰγιάζειν. σὺ δ' αἰγιάζων ἐνθαδὶ καθήμενος. Αἰγυπτιάζειν. τὸ<br />
κακοτροπεῖν καὶ πανουργεύεσθαι. τοιοῦτοι γὰρ οἱ Αἰγύπτιοι. Αἰδέσασθαι.<br />
μεταπεισθῆναι. ου τω Λυσίας καὶ ∆ημοσθένης ἐν τῷ κατὰ ̓Αριστοκράτου, ἀντὶ τοῦ<br />
ἐξιλάσασθαι καὶ πείσειν. Αἰδέσεται. ἀπὸ τοῦ αἰδῶ, αἰδέσω, αἰδέσῃ, αἰδέ σεται.<br />
alpha.91 Αἰδουμένω. αἰδέω, αἰδῶ, αἰδέομαι, αἰδοῦμαι. ἡ μετοχὴ αἰδεόμενος,<br />
αἰδούμενος. τὸ δυϊκὸν αἰδεουμένω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ˉε αἰδουμένω. Αἰθεροβατεῖν.<br />
εἰς τὸν αἰθέρα βαίνειν. Αι θειν. καίειν. παρεκελεύετο αι θειν καὶ φθείρειν τὴν χώραν.<br />
Αἰθόμενοσ. καιόμενος. Αι θρει. χειμάζει. Αἰθριάζουσιν. ἐν εὐδίᾳ εἰσίν. Αἰκίζω. τὸ<br />
μαστίζω. ἀπὸ τοῦ ἀεικὴς, ο σημαίνει τὸν σκληρὸν καὶ ἀπότομον, ἀεικίζω. Αἰθύξασα.<br />
κινήσασα. Αἰθύσσω. θερμαίνω, ἐκτείνω καὶ τὸ διαλάμπω. Αἰθύσσων λιπαρῆς α νθος<br />
υ περθε κόμης. Αἰκάλλει. σαίνει, ἀπατᾷ. αἰκάλλει καρδίαν ἐμήν–. Αἰκίζει. κακοῖ,<br />
μαστίζει, τύπτει, καθυβρίζει. Αἱμωδεῖν καὶ αἱμωδιᾷν. τὸ τοὺς ὀδόντας ὀδυνᾶσθαι<br />
μετὰ κνησμοῦ· ὡς καὶ αἱμάττεσθαι παρὰ τὸ αι μα. αἱμωδία γὰρ ἡ τῶν ὀδόντων<br />
νάρκη. Αι θω. τὸ καίω. ε θω δὲ, τὸ ἐξ ε θους τι διαπράττομαι, ψιλόν. καὶ Ομηρος·<br />
ε θων Οἰνῆος ἀλωήν– η τοι ἀμπέλου χωρίον. alpha.92 Αἰνίσσω. τὸ ἐν παραβολαῖς<br />
λέγω. Αἰνεῖν. τὸ ἀναβράττειν τὸν ἀληλεσμένον σῖτον, ο ἐστιν ἀναδεύειν καὶ<br />
ἀνακινεῖν τὰς κριθὰς υ δατι φυρῶντα. Αἰνέσαιμι. ἐπαινέσαιμι η ἀναπείσαιμι. ̓Αΐσθω.<br />
τὸ ἐκπνέω. Αϊεν. ἐξέπνεεν. ̓Αϊστῶσαι. ἀφανίσαι, φονεῦσαι. ̓Αΐων. ἐπακούων.<br />
Αι νυμαι. τὸ ἀφαιρῶ η τὸ λαμβάνω. παρὰ τὸ αἰρῶ. ἀρνῶ, ὡς περῶ περνῶ. ἀφ' ου · –<br />
Ερευνητικό έργο: ∆ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ – ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ.<br />
Εργαστήριο ∆ιαχείρισης Πολιτισµικής Κληρονοµιάς, www.aegean.gr/culturaltec/chmlab.<br />
Χρηµατοδότηση: ΚΠ Interreg ΙΙΙΑ (ETΠΑ 75%, Εθν. πόροι 25%). Πανεπιστήµιο Αιγαίου, Τµήµα Πολιτισµικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, © 2006.<br />
Επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση του υλικού µε αναφορά στην πηγή προέλευσής του.<br />
21