Lexicon ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ∆ΙΑΦΟΡΩΝ ...
Lexicon ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ∆ΙΑΦΟΡΩΝ ...
Lexicon ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ∆ΙΑΦΟΡΩΝ ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
φονεύω. φαίνω δὲ, τὸ λάμπω καὶ δεικνύω, δίφθογγον. Φενακίζειν. τὸ ἀπατᾷν. ο περ<br />
οἱ ἀρχαῖοι φηνίζειν ε λεγον. πεποίηται τὸ ο νομα κατ' ἐναλλαγὴν γράμματος, παρὰ<br />
τὴν πηνίκην. ἡ δέ ἐστι περίθετος κόμη διαπατῶσα τοὺς πολλούς. η παρὰ τὸ φηλοῦν<br />
πεποίηται ο πέρ ἐστι τὸ ἀπατᾷν. καὶ φήληκας δὲ φαμὲν τὰ διαπατῶντα τὰς ο ψεις<br />
σῦκα, ὡς ει η πέπειρα. Φειδαλφιτῶ. τὸ τῶν ἀλεύρων φείδομαι. Φέρβειν. τρέφειν.<br />
Φέροντασ. ἀντὶ τοῦ λαμβάνοντας. ου τως ̓Αριστοφάνης. ( ̓Επίῤῥημα.) Φεῦ.<br />
σχετλιαστικὸν ἐπίῤῥημα. Φειδωμένωσ. φειδωλῶς· σκνιφῶς. Τὸ Φ μετὰ τοῦ Η. (<br />
̓Αρσενικόν.) Φηγεύσ. κύριον. Φήγινοσ. δρύϊνος. phi.1804 Φηγόσ. ἡ δρῦς. η πεύκη.<br />
Φήληκασ. τὰ διαπατῶντα τὰς ο ψεις σῦκα, ὡς ει η πέπειρα. ἀπὸ τοῦ φηλῶ, τὸ ἀπατῶ.<br />
καὶ φήληξ, ὁ ἀπατεὼν, καὶ φηλήτης. Φηνέασ. κύριον. †Φῆνοσ. ο νομα ποταμοῦ. τὸ δὲ<br />
ἐπίθετον ὀ. .. δηλῶν δὲ τὸν λαμπρὸν, ἀπὸ τοῦ φανὶς γέγονε.† Φῆστος· Φήσινοσ.<br />
ὀνόματα κύρια. (Θηλυκόν.) Φηδήλα. πόλις. Φηνόη. κύριον. Φήνη. ζῶον πετόμενον.<br />
Φήμη. λόγος, ἀγγελία. Φηρά. πόλις. καὶ Φηρή. καὶ Φηρωνία. καὶ Φηρήτης, τοπικόν.<br />
†Φηρίσ. ἡ τροφὴ θεῶν.† (Οὐδέτερον.) Φήγιον. τόπος. Φήνειον. ο ρος. ( ̔Ρῆμα.) Φημί.<br />
τὸ λέγω. ἀπὸ τοῦ φῶ, τὸ λέγω. Φῇναι. δεῖξαι. φῆναι ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν. η δεύτερος<br />
ἀόριστός ἐστιν, ὡς ε στιν στῆναι, η πρῶτος, ὡς ε φαν, φάναι καὶ ἰωνικῶς φῆναι, ὡς<br />
τὸ μιάναι, μιῆναι. phi.1805 Φηλῆσαι. ἀπατῆσαι. καὶ φηλῶ. Φῆσ. ̓Αρίσταρχος περισπᾷ,<br />
ι ν' ῃ ἐκ τοῦ ε φης. διὸ καὶ χωρὶς τοῦ ˉι γράφεται. σημαίνει δὲ τὸ λέγεις. φῇς σὺν τῷ<br />
ι. φημί. φῇς ε χει τὸ ˉι καθ' ἱστορίαν η γουν κατὰ παράδοσιν. τότε γὰρ τῇ ἱστορίᾳ<br />
χρώμεθα, ἡνίκα τὶ κατὰ παράδοσιν γράφεται. ω σπερ τὸ, Σκείρων. ̓Αρίσταρχος δὲ τὸ<br />
φῆς περισπᾷ καὶ τὸ ˉι οὐ γράφει· λέγει γὰρ, ἐὰν ει χε τὸ ι, ἐνεστὼς ω φειλεν ει ναι.<br />
Φῇσιν. ἡνίκα προπερισπᾶται, ε χει τὸ ι. ε στι δὲ, ἐὰν φῶ, ἐὰν φῇς, ἐὰν φῇ, καὶ ἐπ'<br />
ἐκτάσει τῆς ˉσˉι συλλαβῆς, ἐὰν φῇσι, καὶ φυλάττει τὸ ˉι. πρόσκειται ἡνίκα<br />
προπερισπᾶται. ἡνίκα δὲ ὀξύνεται, οὐκ ε χει τὸ ι, οι ον φησίν. φῇσιν ἐλεύσεσθαι.<br />
Φήσειν. ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν. καὶ φῆσαι. Τὸ Φ μετὰ τοῦ Θ. ( ̓Αρσενικόν.) Φθεῦϊσ. κύριον.<br />
Φθεῖρα. ἀπὸ τοῦ φθείρω γέγονε φθεὶρ, ὁ ἀπὸ φθορᾶς σωματικῆς γινόμενος. Φθῖοσ.<br />
κύριον. Φθισήνωρ. κύριον. ε στι δὲ καὶ ὁ τοὺς α νδρας ἀναιρῶν καὶ διαφθείρων.<br />
Φθισικόσ. φθόϊς. κύρια. Φθόνοσ. πάθος λύπης ἐπὶ τῇ τοῦ πέλας εὐphi.1806 πραγίᾳ.<br />
παρὰ τὸ φθάνειν. ου τως Ωρος ὁ Μιλήσιος. εἰ δὲ βάσκανος, παρὰ τὸ τοῖς φάεσι<br />
καίνειν. ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ φόνος, πλεονασμῷ τοῦ θ. Φθογγήεισ. παρὰ τὸ φθογγὴ, τὸ δὲ<br />
φθογγὴ παρὰ τὸ φθέγγω. τὸ ˉο μικρὸν διατί; τὰ ε χοντα τὸ ˉε ἐγκείμενον, ἐν τοῖς<br />
ῥήμασιν, ε χουσιν τὸ ˉο ἀντιπαρακείμενον. (Θηλυκόν.) Φθίσισ. ἡ φθορὰ, η νόσος τις.<br />
Φθία. πόλις. οἱ πολῖται Φθιῶται καὶ Φθῖοι. Φθινάσ. νόσος. Φθινοπωρίσ. ἡ κολυμβιὰς<br />
ἐλαία. Φθισίμβροτον. διαφθείρουσαν τὸν α νδρα. φθίω, φθίσω, φθισίμβροτον. Φθόη.<br />
ἡ νῦν φθίσις λεγομένη. η ο νομα πάθους ἐξ αι ματος ἀγωγῆς. Φθοῖσ. ει δος<br />
πλακοῦντος. τὸ πληθυντικὸν τὰς φθοῖς. †Φθορά. ἐστι κίνησις ἐκ τοῦ ο ντος εἰς τὸ μὴ<br />
ει ναι.† Φθορά. ἡ διάζευξις τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος. διαφθορὰ, ο ταν α λλη οὐσία<br />
δι' ἑτέρας ἀφανίζεται, ω σπερ τὸ σῶμα ἀπὸ τῶν σκωλήκων. καταφθορὰ, ἡ παντελὴς<br />
ἀπώλεια. ει ρηται μὲν ἡ φθορὰ κατὰ δύο τρόπους ἐν τῇ γραφῇ· τουτέστι σωματικῶς<br />
καὶ ψυχικῶς. ὡς ο ταν λέγῃ· καὶ ει δε κύριος ὁ θεὸς τὴν γῆν, καὶ η ν κατεφθαρμένη<br />
τῇ ἁμαρτίᾳ. καὶ πάλιν περὶ ἀνphi.1807 θρώπων, ο τι διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν<br />
ἐν ἀνομίαις καὶ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν. λοιπὸν ἡνίκα ἀκούσῃς διδασκάλου<br />
λέγοντος, α φθαρτον τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ πρὸ τοῦ σταυροῦ ὑπάρχειν, νόμισον, ο τι<br />
κατὰ φθορὰν τῆς ἁμαρτίας λέγει αὐτὸ α φθαρτον η τοι ἀμίαντον, καὶ οὐ κατὰ<br />
λεπτότητα τινὰ καὶ ἀλλοτριότητα τῶν ἡμετέρων σωμάτων. α φθαρτον γὰρ κυρίως<br />
ἐστὶ τὸ ἀπαθὲς καὶ α ϋλον καὶ ἀψηλάφητον. α φθαρτον ἐστὶ τὸ ὑφ' ἑτέρας οὐσίας<br />
βλαβῆναι μὴ δυνάμενον. α φθαρτον ἐστὶ τὸ κατὰ πάντα α ῤῥευστον καὶ ἀνενδεὲς καὶ<br />
α τρωτον. τὸ δὲ πανάγιον σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ πέπονθε καὶ ἐτρώθη τοῖς η λοις καὶ<br />
τῇ λόγχῃ, καὶ αι μα καὶ υ δωρ ἐξήγαγε, καὶ ἐκ ζωῆς νεκρὸν γέγονε. φθαρτὸν δέ ἐστι<br />
Ερευνητικό έργο: ∆ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ – ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ.<br />
Εργαστήριο ∆ιαχείρισης Πολιτισµικής Κληρονοµιάς, www.aegean.gr/culturaltec/chmlab.<br />
Χρηµατοδότηση: ΚΠ Interreg ΙΙΙΑ (ETΠΑ 75%, Εθν. πόροι 25%). Πανεπιστήµιο Αιγαίου, Τµήµα Πολιτισµικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, © 2006.<br />
Επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση του υλικού µε αναφορά στην πηγή προέλευσής του.<br />
391