kodeks cywilny - Gandalf

More documents

Recommendations

Info

Art. 32 Księga I. Część ogólna Stanowi to wyraz dążenia do ustalenia prawdy obiektywnej. Wystarczającą przesłanką będzie tu słabo zbadana okoliczność, ponieważ jakiekolwiek, nawet najsłabsze przesłanki są przeciwieństwem braku wszelkich danych. 3. Oznaczenie chwili śmierci zgodnie z regułą art. 31 § 3 polega na ustaleniu chwili domniemanej śmierci zaginionego na koniec dnia. Art. 31 § 3 dotyczy sytuacji wyjątkowej, gdy sąd – mimo ciążącego na nim obowiązku – nie określi w postanowieniu o uznaniu za zmarłego godziny domniemanej śmierci. W takim wypadku nie musi wchodzić w grę uzupełnienie orzeczenia, a za chwilę śmierci uważa się koniec dnia. Urząd stanu cywilnego może w takim wypadku wpisać w rubryce „godzina śmierci” – godzinę 24:00 określonego przez sąd roku, miesiąca i dnia. Wybrane tezy z orzecznictwa 4. Uchylenie postanowienia o uznaniu za zmarłego jest jednak możliwe tylko wtedy, kiedy materiał dowodowy niezbicie wskazuje jednocześnie dwa związane ze sobą fakty: pewną śmierć osoby uważanej przedtem za zaginioną oraz chwilę tej śmierci. Zgodnie z art. 542 k.p.c. należy wówczas uchylić postanowienie o uznaniu za zmarłego i równocześnie stwierdzić zgon (uchwała SN z 22 października 1968 r., III CZP 78/68, OSNCP 1969, nr 6, poz. 105). DOMNIEMANIE ŚMIERCI JEDNOCZESNEJ Art. 32. Jeżeli kilka osób utraciło życie podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa, domniemywa się, że zmarły jednocześnie. Zagadnienia ogólne 1. Regulacja art. 32 wyraża konstrukcję domniemania jednoczesnej śmierci kilku osób (kommorientów), które zginęły podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa (katastrofa, klęska żywiołowa itp.). W konsekwencji obowiązek przeprowadzenia dowodu przeciwnego obciąża osoby zainteresowane w ustaleniu innej chwili śmierci kommorientów. Domniemanie to jest domniemaniem nieusuwalnym – praesumptio iuris ac de iure. Niewykluczona jest zatem możliwość obalenia go zgodnie z art. 234 k.p.c.; może to np. nastąpić w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku, gdy kwestia chwili śmierci spadkodawcy może rzutować na uprawnienia poszczególnych osób do spadku. 2. Skutki jednoczesnej śmierci kommorientów w prawie spadkowym polegają na tym, że spokrewnieni nie dziedziczą po sobie nawzajem i do dziedziczenia z ustawy dochodzą po każdym z nich inne grupy spadkobierców. Jeżeli np. zginie w wypadku drogowym bezdzietne małżeństwo, to po żonie dziedziczą jej krewni, a po mężu członkowie jego rodziny. Wykazanie późniejszej śmierci żony spowoduje jednak, że przeżyje ona nieznacznie męża i odziedziczy (na chwilę) jego spadek, a następnie sama zginie. W konsekwencji jej krewni odziedziczą jej majątek spadkowy, w którym znajdować się już będzie majątek jej zmarłego chwilę wcześniej męża. Krewni męża w tej sytuacji nie odziedziczą po nim niczego. Poglądy doktryny 3. Jeżeli czas śmierci został ustalony datą dnia, wówczas koniec tego dnia uważa się za chwilę śmierci. Jeśli sąd oznaczył jedynie datę, a nie ustalił godziny domniemanej śmierci dwóch osób, które zaginęły podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa, domniemanie z art. 32 przemawia za śmiercią tych osób o tej samej godzinie i wyłącza możliwość wzajemnego dziedziczenia tych osób po sobie. Ustawodawca wprowadził tu fikcję wyłączającą całkowicie 72 Piotr Nazaruk
Tytuł II. Osoby prowadzenie dowodu przeciwnego poza postępowaniem unormowanym w art. 539 i n. k.p.c. Niedopuszczalne jest zatem prowadzenie w innym postępowaniu dowodu, że zaginiony zmarł wprawdzie w dniu oznaczonym w orzeczeniu sądowym, ale nie o godzinie 24.00 (A. Szpunar, Domniemanie równoczesnej śmierci…, s. 174). 4. Kommorienci zaginieni w związku z katastrofą zostają, co do zasady, uznani za zmarłych z tą samą chwilą. Ustalenie, że zmarli oni niejednocześnie, wymaga wskazania przesłanek takiego wniosku (por. M. Pazdan, Domniemania dotyczące kommorientów…, s. 173). Dział II OSOBY PRAWNE Literatura: M. Augustyniak, Status prawny jednostki pomocniczej gminy w sferze prawa prywatnego, Warszawa 2008, nr 3; G. Bieniek, H. Pietrzykowski, Reprezentacje Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego, Warszawa 2006; M. Bielecki, Kurator w spółce kapitałowej, Pr.Sp. 2007, nr 10; S.M. Borkowski, Konsekwencje prawne działania „fałszywego” piastuna organu osoby prawnej, PPH 2008, nr 7; K.A. Dadańska, Działanie osoby prawnej, Warszawa 2006; S. Dmowski, S. Rudnicki, Komentarz…, 2011, uwagi do art. 33–43 k.c.; M. Dziurda, Reprezentacja Skarbu Państwa w procesie cywilnym, Kraków 2005; J. Frąckowiak, Instytucje prawa handlowego w kodeksie cywilnym, „Rejent” 2003, nr 6; J. Frąckowiak, System P.P., t. 1, 2007; N. Gajl, Skarb Państwa, Warszawa 1996; O. von Gierke, Privatsrecht, t. I, § 58–78, Leipzig 1895, Das deutsche Genossenschaftsrecht, t. III, Berlin 1891; P. Granecki, Dobra osobiste w prawie polskim – zagadnienie dóbr osobistych osób prawnych, PS 2002; K. Grzybczyk, Naruszenie dobra osobistego w reklamie, „Rejent” 1999, nr 9; S. Grzybowski, System P.C., t. 1, 1985; W.J. Katner, Podwójna czy potrójna podmiotowość w prawie cywilnym, w: Księga Pamiątkowa Prof. M. Pazdana, Kraków 2005; A. Kidyba (red.), Kodeks cywilny, t. I, 2009, uwagi do art. 33–43 k.c.; A. Kidyba, Prawo handlowe, Warszawa 2007; W. Klyta, Siedziba osoby prawnej, KPP 2001, nr 3; B. Krupa, Osoby uprawnione do składania oświadczeń woli w imieniu Skarbu Państwa, na przykładzie ministra Skarbu Państwa, „Radca Prawny” 2002, nr 6; E. Marszałkowska-Krześ, Wpisy w rejestrze przedsiębiorców dotyczące spółek handlowych, Warszawa 2004; J. Matys, Dobra osobiste osób prawnych i ich niemajątkowa ochrona, MoP 2006, nr 10; J.P. Naworski, Wpis do rejestru sądowego jako przesłanka nabycia osobowości prawnej, „Glosa” 2000, nr 5; S. Pawłowski, Europejski Bank Centralny – wybrane zagadnienia, Gd.St.Praw. 2007, nr 16; M. Pazdan, Kodeks spółek handlowych a kodeks cywilny, PiP 2001, nr 2; M. Pazdan, System P.P., t. 2, 2008; K. Pietrzykowski (red.), Kodeks cywilny, t. 1, 2008, uwagi do art. 33–43 k.c.; M. Pyziak-Szafnicka (red.), Kodeks cywilny..., uwagi do art. 33–43 k.c.; G. Radecki, Organy osób prawnych kościoła katolickiego w Polsce, „Rejent” 2003, nr 7–8; M. Safjan (red.), System P.P., t. 1, 2009, uwagi do art. 33–43 k.c.; E. Skowrońska-Bocian, Sytuacja jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, PUG 2007, nr 6; S. Sołtysiński, Kodeks spółek…, t. 1, 2006; A. Szpunar, Ochrona dóbr osobistych, Warszawa 1979; T. Targosz, Nadużycie osobowości prawnej, Kraków 2004; J. Wróblewski, Teorie osób prawnych – zarys podejścia semiotycznego, w: Studia z prawa cywilnego, Warszawa-Łódź 1983; F. Zoll, Prawo cywilne w zarysie, t. I, Część ogólna, Kraków 1948. OSOBY PRAWNE Art. 33. Osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Zagadnienia ogólne Art. 33 1. Normatywna metoda regulacji osób prawnych została wyrażona w art. 33. Osobowość prawną mają więc – poza Skarbem Państwa – tylko takie jednostki organizacyjne, którym osobowość tę przyznają szczególne przepisy. Osoby prawne są określonymi jednostkami organizacyjnymi, które zostają dzięki atrybutowi osobowości prawnej wyposażone w zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych (por. J. Frąckowiak, System P.P., t. 1, s. 1017). 2. Kodeks cywilny dzieli podmioty na osoby fizyczne i osoby prawne, tworząc w ten sposób generalnie podział dychotomiczny podmiotów cywilnoprawnych, ale reguluje też stosunki między tymi osobami a podmiotami, o których mowa w art. 33 1 . Dlatego działały od dawna i działają nadal jednostki organizacyjne, które dokonują określonych czynności prawnych w związku z prowadzoną działalnością – gospodarczą i zawodową, w tym zaciągają Piotr Nazaruk 73
Page 2 and 3:
Kodeks cywilny Komentarz Jerzy Cisz
Page 4 and 5:
Spis treści Wykaz skrótów . ....
Page 6 and 7:
Spis treści Rozdział I. Przepisy
Page 8 and 9:
I. AKTY PRAWNE Wykaz skrótów k.c.
Page 10 and 11:
Wykaz skrótów u.o.u.o. - ustawa z
Page 12 and 13:
III. LITERATURA Wykaz skrótów 1.
Page 14 and 15:
Wykaz skrótów wilnego, red. nacz.
Page 16 and 17:
Przedmowa Kodeks cywilny jest jedny
Page 18 and 19:
Art. 1 Księga I. Część ogólna
Page 20 and 21: Art. 1 Księga I. Część ogólna
Page 22 and 23: Art. 2-3 Księga I. Część ogóln
Page 24 and 25: Art. 3 Zagadnienia szczegółowe i
Page 38 and 39: Art. 8 Zagadnienia szczegółowe i
Page 48 and 49: Art. 15-16 OGRANICZONA ZDOLNOŚĆ D
Page 56 and 57: Art. 22 1 Księga I. Część ogól
Page 58 and 59: Art. 23 Zagadnienia ogólne Księga
Page 68 and 69: Art. 30 Wybrane tezy z orzecznictwa
Page 76 and 77: Art. 34 Poglądy doktryny Księga I
Page 82 and 83: Art. 39 Wybrane tezy z orzecznictwa
Page 84 and 85: Art. 40 Poglądy doktryny Księga I
Page 94: Art. 43 3 Księga I. Część ogól
show all

kodeks cywilny - Gandalf

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?