full text - Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie

More documents

Recommendations

Info

Ivan Čillik, Ľubomír Král part in the ski training were divided in two groups A2 (9 participants) and B2 (9 participants). During teaching there were used the methodical techniques according to Austrian ski school. Participants of groups A1 and A2 mastered the basic stage of ski teaching in 325 minutes (5 hours 25 min) in average. Participants of groups B1 and B2 mastered the basic stage of ski teaching in 16 hours by using the methodology of teaching skiing on ski 10–15 cm shorter than a stature with the use of snow plow turn. The students – group A2, who were training on short ski, arrived at better average final time: they were 0,92 seconds faster than the students of group B2. The results confirmed higher effectiveness of teaching skiing to beginners on short ski, on gradually protracting ski (groups A1, A2). Wstęp Jak wykazuje historia narciarstwa, narty krótkie zaprojektowano i wprowadzono do użytku w dwu istniejących niezależnie od siebie centrach. I tak w USA krótkich nart zaczął używać w 1938 roku amerykański łyżwiarz figurowy Jimmy Maden, który po doznanej kontuzji zaczął jeździć na nartach dla dzieci. W późniejszym czasie zaprojektował on narty z zagiętymi piętkami (double-ended ski) i wprowadził je do narciarstwa akrobatycznego oraz nauki jazdy dzieci [1]. Nieco wcześniej, bo w 1930 roku, pojawiły się na terenie Alp tzw. firngleitery, czyli narty do jazdy po firnie przeznaczone dla alpinistów; były to wykonane domowym sposobem narty o długości 50–90 cm [2]. W 1940 roku krótkie narty weszły do użycia w środowisku szkół narciarskich, a konkretnie w Kitzbühlskiej Szkole Narciarstwa. W pełni wykorzystano je do nauki jazdy w 1951 roku, kiedy to dyrektor Karl Koller stworzył klasę nauki jazdy na krótkich nartach, a w 1952 roku opracował odpowiedni system nauki. Przy tej okazji szkoleniowiec ten wymienił zalety używania tego typu nart zarówno przez początkujących, jak i bardziej zaawansowanych narciarzy. Koller podkreślił również, iż stosowanie krótkich nart pozwala zwalczyć strach, który w trakcie nauki jazdy stanowi jeden z największych problemów u początkujących narciarzy. W latach 1954–1959 w Kitzbühlskiej Szkole Narciarstwa rozwijała się metoda nauki jazdy na nartach o rosnącej długości [1]. Krótkie narty i narty o rosnącej długości stały się przedmiotem zainteresowania uczestników kongresu INTERSKI w Aspen w 1968 roku. Wielkim propagatorem ich stosowania był prof. George Twardokens z Uniwersytetu w Nevadzie, który zajmował się metodą GLM (graduated length method), czyli metodą stopniowego zwiększania długości nart podczas nauki jazdy. Po kongresie metodę tę przyjęto także w DVS Schilehrplan – planie nauki Niemieckiego Związku Narciarstwa [3]. Współcześnie z metodyką nauki jazdy na krótkich nartach spotykamy się najczęściej w szkołach narciarskich w USA. Jej gwarantem jest PSIA – Stowarzyszenie Profesjonalnych Nauczycieli Jazdy na Nartach w Ameryce, które posługuje się w tym przypadku nazwą: short ski teaching approach [4]. W ostatnich latach w narciarstwie odnotowano wyraźny postęp jeśli chodzi o jakość sprzętu. Używane współcześnie narty carvingowe – znacznie krótsze i o wiele bardziej taliowane niż to było wcześniej – wymagają przystosowania techniki oraz metodyki jazdy na nartach. Obecnie nauka jazdy na nartach, uwzględniając ten postęp, oferuje technikę carvingową z zastosowaniem nowych taktyk metodycznych. W 2001 roku mgr Wallner i prof. Wörndle opracowali metodykę austriackiej szkoły narciarskiej [5]. Austriacka szkoła narciarska oferuje atrakcyjne programy nauczania dla wszystkich kategorii wiekowych w zależności od stopnia zaawansowania. Nauka jazdy dla początkujących pozwala szybko i bezpiecznie opanować łuki carvingowe i krótkie łuki przez naukę jazdy na nartach krótszych od wzrostu danej osoby (allround carvingowych) lub dzięki nauce jazdy na krótkich nartach [5]. Jedna z podstawowych różnic między tymi dwiema metodami polega na stosowaniu techniki pługu podczas nauki jazdy u osób początkujących – na krótkich nartach kursanci robią postępy bez stosowania techniki pługu (ryc. 1). Celem niniejszego artykułu jest porównanie efektywności nauki jazdy na nartach u osób początkujących: na krótkich nartach (poniżej 100 cm), jak i na o stopniowo rosnącej długości (narty K) w grupach A1 – uczniowie szkoły narciarskiej i A2 – uczestnicy kursu narciarstwa w szkole średniej oraz na nartach o 10–15 cm krótszych od wzrostu danej osoby (narty D) w grupach B1 – uczniowie szkoły narciarskiej i B2 – uczestnicy kursu narciarstwa w szkole średniej. Efektywność nauki jazdy porównamy na podstawie: • różnicy długości czasu nauki pozwalającej na opanowanie podstawowego etapu, – 44 –
Efektywność nauki jazdy na nartach zjazdowych u początkujących w zależności od długości nart Ryc. 1. Metodyka austriackiej szkoły narciarskiej [5] Fig. 1. Austrian Ski School – the methodology [5] • wyników zawodów w slalomie gigancie zorganizowanych na zakończenie kursu (tylko grupy A2 i B2), • technicznej jakości wykonania łuków carving fun parku (tylko grupy A2 i B2). Artykuł powstał w ramach projektu GÚ VEGA 1/4500/07. Metodyka Nauka jazdy na nartach zjazdowych przebiegała na dwóch niezależnych kursach: 1. 39 uczniów szkoły narciarskiej S/B Šport podzielono na 2 grupy: 19 uczniów (grupa A1) uczyło się jazdy na krótkich nartach poniżej 100 cm o stopniowo rosnącej długości (narty K), a 20 uczniów (grupa A2) uczyło się jazdy na nartach carvingowych typu allround, krótszych o 10–15 cm od wzrostu danej osoby, ze średnicą skrętu 15–17 m (narty D). Czas nauki wynosił 3–6 dni (jeden dzień = 2 × 20 min, tzn. 120 min przed południem i 120 min po południu). Nauka przebiegała w bardzo dobrych warunkach śniegowych na przygotowanej trasie o wymaganym nachyleniu. Na zakończenie kursu nie zorganizowano zawodów. 2. 18 uczestników kursu narciarskiego ze szkoły średniej podzielono na 2 grupy: 9 osób (grupa A2) uczyło się jazdy na nartach poniżej 100 cm o stopniowo rosnącej długości (narty K), a 9 osób (grupa B2) uczyło się jazdy na nartach krótszych o 10–15 cm od wzrostu danej osoby i promieniu skrętu 15–17 m (narty D). Nauka trwała pięć dni (jeden dzień = 2 × 120 min, tzn. 120 min przed południem i 120 min po południu). Na zakończenie kursu (w szóstym dniu) zorganizowano zawody w slalomie gigancie na przygotowanej trasie o długości 300 metrów i umiarkowanym nachyleniu, z 13 otwartymi bramkami o równomiernym rozstawie, bez trudnych części technicznych. Zawody odbywały się w dwóch rundach, trasa była twarda, warunki śnieżne pozostały niezmienione. Numery startowe przydzielono następująco: – 45 –
Page 1 and 2: KOMITET REHABILITACJI, KULTURY FIZY
Page 3 and 4: ANTROPOMOTORYKA ISSN 1731-0652 KOMI
Page 5 and 6: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 SP
Page 7 and 8: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 OD
Page 9: Od Redakcji zjawisk auksologicznych
Page 12 and 13: Informacje dla autorów scripts sub
Page 14 and 15: Information for the Authors Example
Page 17 and 18: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 CH
Page 19 and 20: Changes of parameters of physical c
Page 21 and 22: Changes of parameters of physical c
Page 23 and 24: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 OC
Page 25 and 26: Ocena wybranych parametrów równow
Page 27 and 28: Ocena wybranych parametrów równow
Page 29 and 30: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 AN
Page 31 and 32: Analiza zmian poziomu wydolności f
Page 33: Analiza zmian poziomu wydolności f
Page 36 and 37: Przemysław Bujas, Dariusz Tchórze
Page 43: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 EF
Page 47 and 48: Efektywność nauki jazdy na nartac
Page 49: Efektywność nauki jazdy na nartac
Page 52 and 53: Piotr Kunysz, Beata Blachura Wstęp
Page 54 and 55: Piotr Kunysz, Beata Blachura Tabela
Page 56 and 57: Piotr Kunysz, Beata Blachura
Page 58 and 59: Piotr Kunysz, Beata Blachura wietrz
Page 60 and 61: Beata Blachura to make progress is
Page 62 and 63: Beata Blachura Tabela 2. Odpowiedzi
Page 64 and 65: Beata Blachura okazał się równie
Page 67 and 68: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 WZ
Page 69 and 70: Wzajemne relacje pomiędzy równowa
Page 75: Wzajemne relacje pomiędzy równowa
Page 78 and 79: Dariusz Tchórzewski, Przemysław B
Page 87 and 88: NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 R
Page 89 and 90: Różnice w poziomie sprawności mo
Page 95:
POLEMIKI I DYSKUSJE DISCUSSIONS
Page 98 and 99:
Adam Haleczko, Leszek Korzewa, Ewa
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 115 and 116:
NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 S
Page 117 and 118:
Słów kilka o habitualnej aktywno
Page 119 and 120:
NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 KO
Page 121:
Koordynacja ruchowa w badaniach pro
Page 125:
NR 43 AN TRO PO MO TO RY KA 2008 KO
show all

full text - Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?