WAClAW HRYNIEWICZ OMIwlasciwe tradycji wschodniej Sq cz~to niezrozumiale dla chrzescijalllzachodnich. Wielowiekowa separacja oraz wzajemne wyobcowanieczyniq di.alog ruezwykle trudnym. Sam problem tradycji oraz dqzenie prawos!awnych do jej zachowania napotykajq w cia,z jeszczeduze trudnosd VI porozumieniu zwlaszcza z chrzescijanstwem protestarnckim.Dla Kosciolow i wspolnot poreformacyjnych tradycja rue jest rzeczywistoScia,tak zYWq, wszechobecnq i egzyst€ncjalnie odczuwalnqjak dla prawoslawia. Ktada, one nacisk raczej na potrzeb~ ustawicznejodnowy, kt6ra wymaga czasem odejscia od ciqglosci. Jesliprzerwanie tradycji bylo kiedys konieczne, moze ono ponownie n arzucic si~ w przyszlosci. Dlatego Kosdoiy poreformacyjne gotoweSq przeZywac Howe odejscia i nowe rozdarcia. Zwra cajqC si~ raczejku przyszlosci "wzywajq Ducha Swi~tego" tak, jak gdyby dotqdjeszcze rue dzialal. Sam L. Vischer przyz:nal jednak, 1Z akcent polownyna braku 'cia,glosd wprowadza pewien element niepewnosci,'kt6ry w rezultacie cz~sto podwaia samq zdo1nosc do odnowy 53. Protestancka wizja jednosci posiada w konsekwencji charakter "wydarzeniowy".Odwoluje si~ do doswiadczenia i uprzywilejowuje doswladczeniewsp6lnoty, wiary i swiadectwa przezywane w ruchuekumenicznym. W tej perspek-tywie na drugi plan schodzi zmyslciqglosci jedynej w1ary katolickiej i apostolskiej. Przyszlosc dialoguekurnenicznego zalezec b~dzie w d uzej mierze od tego, czy jednoscpojmowana b~dzle w powiqzaniu z clqglosciq tradycji Oak chea, prawoslawni),czy teZ po linii "wydarzenia" i nieciqglosci (uj~cie protestanckie).W swoim or~dziu skierowanym do Komitetu NaczelnegoSRK patrlarcha Pirnen stwierdzil m. in., iZ w SRK nie zwraca siGnalezytej uwagi na tradycj~ Kosciola oraz kontakt z przeszloscia. 54.Przewodniczqcy Komitetu Naczelnego, M. M. Thomas w odpowiedzi(22.II.1974) na or~dzi'e patriarchy przyznal, ii nie rnoina zerw.acz przeszlosciq, poruewaz Ewangelia pozostaje ta sarna ilia wszystkichpokolen, chociaz kaZde z nich przyjmuje jq od nowa pod dzialaniem Ducha Swi~tego. Wszyscy chrzescijanie pow.inni, jego zdaniern,razem dqzyc do wyrazenia prawdiiwego znaczenia swiadectwa przeszloScidla 8wiata wsp6lczesnego. Tradycj.a staje s i~ w6wczas zywa ,gdy chrzescijanie otwieraja, si~ na n atclmienie Ducha Swi~tego i usilujqodpowiedziec na rzeczywiste potrzeby ludzi 55,-Synod Patriarchatu Moskiewskiego jako jeden z pierwszych ustosunkowalsi~ ()fj.cj.alnie do Zgromadzenia w Nairobi w piSmiez 3.III. <strong>1976</strong> r. ,przeslanym na ~'~ce abpa E. tSootta, przewodniczqcego"Invoking the Holy Spirit: Report on the Unity of the Chu.rch, Ecume nicalR eview 26 (1974) 578-589, zwl. s. 58l... Contacts 25 (1973) nr 84, s. 346." C ontacts 27 (1975) nr 92, s. 365-366.1596
PRAWOStAWIE A JEDNOSC KOSCIOtAKomit.etu Nacze1m.ego SRK oraz Dra F. Pottern, sekretarza genernlnego56. Synod wyrnzil zadowolenie z rezultat6w osiqgni~tych w Nairobiw odniesieniu do calego szeregu spraw. R6wnoczeSnie jednak w liscieznalazly si~ m. in. slow,a ubolewania, iz pr,awoslawie nie bylo naleZyciereprezentowane wsr6d g16wnych prelegent6w Zgromadzenia(jeden z g16wnych referat6w plenarnych wyglosil archim. C. Argentiz Milrsylii). Synod stwierdzit ponadto, iz istnieje obeanie w ruchue'kumenieznym polaryzacja mi~dzy spraWq jednosci w wlerze a misjqchrzescljanskq (obejmuje ona takze zaangazowanie chrzescijan dlarealizacji wsp6lnychceI6w). Wsp6lne doswiadczenie dziejowe wszystkieh. chrzescijan dotyczqce podzial6w, kt6re utrudniajq swladectwochrzescijaiiskie pozostalo w Nairobi mimo wszystko lla dalszymplanie. Podzialy te dotyezq przede wszystkim problem6w rozbijajqcychjednosc wiary, zasad eklezjologicznych, od kt6rych zalezy komuniaeucharystyczna i sakramentalna oraz wzajemnego uznaniafunkcji eklezjalnych isbniejqcych w k'azdym Kosciele. Tak dlugo jakte problemy nie zostanq rozwiqzane w pierwszej kolejllosci, post~ pnie jest mozliwy w innym sektorze akt ywnosci ekumenicznej. Synodzwr6cil: m. in. uwag~, 12 jednostronne decyzje w sprawie dopuszczeniakobiet d o kaplanstwa powl~kszq jedynie trudnosci ekumeniczne.Uwrazliwienie n a zjednoczenie Kosciol6w jako na pierwszy i za.lJadniczy cel ruchu ekumenicznego sprawia, ze prawoslawiI1i dqzqr6wniez coraz usilniej do przezwyci~zenia pewnych niooomagan i nieprawirllowosciw funkcjonowaniu samej struktury SRK, zwlaszc.zaw odniesieniu do Koscio16w prawoslawl1.ych. Istnieje obecnie 15autokefalicznych Koscio16w prawostawnych, mogqcych poszczycic si~wielowiekowq tradycjq. Tymczasem Koscio16w czlonkowskichSRKjest po Nairobi 286. Przyjmowane Sq nadal Koscioly i wspolnotyprotestanckie, n iejednokrotnie nieliczne, dopiero powstale,nie posiadajqcedluzszej tradycji. Wedlug ob€"Jlej praktyki stawia si~ jena r6-wm ze starozytnymi Kosciolami; kazdy Kosci6l traktowany jestna r 6wni jako jednostka administracyjn a. Slusznie zauwazyl J . Klinger,i2: daje to w .rezultacie "absolutnie falszywy obraz mapy ekumenicznej" 57. Od dluiszego juz czasu prawosla\vn'i proponujq, abystruktura SRK zostala oparta na trzech wielkich tradycj.ach chrzescijansJtich:prawoslawnej, katolickiej, protestanckiej. Jedynie w6wczasprzestano by t~aktowac poszczeg6lne KoScioly czlonkowskie w spas6bczysto m echankzny. Trzeba by pr2lede wszystkim polozyc nacisknie na liczebnosc pos2lczeg6Inych KosCio16w, lecz na wag~ i donioslosc"n agromacizonego W nich duchowego doswiadczenia, wypro'bowanegoprzez wieki" 58. T~ 'wlaSnie ide~ sformulowal 20 prze.. .POL·. przypis 39. " 'Retleksje z Nai1:obt s. 31. " Tamze. 1597
- Page 1: I B s ~ E , . C ZKJ: KWaclaw Hrynie
- Page 4 and 5: ZDARZENIA-KSIAlKI-lUDZIE1681 • J6
- Page 6 and 7: WACt AW HRYNIEWICZ OMIgrOZqcym jego
- Page 8 and 9: WAClAW HRYNIEWICZ OMInego w or~dzia
- Page 10 and 11: WACtAW HRYNIEWICZ OMISqdzq oni, iz
- Page 12 and 13: WACLAW HRYNIEWICZ OMI;pelniajq ich
- Page 14: WAClAW HRYNIEWICZ OMIjowi wiary chr
- Page 17 and 18: PRAWOStAWIE A JEDNO$~ KO$CIOtAt y w
- Page 19 and 20: PRAWOStAWIE A JEDNOSC KOSCIOtAnia w
- Page 21 and 22: PRAWOStAWIE A JEDNO~C KOSCIOlAi zlo
- Page 23 and 24: PRAWOStAWIE A JEDNOSC KOSC!OLAzosta
- Page 25 and 26: PRAWOStAWIE A JEDNOSC KOSCIOLAgo zy
- Page 27 and 28: PRAWOStAWIE A JEDNOSC KOSC! OtAtrad
- Page 29: PRAWOSLAWIE A JEDNOSC KCSCIOtAmadze
- Page 33 and 34: PRAWOSlAWIE A JEDNOSC KOSCiOlAdalsz
- Page 35 and 36: o SEMIOTYCE IKONYro ku habilitowal
- Page 37 and 38: o SEMIOTVCE IKONV- A co pan 1'Ozumi
- Page 39 and 40: o SEM IOTYCE iKONYponiewaz juz sam
- Page 41 and 42: o SEMIOTVCE IKONVboru Powszeclmego
- Page 43 and 44: o SEMIOTYCE IKONYki jako osrodka mq
- Page 45 and 46: o SEMIOTYCE IKONV&ugie czasy", a sz
- Page 47 and 48: o SEMIOTYCE IKONYt ek reform patria
- Page 49 and 50: o SEMIOTVCE IKONY- Zakanczyl Pan wl
- Page 51 and 52: ANNA KAMIENSKA SNY BIBLlJNE"A sen?
- Page 53 and 54: SN'{ BI!lLIJNEwi ludowa ffiqdrose.
- Page 55 and 56: --- -------SNV BIBUJNEze sen byl zl
- Page 57 and 58: SNY BIBLIJNEsr:nacznie "az do zaran
- Page 59 and 60: SNY 8 !BlIJNEdzie byl wyrazme wyroz
- Page 61 and 62: SNY BIBllJNEzawsze byla jasna. Slue
- Page 63 and 64: SNY BIBLIJNEgo noee i jego sny. I 0
- Page 65 and 66: SNY B!BLlJNEwladcy, a Daniel ciq.gl
- Page 67 and 68: SNY BIBLIJNESnilo mi si ~, ze stoj~
- Page 69 and 70: JEZUS 0 PRAC'Izywal. Zwlaszcza przy
- Page 71 and 72: JEWS 0 PRACYmego hogactwa i kryteri
- Page 73 and 74: JEZUS 0 PRACYd zie Lukasz przytacza
- Page 75 and 76: JEZUS 0 PRACYub6stwo, gl6d, placz c
- Page 77 and 78: JEZUS 0 PRACVen esprit. Evangile et
- Page 79 and 80: PRACA I CZAS WOlNYOlbrzymi i zywiol
- Page 81 and 82:
PRACA I CZAS WOLNVnia . Zarazem wsk
- Page 83 and 84:
PRACA I CZAS WOlNYzuje na wartoSci
- Page 85 and 86:
PRACA I CZAS WOLNYz na,ruszenia wew
- Page 87 and 88:
PRACA I CZAS WOlNYzewn~trzne wobec
- Page 89 and 90:
PRACA I CZAS WOl!'!'\'z · damymi p
- Page 91 and 92:
PRACA I CZAS WOLNYklopoty. A mianow
- Page 93 and 94:
PRACA I CZAS WOlNVo e tyczny wymia
- Page 95 and 96:
StOWA I SWIATEWA BIENKOWSKAGRA W ID
- Page 97 and 98:
ORA W IDEEzanego z pewnymi wartosci
- Page 99 and 100:
ORA W IDEEi .()czywistego poczucia
- Page 101 and 102:
GRA W IDEostarych poj~ciach. Ta ksi
- Page 103 and 104:
KS. ANDRZEJ ZU!!ERB IERtym wyliczen
- Page 105 and 106:
KS. ANDRZEJ ZUBERBIERro1a w K.Soiel
- Page 107 and 108:
KS. AN DRZEJ ZUBERBIERwyrazem wiary
- Page 109 and 110:
KS. ANDRZEJ ZUBERBIERnie zajmowac s
- Page 111 and 112:
KS. ANDRZEJ ZUBERBIER·dziedzinie n
- Page 113 and 114:
KS. ANDRZEJ ZUBERBIERmu, odpowiedzi
- Page 115 and 116:
IDARZENIA - KSIJ\iKI - LUDZIEW POSZ
- Page 117 and 118:
2DARZENIA "- KSII\ZKI -- lUDZIErunk
- Page 119 and 120:
ZOARZENIA - KSI~2:K' - LUOZIEwarios
- Page 121 and 122:
ZDARZENIA - KSIf\tKI - LUDZIEcesow
- Page 123 and 124:
SW/ADKOWIE HISTORII STANIStAW VINCE
- Page 125 and 126:
STANIStAW VINCENZ - SPOTKANIE Z CHA
- Page 127 and 128:
STANISlAW VINCENZ - SPOTKANIE Z CHA
- Page 129 and 130:
STANIStAW VINCENZ - SPOTKANIE Z CHA
- Page 131 and 132:
STANISLAW VINCENZ - SPOTKANIE Z CHA
- Page 133 and 134:
STANISLAW VINCENZ - SPOTKANIE Z CHA
- Page 135 and 136:
STANISLAW VINCENZ - SPOTKANIE Z CHA
- Page 137 and 138:
JEDENASTA WIECZO RE/lA ...SOREN KIE
- Page 139 and 140:
SOREN KIERKEGAARD - MODLlTWYOjeze w
- Page 141 and 142:
SOMMAIREWaclaw Hryniewicz OM[: Conf
- Page 143 and 144:
ZESPOt • HANNA MALEWSKA, STEFAN S