Leszek RudakPo wprowadzeniu następują materiały dydaktyczne ułożone w sposób odzwierciedlającyich następstwo logiczne. Zwykle są one reprezentowane tylko przez odnośniki, ponieważ – zewzględu na ich wielkość – prezentacja bezpośrednia utrudniałaby nawigację oraz wymuszałaniepotrzebne przewijanie stron przy powracaniu do danej e-lekcji lub poszukiwaniu dalszychmateriałów.W bloku warto również umieścić zakończenie. W klasycznym przypadku powinno byćono streszczeniem podstawowych tez 9 . Podsumowanie zajęć również powinno pojawiać siębezpośrednio po zasadniczej treści, choć nie można wykluczyć, że studenci pominą zasadniczymateriał, traktując zakończenie jako wystarczający, skondensowany skrót informacji.W koncepcji logicznej struktury e-lekcji nie można pominąć narzędzi służących ocenianiustopnia opanowania wiedzy i umiejętności przez uczestników. Często zadania i testy umieszczanesą na końcu bloku, ale nie musi być to regułą. Elementy te powinny występować tam, gdzie jestich miejsce wynikające z potrzeb dydaktycznych, ale warto spróbować połączyć te wymaganiaz jednolitą budową wszystkich bloków w e-kursie. Ujednolicenie położenia poszczególnychelementów w ramach każdego bloku buduje środowisko nauczania przyjazne uczniowi.Specyfikacja materiałów edukacyjnychTemat specyfikacji, opisu i konstrukcji materiałów umieszczanych w e-kursach występujew wielu publikacjach książkowych, artykułach w czasopismach poświęconych e-<strong>edukacji</strong>,prezentacjach na konferencjach, jest także obecny na wielu stronach internetowych 10 , dlategow tym miejscu przytoczonych zostanie tylko kilka uwag ogólnych, dotyczących sposobu projektowaniai wykorzystywania takich materiałów.Jako wytyczne do konstruowania materiałów edukacyjnych można przyjąć pytania sformułowaneprzez H. Beetham i R. Sharpe: kim są uczniowie i czego oczekują; jakie teorienauczania są odpowiednie, jak je zastosować w konkretnym przypadku; jakie rozwiązanianajlepiej zaspokoją potrzeby uczniów, czy są użyteczne w praktyce; jak informacje o budowiemateriałów przekazać ich konstruktorom? 11 . Przemyślane odpowiedzi na te pytania wyznaczająsposób opracowywania specyfikacji materiałów.PodsumowanieKonspekt e-lekcji spełnia podwójną rolę: jest elementem projektu kursu oraz poradnikiemdla nauczyciela prowadzącego te zajęcia. Opisana w artykule struktura konspektu e-lekcjiwynika przede wszystkim z pierwszej roli: konspekt jest planem budowy bloków kursu. Realizacjatechniczna kursu internetowego jest zwykle czasochłonna, zwłaszcza gdy występująw nim elementy multimedialne, symulacje czy interakcje. Cały projekt zajęć, w tym wszystkiekonspekty e-lekcji, powinien zatem być gotowy przed ich rozpoczęciem, na tyle wcześnie, byzdążyć opracować wszystkie materiały na czas.Druga rola konspektu e-lekcji – służenie jako poradnik dla prowadzącego kurs – jest równieważna. W opisanej strukturze przewidziane są miejsca na wskazówki dotyczące prowadzenia9Tamże, s. 191.10Np. W. Horton, E-Learning by design, Pfeiffer, San Francisco 2006, s. 47–284; http://www.atsc.army.mil/atimp/specifications/alo/lom_spec.doc;http://www.slideshare.net/dmassart/introduction-to-metadata-standards; http://www.academiccolab.org/resources/webct_learningobjects.pdf, [10.11.2010].11Tłumaczenie własne na podstawie: H. Beetham, R. Sharpe (red.), Rethinking Pedagogy for a Digital Age, Routledge,Oxon 2007, s. 7.130
Projekt najmniejszej jednostki dydaktycznej e-kursu: konspekt e-lekcjizajęć. Takie zadanie ma na przykład opis komunikacji w ramach kursu. Dla realizacji technicznejznaczenie ma tylko wniosek dotyczący narzędzi komunikacji, które powinny zostać zastosowane.Natomiast dla nauczyciela istotne są zasady komunikacji, ponieważ one wyznaczająsposób prowadzenia zajęć – opisują czynności nauczyciela (poza udostępnianiem materiałówi sprawdzaniem zadań otwartych).BibliografiaH. Beetham, R. Sharpe (red.), Rethinking Pedagogy for a Digital Age, Routledge, Oxon 2007.W. Horton, E-Learning by design, Pfeiffer, San Francisco 2006.S. Juszczyk, Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń2003.F.W. Kron, A. Sofos, Dydaktyka mediów, Pedagogika GWP, Gdańsk 2008.W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2003.P. William, Tworzenie serwisów E-learningowych z Moodle 1.9, Helion, Chorzów 2003.M. Winkler, A. Commichau, Sztuka prowadzenia wykładów i lekcji, Wydawnictwo WAM, Kraków2008.NetografiaAcademic ADL Co-Lab, http://www.academiccolab.org/resources/webct_learningobjects.pdf.Kształcenie zintegrowane, http://danstar.republika.pl/awans/3konsp.pdf.L. Rudak, Taksonomia e-kursów jako narzędzie dydaktyka, „Edu@kcja” 2010, t. 1, http://eduakcja.elka.pw.edu.pl/ojsdev/index.php/eduakcja.Slideshare, http://www.slideshare.net/dmassart/introduction-to-metadata-standards.Strona Zespołu Szkół w Ostrorogu – materiały dla nauczycieli, http://zsostrorog.edu.pl/materialy%20dla%20nauczycieli/Jak%20napisac%20dobry%20konspekt.ppt.• AbstractE-courses (deliverable by the Internet) should be planned more carefully than stationary lessonsbecause there is little space for spontaneous actions of the teacher in them. A smallest didactic unitof the e-course – called the e-lesson – is the block of texts, illustrations, audio and video recordings,animations, simulations and assignments made available to learners in one step, treated as the unity,and fulfilling specified learning objectives. The project of the e-lesson should consists of the followingelements: the theme and learning objectives, the description of rules, manners and tools of communication,the lesson structure and the specification of (atomic) learning objects. The special care must betaken on effective communication (both between a teacher and the students and among the studentsthemselves) – which constitutes one of the basic formal differences in relation to the project of traditionallesson and it is extremely important. Other differences refer to the main part of the project: in ane-course it is mainly an ordered list of elements, but it does not force the way one goes through thelesson while taking a course.• Nota o autorzeLeszek Rudak jest matematykiem, nauczycielem akademickim na Uniwersytecie Warszawskim.Brał udział w tworzeniu Centrum Otwartej i Multimedialnej Edukacji Uniwersytetu Warszawskiego, byłprzewodniczącym jego Rady Programowej. Od 3 lat jest zastępcą dyrektora Centrum i odpowiada zadydaktykę oraz badania naukowe (poprzednio prowadził zajęcia na Wydziale Matematyki Informatykii Mechaniki UW, między innymi z dydaktyki matematyki i informatyki). Jest autorem licznych prac naukowychdotyczących metodologii e-nauczania i zastosowania komputerów w nauczaniu matematyki.Brał udział w wielu krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych.131
- Page 1:
Koncepcje i praktyka e-edukacjiFund
- Page 4 and 5:
© Copyright byFundacja Promocji i
- Page 6 and 7:
Małgorzata CzerwiecRozdział 8. E-
- Page 8 and 9:
Polecamy lekturę książki w przek
- Page 11:
Część IE-learningw szkole wyższ
- Page 14 and 15:
Jerzy M. Mischkerozstrzygnięć zar
- Page 16 and 17:
Jerzy M. Mischke4. Wykorzystanie po
- Page 18 and 19:
Jerzy M. Mischke16Dziś już powsze
- Page 20 and 21:
Andrzej KocikowskiUniwersytet im. A
- Page 22 and 23:
Andrzej KocikowskiPrzykład pierwsz
- Page 24 and 25:
Andrzej Kocikowski22bardzo wyraźni
- Page 26 and 27:
Mariusz KąkolewiczUniwersytet im.
- Page 28 and 29:
Mariusz Kąkolewiczsą w oparciu o
- Page 30 and 31:
Mariusz KąkolewiczDalej wreszcie,
- Page 32 and 33:
Mariusz Kąkolewicz30ich użytkowni
- Page 34 and 35:
Mariusz KąkolewiczI. Illich, Społ
- Page 36 and 37:
Jerzy Skrzypekdydaktycznej. Wspomni
- Page 38 and 39:
Jerzy SkrzypekTabela 1. Dane dotycz
- Page 40 and 41:
Jerzy SkrzypekW literaturze przedmi
- Page 42 and 43:
Jerzy Skrzypek40odtworzeniowe (mode
- Page 44 and 45:
Jerzy Skrzypek• AbstractThe paper
- Page 46 and 47:
R. Robert Gajewski, Elżbieta Jaros
- Page 48 and 49:
R. Robert Gajewski, Elżbieta Jaros
- Page 50 and 51:
R. Robert Gajewski, Elżbieta Jaros
- Page 52 and 53:
Anna Rybak• utworzenie Sekcji Mul
- Page 54 and 55:
Anna Rybak52nami. Omawiane jest tak
- Page 56 and 57:
Anna Rybak544. Co było najbardziej
- Page 58 and 59:
Anna Rybak56Dokonano jednostronnej
- Page 61:
Część IIPrzedsięwzięciaedukacy
- Page 64 and 65:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 66 and 67:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 68 and 69:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 70 and 71:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 72 and 73:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 74 and 75:
Małgorzata Czerwiecktórych ma mie
- Page 76 and 77:
Małgorzata CzerwiecRysunek 1. Przy
- Page 78 and 79:
Małgorzata CzerwiecRysunek 2. ADAM
- Page 80 and 81:
Dorota RytwińskaFundacja Rozwoju S
- Page 82 and 83: Dorota Rytwińskaszczeblu europejsk
- Page 84 and 85: Dorota RytwińskaNowa koncepcja wir
- Page 86 and 87: Anna GrabowskaPolitechnika Gdańska
- Page 89 and 90: E-warsztaty w projekcie Grundtvig P
- Page 91 and 92: E-warsztaty w projekcie Grundtvig P
- Page 93 and 94: E-warsztaty w projekcie Grundtvig P
- Page 95 and 96: Ocena efektywności dydaktycznej e-
- Page 97 and 98: Ocena efektywności dydaktycznej e-
- Page 99 and 100: Ocena efektywności dydaktycznej e-
- Page 101 and 102: Olga BiaduńSzkoła Główna Handlo
- Page 103 and 104: Kafeteria edukacyjna - przykład pr
- Page 105 and 106: Kafeteria edukacyjna - przykład pr
- Page 107: Kafeteria edukacyjna - przykład pr
- Page 111 and 112: Marta Dziubińska, Politechnika Ł
- Page 113 and 114: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 115 and 116: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 117 and 118: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 119 and 120: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 121 and 122: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 123 and 124: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 125 and 126: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 127 and 128: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 129 and 130: Projekt najmniejszej jednostki dyda
- Page 131: Projekt najmniejszej jednostki dyda
- Page 135 and 136: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 137 and 138: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 139 and 140: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 141 and 142: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 143 and 144: Piotr WachowiakSzkoła Główna Han
- Page 145 and 146: E-learning jako metoda wspierająca
- Page 147 and 148: E-learning jako metoda wspierająca
- Page 149 and 150: E-learning jako metoda wspierająca
- Page 151 and 152: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 153 and 154: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 155 and 156: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 157 and 158: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 159 and 160: Mirosław MarchlewskiUniwersytet Ka
- Page 161 and 162: Wspomaganie kształcenia językoweg
- Page 163 and 164: Wspomaganie kształcenia językoweg
- Page 165 and 166: Wspomaganie kształcenia językoweg
- Page 168: Książka jest bardzo ciekawa, wart