Krzysztof Wereszczyńskiinicjatyw można mnożyć, ale szczególnie miejsce wśród nich zajmują te, które wykorzystująplatformy edukacyjne, na czele z Moodle, platformą stworzoną w 1998 roku, coraz bardziejpopularną również na niższych etapach kształcenia (jest ona wykorzystywana np. w szkołachponadgimnazjalnych) 6 .Współcześnie można w Polsce mówić przede wszystkim o kształceniu zdalnym jako formiewspomagającej proces kształcenia. Jest to tendencja niezgodna z trendami europejskimi i ogólnoświatowymi,ale takie miejsce w instytucjonalnych formach kształcenia obecnie przypisujesię w naszym kraju kształceniu na odległość. Sytuacja przedstawia się inaczej w przypadkuform pozainstytucjonalnych, szczególnie w kształceniu dorosłych czy doskonaleniu zawodowym.Ważnym zagadnieniem staje się określenie sytuacji i elementów procesu kształcenia,w których szczególnie przydatne są narzędzia telematyczne, oraz tych, w których szczególniepowinno się unikać ich zastosowania. Istotne jest zatem nie wyznaczenie sztywnych ram, leczpozostawienie twórcy procesu kształcenia swobody wyboru z wyraźnym sygnałem o sytuacjachskrajnych, których zapewne jest bardzo mało. Istnieje zbyt wiele elementów wpływających nacałość procesu kształcenia, dlatego decyzja o wyborze metod i form powinna pozostać w gestiiosoby projektującej.Seminarium dyplomowe w nauczaniukomplementarnymSeminarium dyplomowe jest istotnym elementem procesu kształcenia w szkole wyższej.Jego formuła, sposób prowadzenia oraz stawiane przed studentem wymogi są swoistym podsumowaniemtrzech lat nauki i pracy, które ma umożliwić określenie stopnia zrozumieniai opanowania zasad myślenia naukowego i procedur badawczych. Seminarium kumuluje wiedzęi umiejętności, wymusza uogólnienia oraz podjęcie dłuższego i systematycznego wysiłku nadopracowaniem określonego tematu. Dlatego istotną sprawą jest poznanie zasad oraz metodprzygotowania i realizacji pracy dyplomowej. Zakończenie studiów związane jest równieżz przystąpieniem do egzaminu końcowego, co wymaga także określonych przygotowań podkierunkiem promotora.Przygotowanie pracy dyplomowej odbywa się w ramach zajęć nazywanych seminariumdyplomowym, prowadzonych przez promotora. W trakcie seminarium są omawiane problemyzwiązane z pracą – przybiera to zarówno formę informacji od promotora, jak i dyskusji, wskazówek,referatów czy wyjaśnień. Każda praca składa się z dwóch części: analizy literatury i badańwłasnych. Student samodzielnie dokonuje analizy literatury najważniejszej z punktu widzeniatematu i wyciąga wnioski, które powinny być weryfikowane przez promotora 7 . Szczególnieistotnym etapem współpracy promotora i dyplomanta jest sprawdzanie napisanego tekstu oraznanoszenie poprawek. Niestety poziom umiejętności tworzenia samodzielnych dłuższych wypowiedzipisemnych w naukach humanistycznych znacząco spadł w ostatnich latach, dlategosprawdzanie i poprawienie pracy staje się coraz ważniejszym etapem we współpracy promotora1346Przykłady zastosowań platformy Moodle: www.platforma.ahe.lodz.pl, www.wsseuczelnia.edu.pl, www.moodle.cel.agh.edu.pl, www.cel.uek.krakow.pl, www.moodle.gwsh.gda.pl, www.moodle.waw.pl, www.moodle.wsse.edu.pl, www.gim2.mielec.pl, www.kikolak.com, www.moodle.zs37.waw.pl, www.moodle.pg.gda.pl.7J. Półturzycki, Praca dyplomowa z pedagogiki, [w:] Z. Kruszewski (red.), Vademecum metodologiczne studentówWydziału Pedagogicznego Włodkowica, Wydawnictwo Novum, Płock 2008, s. 123.
Wykorzystanie technologii informacyjnych w procesie kształcenia...i dyplomanta 8 . W ramach studiów w Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznej w Warszawiestudenci mają dwa obowiązkowe przedmioty do zaliczenia: metodologię badań pedagogicznychoraz seminarium dyplomowe. Zajęcia prowadzone w ramach przedmiotu metodologiabadań pedagogicznych czy zadawane prace kontrolne nie są w stanie uzupełnić tych braków.Z całą pewnością dobrym rozwiązaniem jest prowadzenie tzw. zajęć proseminaryjnych, jednakw przypadku kształcenia zaocznego z różnych względów nie ma możliwości ich realizacji.Seminarium, na którym oparto prezentowaną analizę, trudno nazwać zajęciami online.Głównymi narzędziami wykorzystanymi w jego trakcie były poczta elektroniczna, komunikatorSkype i platforma edukacyjna Moodle. Narzędzia cyfrowe służyły do przekazywania tekstówi uwag, nie były to zatem zaawansowane formy pracy w sieci. Niemniej jednak zdobyte doświadczeniasą wartościowe. Pokazują prawidłowości związane z zastosowaniem nowoczesnychtechnik w procesie kształcenia, potwierdzając teorię, że korzyści płynące z zastosowania nowychtechnologii są pozorne 9 . Podczas gdy wykorzystywane narzędzia stają się coraz bardziej złożone– co powoduje wrażenie, że w szerszym zakresie uproszczą i wspomogą proces dydaktyczny– wzrasta liczba problemów, jakie trzeba pokonać w pracy ze studentami oraz kompetencji,jakimi powinni legitymować się uczestnicy procesu kształcenia.Do korzystnych czynników takiego sposobu prowadzenia seminarium dyplomowego możnazaliczyć: wysoki poziom indywidualizacji relacji promotora i studenta na etapie analizy treściprzygotowanej pracy dyplomowej, możliwość skupienia się nad wybranymi elementami pracyoraz szybkość przepływu informacji – uwag, wskazówek, zaleceń.Mimo posługiwania się nowoczesnymi technologiami, elementy związane z tradycyjnymprowadzeniem seminarium odgrywały nadal istotną rolę. Z całą pewnością korzystnie na pracęposzczególnych uczestników seminarium wpływała organizacja grupy. W Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznejstudenci przypisani są do określonego rocznika oraz specjalizacji. Jednakzasadniczym elementem funkcjonowania studenta na uczelni jest przypisanie do określonejZamiejscowej Sali Wykładowej (ZSW), w której odbywają się zajęcia o charakterze tradycyjnym,ale istnieje również możliwość słuchania wykładów emitowanych przez TV EDUSAT. W trakciezajęć w ZSW przeprowadzane są testy śródsemestralne oraz zadawane są prace kontrolnez poszczególnych przedmiotów. Dlatego organizacyjnie, ale i merytorycznie, przypisanie dodanej ZSW jest elementem odgrywającym istotną rolę w prowadzonym procesie dydaktycznym,ponieważ to opiekun sali pełni rolę pierwszego i najważniejszego opiekuna studenta.Opierając się na doświadczeniach autora, można jednocześnie stwierdzić, że liczebność grupyseminaryjnej skupionej w jednej ZSW oraz wzajemne relacje studentów odgrywają znaczącąrolę – inaczej mówiąc, czynniki tradycyjnej organizacji wpływają na funkcjonowanie formynauczania online.Grupy seminaryjne związane z określoną ZSW pracują znacznie lepiej. Widoczne są takiekorzystne elementy funkcjonowania grupy, jak wzajemne motywowanie, pomoc w zdobywaniuliteratury, tworzenie wspólnej presji związanej np. z dotrzymywaniem terminów. Szczególnieostatni czynnik jest istotny, ponieważ brak regularnych spotkań promotora ze studentamirozluźnia dyscyplinę i osłabia motywację. Na e-mail można nie odpowiadać długie tygodnie(ta uwaga dotyczy również wykładowców), bowiem poziom anonimowości jest nadal wysoki– a studenci mentalnie czują się nadal odlegli i „bezpieczni”. Z drugiej strony poczta elektroniczna8W oparciu o własne doświadczenia autora.9Szerzej o problemie w: B. Siemieniecki (red.), Kształcenie na odległość w świetle badań i analiz, Wydawnictwo AdamMarszałek, Toruń 2005, s. 9–61.135
- Page 1:
Koncepcje i praktyka e-edukacjiFund
- Page 4 and 5:
© Copyright byFundacja Promocji i
- Page 6 and 7:
Małgorzata CzerwiecRozdział 8. E-
- Page 8 and 9:
Polecamy lekturę książki w przek
- Page 11:
Część IE-learningw szkole wyższ
- Page 14 and 15:
Jerzy M. Mischkerozstrzygnięć zar
- Page 16 and 17:
Jerzy M. Mischke4. Wykorzystanie po
- Page 18 and 19:
Jerzy M. Mischke16Dziś już powsze
- Page 20 and 21:
Andrzej KocikowskiUniwersytet im. A
- Page 22 and 23:
Andrzej KocikowskiPrzykład pierwsz
- Page 24 and 25:
Andrzej Kocikowski22bardzo wyraźni
- Page 26 and 27:
Mariusz KąkolewiczUniwersytet im.
- Page 28 and 29:
Mariusz Kąkolewiczsą w oparciu o
- Page 30 and 31:
Mariusz KąkolewiczDalej wreszcie,
- Page 32 and 33:
Mariusz Kąkolewicz30ich użytkowni
- Page 34 and 35:
Mariusz KąkolewiczI. Illich, Społ
- Page 36 and 37:
Jerzy Skrzypekdydaktycznej. Wspomni
- Page 38 and 39:
Jerzy SkrzypekTabela 1. Dane dotycz
- Page 40 and 41:
Jerzy SkrzypekW literaturze przedmi
- Page 42 and 43:
Jerzy Skrzypek40odtworzeniowe (mode
- Page 44 and 45:
Jerzy Skrzypek• AbstractThe paper
- Page 46 and 47:
R. Robert Gajewski, Elżbieta Jaros
- Page 48 and 49:
R. Robert Gajewski, Elżbieta Jaros
- Page 50 and 51:
R. Robert Gajewski, Elżbieta Jaros
- Page 52 and 53:
Anna Rybak• utworzenie Sekcji Mul
- Page 54 and 55:
Anna Rybak52nami. Omawiane jest tak
- Page 56 and 57:
Anna Rybak544. Co było najbardziej
- Page 58 and 59:
Anna Rybak56Dokonano jednostronnej
- Page 61:
Część IIPrzedsięwzięciaedukacy
- Page 64 and 65:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 66 and 67:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 68 and 69:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 70 and 71:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 72 and 73:
Arkadiusz Orłowski, Mirosław Woź
- Page 74 and 75:
Małgorzata Czerwiecktórych ma mie
- Page 76 and 77:
Małgorzata CzerwiecRysunek 1. Przy
- Page 78 and 79:
Małgorzata CzerwiecRysunek 2. ADAM
- Page 80 and 81:
Dorota RytwińskaFundacja Rozwoju S
- Page 82 and 83:
Dorota Rytwińskaszczeblu europejsk
- Page 84 and 85:
Dorota RytwińskaNowa koncepcja wir
- Page 86 and 87: Anna GrabowskaPolitechnika Gdańska
- Page 89 and 90: E-warsztaty w projekcie Grundtvig P
- Page 91 and 92: E-warsztaty w projekcie Grundtvig P
- Page 93 and 94: E-warsztaty w projekcie Grundtvig P
- Page 95 and 96: Ocena efektywności dydaktycznej e-
- Page 97 and 98: Ocena efektywności dydaktycznej e-
- Page 99 and 100: Ocena efektywności dydaktycznej e-
- Page 101 and 102: Olga BiaduńSzkoła Główna Handlo
- Page 103 and 104: Kafeteria edukacyjna - przykład pr
- Page 105 and 106: Kafeteria edukacyjna - przykład pr
- Page 107: Kafeteria edukacyjna - przykład pr
- Page 111 and 112: Marta Dziubińska, Politechnika Ł
- Page 113 and 114: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 115 and 116: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 117 and 118: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 119 and 120: Sposoby przezwyciężania trudnośc
- Page 121 and 122: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 123 and 124: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 125 and 126: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 127 and 128: Instrumenty wsparcia prowadzących
- Page 129 and 130: Projekt najmniejszej jednostki dyda
- Page 131 and 132: Projekt najmniejszej jednostki dyda
- Page 133 and 134: Projekt najmniejszej jednostki dyda
- Page 135: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 139 and 140: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 141 and 142: Wykorzystanie technologii informacy
- Page 143 and 144: Piotr WachowiakSzkoła Główna Han
- Page 145 and 146: E-learning jako metoda wspierająca
- Page 147 and 148: E-learning jako metoda wspierająca
- Page 149 and 150: E-learning jako metoda wspierająca
- Page 151 and 152: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 153 and 154: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 155 and 156: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 157 and 158: Nauka języka w Second Life? Tak! A
- Page 159 and 160: Mirosław MarchlewskiUniwersytet Ka
- Page 161 and 162: Wspomaganie kształcenia językoweg
- Page 163 and 164: Wspomaganie kształcenia językoweg
- Page 165 and 166: Wspomaganie kształcenia językoweg
- Page 168: Książka jest bardzo ciekawa, wart