Koncepcje i praktyka e-edukacji - Rozwój e-edukacji w ...

Wykorzystanie technologii informacyjnych w procesie kształcenia...technologii. Część osób, które uczestniczyły w omawianym seminarium, nigdy nie skorzystałaz materiałów oferowanych na platformie. Natomiast ci, którzy wykorzystywali inne możliwościkomunikacji – na przykład odbywali wideorozmowy za pośrednictwem komunikatora Skype– wykazywali się również dużą aktywnością na platformie. Znów można przypomnieć tezę, żedecydującym czynnikiem determinującym aktywność studentów są wcześniej nabyte doświadczeniaoraz umiejętności. Dla wielu studentów nowość, jaką było pierwsze zetknięcie się z formułąplatformy edukacyjnej, w połączeniu z ogólnie niskim poziomem wiedzy i umiejętności z zakresuposługiwania się komputerem i internetem stanowi dużą barierę kompetencyjną.W grupie osób wykorzystujących platformę nie pojawił się problem kopiowania materiałów.Znacznie mniej pracy poświęcił autor na poprawianie przesyłanych prac od strony formalnej,tj. konstrukcji i części składowych pracy, sposobu i konsekwencji sporządzania przypisów czysporządzania bibliografii. Platforma edukacyjna była pomocna na etapie wyboru i formułowaniatematu pracy oraz doboru metod i technik badawczych. Z doświadczeń autora wynika, że zdecydowaniełatwiej przychodzi studentom realizacja tematu pracy, który mieści sie w kręgu ichzainteresowań, dzięki czemu podejmują się jego opracowania z ciekawością właściwą badaczowi,inaczej niż w przypadku tematu narzuconego. Przykładowe konstrukcje metodologiczne pomagająw wypracowywaniu własnego podejścia do tematu. Znaczenie platformy we wzajemnej komunikacjispada na końcowym etapie pracy promotora ze studentem, kiedy następuje sprawdzanieindywidualnych tekstów. Jednak w pojedynczych przypadkach przydatna bywa możliwość odesłaniadyplomanta do treści zamieszczonych na platformie, w sytuacji gdy popełnia on kardynalnebłędy. Wówczas wyjaśnianie ustne czy pisemne zajmuje mniej czasu, ponieważ możemy wskazaćkonkretne materiały jako przykłady przydatne do poprawy wybranych elementów pracy.PodsumowanieRealizacja zajęć z zakresu seminarium dyplomowego z wykorzystaniem nowoczesnych technologiiinformacyjnych mieści się w ramach kształcenia komplementarnego. Taki sposób realizacjiprocesu kształcenia posiada swoje wady i zalety. Mieszanie form i metod pracy ze studentamiwymaga wcześniejszego dokładnego przygotowania pod względem dydaktycznym, merytorycznymoraz technologicznym zarówno studentów, jak i wykładowców, a także poświęcenia przezobie strony dodatkowego czasu na etapie wstępnym. Pozwala jednak usprawnić wzajemnąkomunikację na kolejnych etapach współpracy w ramach seminarium dyplomowego. Powyższedoświadczenia pokazują jedynie, że istnieje potrzeba szerszego prowadzenia dalszych badańnad wykorzystaniem nauczania komplementarnego w procesie kształcenia na uczelni wyższej.Wydaje się, że zastosowanie nauczania komplementarnego w pracy ze wszystkimi studentamimoże zakończyć się niepowodzeniem. Wskazana byłaby selekcja osób pracujących w oparciuo ten system. Innym rozwiązaniem jest upowszechnienie stosowania platform edukacyjnychw ramach wszystkich zajęć na danej uczelni, co może podnieść skuteczność dydaktyczną.Wprowadzanie form mieszanych do procesu kształcenia wymaga działań długofalowych i szerokozakrojonych. Jedną z propozycji, mającą charakter procesu, jest „strategia małych kroków”propagowana przez J.M. Mischke i A.K. Stanisławską 12 . Nie da się już zatrzymać rozpędzonejlokomotywy rozwoju, postępu i różnorodnych usprawnień. Nowa rzeczywistość zmusza nasdo zaakceptowania odmiennych od tradycyjnych form komunikowania się.12J.M. Mischke, A.K. Stanisławska, dz.cyt.139