pobierz - Nestor - Czasopismo artystyczne
pobierz - Nestor - Czasopismo artystyczne
pobierz - Nestor - Czasopismo artystyczne
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Biografie Mieczysław Niedźwiecki (1935-1994)<br />
Mieczysław Niedźwiecki wciąż jest niepodważalnym<br />
autorytetem artystycznym i osobowościowym<br />
w chełmskim środowisku muzycznym. 22<br />
kwietnia 2002 r. Chór Ziemi Chełmskiej „Hejnał”,<br />
w uznaniu jego zasług podczas XII Międzynarodowych<br />
Spotkań Chóralnych w Chełmie przyjął jego<br />
imię.<br />
Zaprezentowane powyżej spojrzenie na<br />
dokonania Mieczysława Niedźwieckiego nie poruszają<br />
i nie wyjaśniają wszystkich aspektów jego<br />
różnorodnej, wieloaspektowej działalności zawodowej,<br />
społecznej i <strong>artystyczne</strong>j. Nie wyczerpują<br />
też wszystkich jego dokonań, możliwości interpretowania<br />
jego dorobku twórczego, nie odwołują<br />
się do materiału badawczego, którego tak obficie<br />
dostarczyć może jego życie i twórczość. Stanowią<br />
jedynie próbę ukazania zjawiska społeczno-kulturalnego<br />
i <strong>artystyczne</strong>go, które określić możemy<br />
mianem Mieczysław Niedźwiecki. Opracowanie<br />
tego zjawiska wciąż czeka na swego autora.<br />
Odwołajmy się do niektórych faktów z życia<br />
Mieczysława Niedźwieckiego.<br />
Mieczysław Niedźwiecki<br />
Urodził się 25 grudnia 1935 roku w Czarnej<br />
Łozie koło Dubna na Ukrainie, w rodzinie o bogatych<br />
tradycjach muzycznych. Matką jego była Anna<br />
z Dąbskich Niedźwiecka, ojcem - Adolf Niedźwiecki,<br />
skrzypek, założyciel pierwszej po 1944 r. orkiestry<br />
symfonicznej w Lublinie. W 1948 r. Anna<br />
i Adolf Niedźwieccy przenieśli się do Lublina, gdzie<br />
w 1956 r. Mieczysław Niedźwiecki ukończył Państwowe<br />
Liceum Muzyczne w klasie skrzypiec.<br />
W lipcu 1954 r., jeszcze jako uczeń, rozpoczął<br />
pracę zawodową w Zespole Pieśni i Tańca Ziemi<br />
Lubelskiej w Lublinie. Od 1 września 1954 r. do 31<br />
sierpnia 1956 r. był nauczycielem muzyki w Szko-<br />
le Powszechnej w Bystrzycy (gmina Piotrowice).<br />
1 września 1956 r. został nauczycielem skrzypiec<br />
w Państwowej Szkole Muzycznej w Chełmie. Do<br />
30 grudnia 1958 r. dojeżdżał do Lublina na próby<br />
Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Lubelskiej. W 1968 r.<br />
współpracował z Państwową Filharmonią w Lublinie.<br />
Państwowej Szkole Muzycznej (obecna<br />
zmodyfikowana nazwa: Państwowa Szkoła Muzyczna<br />
I i II stopnia) pozostał wierny do końca<br />
życia. Przepracował w niej ponad 37 lat, w tym 8<br />
lat (1982-1990) jako jej dyrektor. W okresie jego<br />
dyrektury, w szkole działały m.in.: orkiestra smyczkowa,<br />
chór szkolny, zespoły kameralne, szkolna<br />
orkiestra kameralna, klasy fortepianu i akordeonu,<br />
instrumentów dętych, smyczkowych, blaszanych,<br />
drewnianych.<br />
W latach 1960-1971 był dyrektorem Społecznego<br />
Ogniska Muzycznego; w 1960 r. - instruktorem<br />
muzycznym Rady Zakładowej Związku<br />
Zawodowego Kolejarzy w Chełmie. W latach 1961-<br />
1967 dyrygował orkiestrą dętą Kombinatu Cementowego<br />
„Chełm”, a od 1960 do 1966 r. - Chełmską<br />
Orkiestrą Symfoniczną. W latach 1983-1987 prowadził<br />
założony przez siebie zespół kameralny. 17<br />
września 1966 roku wraz z grupą 17 entuzjastów<br />
założył w Chełmie chór „Hejnał”, którego był dyrygentem<br />
przez 28 lat, z przerwą w latach 1971-72<br />
spowodowaną ciężką chorobą. W czasie jego dyrygentury<br />
chór koncertował ponad 720 razy w kraju<br />
i za granicą. Przy chórze, w latach 1975-1980,<br />
działał powstały z jego inicjatywy chór chłopięcy<br />
(prowadzony przez Teresę Dyląg). Od 1991 r.<br />
w Chełmie odbywają się coroczne Międzynarodowe<br />
Spotkania Chóralne, których pomysłodawcą<br />
i inicjatorem był Mieczysław Niedźwiecki.<br />
Mieczysław Niedźwiecki był wielką indywidualnością<br />
twórczą, człowiekiem o wielkiej charyzmie,<br />
której nigdy nie podkreślał i nie eksponował.<br />
Tym, z którymi współpracował, a szczególnie chórzystom<br />
chóru „Hejnał”, dawał poczucie <strong>artystyczne</strong>go<br />
bezpieczeństwa i satysfakcji, zaspokajał na<br />
próbach i koncertach ich potrzebę uznania. Wymagał<br />
od nich ogromnie dużo, przede wszystkim<br />
dyscypliny i muzycznego doskonalenia. Jeszcze<br />
więcej wymagał od siebie. Jego życie to nie tylko<br />
praca zawodowa i społeczna, to także stałe<br />
i systematyczne dokształcanie się w zakresie mu-