Editorial - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...
Editorial - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...
Editorial - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
THEO GERDES<br />
„... „... habe habe als als fröhliche fröhliche Feldlerche Feldlerche Feldlerche aus aus der der Wesermarsch<br />
Wesermarsch<br />
auf auf meine meine eigene eigene Weise Weise Weise gesungen gesungen ...“<br />
...“<br />
Över Alma Rogge un ehr Schauspääl „In de Möhl“, dat an 6. April<br />
an ’t Ollnborgisch Staatstheader Premiere fiert hett<br />
Ik will ehrlich ween – wenn dat Nedderdüütsch Schauspääl an ’t Ollborgisch<br />
Staatstheader un de August Hinrichs Bühn nich Alma Rogges<br />
Stück „In de Möhl“ up ehrn Späälplan sett harrn, weer ik wahrschienlich<br />
garnich up de Idee kaamen, mi so vääl mit Lääwen un Wark<br />
van Alma Rogge to befaaten – un dat weer schaa ween, denn ehre<br />
Geschichten un Anekdoten, ehre Gedichte, Romane un Theaderstücke<br />
kann man ok vandaag noch mit vääl Spaaß un Vergnögen läsen.<br />
Wenn man wat över den norddüütschen Minschen, över dissen gediegen<br />
Minschenschlag, de dar tüschen Waterkant un wiedet Land tüschen<br />
Nordseestrand un Marschenland wahnt, to weeten kriegen will, mutt<br />
man eenfach mal in Alma Rogges Geschichten naläsen. Dar kriggt man<br />
dat gewahr, wo wi so sünd, dar hett se us beschreeven. Mit ’n scharpen<br />
Blick för use Macken un Grappen, aver ok mit vääl Nasicht un<br />
jümmers mit ’n Ogentwinkern un Schmustergrienen weer se us up de<br />
Spoor, wiss ok, um sik sülvst ’n beten beter to begriepen.<br />
Hierbi is denn ok woll dat Gedicht „Wo ik her kam“ in ehr upstahn:<br />
Wo ik her kam<br />
is dat Land so free un wiet,<br />
wasst dat Gras un bleuht de Klee,<br />
ruckt de Luft na Solt un See,<br />
blänkert Water, ruschelt Reith,<br />
jagt de Wulken, Wind de weiht<br />
wo ik her kam.<br />
Jeden Dag<br />
tweemal loppt de Flot dar an,<br />
öwer’t Watt un Butenland,<br />
stiggt an Diek un Öwerrand,<br />
spöhlt un wöhlt um Pahl un Steg,<br />
sackt denn sinnig wedder weg<br />
Jeden Dag.<br />
26<br />
Mine Lüd<br />
gaht ärn stillen, sturen Gang.<br />
Wat se willt, dat fat’ se an,<br />
holt är Wurt un staht ärn Mann.<br />
Blot wat är in’n Harten liggt<br />
Seggt se nich – seggt se nich<br />
mine Lüd.<br />
Wo ik her kam<br />
is dat Land so free un wiet,<br />
wasst dat Gras un bleuht de Klee,<br />
ruckt de Luft na Solt un See<br />
blänkert Water, ruschelt Reith,<br />
jagt de Wulken, Wind de weiht<br />
wo ik her kam.