Vurderingsveiledning med teksteksempel

gjerast med største forsiktigheit og mest mogleg sunt folkevett (om enn deninnhaldsmessige klangen i det omgrepet er litt diffus, og open for tolking). Men ein børsamstundes spørja seg: er det ikkje fare for at kulturmøte kan føra til utvatning av kulturarog såleis vera eit trugsmål mot den enkelte kulturidentitet?Eg trur ein må innstilla seg på at kulturar ikkje er noko fast og uforanderleg somkan overleva i det uendelege i same form og med same grenser. Det er likevel ikkje nokonmotsetnad mellom dette og å ta vare på ein kulturarv. Utan at eg vil vera politisk, så trureg statsminister Jens Stoltenberg er inne på noko viktig når han snakkar om det nye,norske "vi" . For i vår tid er ikkje Noreg og nordmenn det same som når herrane Lees,Chutterbuck og deira kompanjong reiste rundt i landet. Det fins framleis mange som nyt åsetja kniven i fenalåret, og også mange som synes gamalost er ein fryd for ganen. Påsame måte fins det mange i det same landet og den same kulturen som sverjar til kebabnår dei besøker det lokale gatekjøkenet, og andre som igjen synes den italienske pizzaener det beste dei kan få.Kulturar er i stadig forandring og gjennom kulturmøte skjer det ei utvikling avkulturen, som utvidar det innhaldsmessige spekteret, ikkje innskrenkar eller utvatnar det,og som gjev rom for ei breiare forståing av kva kulturen er. Kulturkonservatisme ogkulturradikalisme handlar ikkje eine og åleine om spesifikke preferansar innanfor musikkog nasjonal styreform, slik Aftenposten og Dagbladet kanskje får det til å verka som.Anten ein har monarki eller republikk i landet, Jens Book-Jensen eller Manu Chao på mp3-spelaren, handlar mykje av arbeidet med å skapa forståing mellom kulturar om å innsjå atdet fint går an å ta vare på noko samstundes som ein innlemmar noko nytt i detopphavlege, når ein saman skal skapa noko — einfelles kultur.Å ha respekt for muslimar på eit generelt grunnlag handlar ikkje om å tolererareligiøst forklart terrorisme og kjønnslemlesting, slik enkelte samfunnsgrupperingar verkarå tru. Det handlar om å sjå heile biletet og å invitera til dialog for å presentera eigneverdiar samstundes som ein vert informert om verdiane til samtalepartnaren. Det handlarom kunnskap. Om å vita at det er eit fåtal av muslimane i verda i dag som praktiserar deinemnde tinga, og at det er eit fåtal av muslimane i verda i dag som godtar at desse tingafinn stad. Det handlar også om at ein seier klart ifrå om kor eins eigne grenser går kvatoleranse gjeld. Eller skal ein tolerera alt og berre godta at ulike kulturar har ulike skikkar1164 av 4