Vurderingsveiledning med teksteksempel

eksempla er absolutt samanliknbar. Kva er det som gjer at vi trur det er mindre risikofyltå køyre bil enn å vere elvepadlar? Sanninga er at vi menneske er redd for det ukjente.Om det å klatre Mount Everest utan oksygen hadde vore like vanleg som å køyre bil såhadde nok ikkje Trå vore så egoistisk. Kva med dei som fyllekøyrar, dei kan kallastegoistiske. Er det nokon som fortener fleire vekers oppsikt i mediet, så er det dei. Ikkjeein uskuldig fjellklatrar som det gjekk galt for ein av hundre gangar.Sande bruker mange kvardagslege gjeremål til samanlikning med ekstremsporten. Foreksempel meiner han at dei som køyrer motorsykkel i stades for bil utsett seg for storfare. Og dei som kappkøyrer ned stupbratte grusbakkar i sykkelritt, meiner han også harein fot innan for ekstremsporten. Som redaktør i magasinet er Erlend Sande også klarover at mange av lesarane hans drivar med både elvepadling, laussnøkøyring og risikofyltklatring, derfor ønskjer han ikkje å bagatellisere det heile. I artikkelen les vi også Sandestankar om at einkvar toppidrettsutøvar kjenner sin eigen fysikk, styrkjer og svakheiter.Han meiner at utøvarane dermed bør kunne setje eigne grensar, og finne ut når dessegrensene ikkje bør sprengjast. Men han er også klar over at det er akkurat detteekstremsportsutøvaren gjer, sprengjer grensar. Og det var dette Jarle Trå gjorde. Egsynest Sande er flink og argumentere, og til tross for at meininga hans kjem framreflekterer han frå begge sider. Det at han bruker hendingar frå realiteten og stillerretoriske spørsmål gjer også at eg som lesar begynner å tenkje.Tilbake til dette med sjølvrealisering, for det er det vi menneske strever etter å oppnå.Men kva er det eigentleg ekstremsportsutøvarane ønskjer å oppnå? For meg er det fleiresvar som verkar naturleg. Meistringskjensle er det fyrste som slår meg, kjensla av å haoppnått noko ein lenge har drøymt om. Det andre som slår meg er eit ønske om meir tillivet, ”adrenalinkick” som dei kallar det. Ein annan ting kan vere hylling. Det seier segsjølv at om Trå hadde vore ein av få som nådde toppen av Mount Everest utan oksygenså hadde nok dette også kome fram i mediet. Som det keisame og vanlege mennesket eger så verkar det vanskeleg å forstå kvifor folk utset seg for meir fare enn nødvendig.Merknad [Pål Styrk176]: Argumentasjonen blir referert, men ikkje vurdert.Merknad [Pål Styrk177]: Her blirargumentasjonen vurdert.Merknad [trygve kv178]: Godt dømepå avsnittinnleiingEg har eit inntrykk av at jo lengre verda og teknologien utviklar seg, jo meir større blirbehovet for utfordring hos oss menneske. Dei siste tiåra har vi blitt presentert for ei heiltny og virtuell verd. Barn er ikkje ute og leikar lengre, dei sit inne og ser på TV eller speler175