Strategische sturing?

Strategische sturing? Implementatiestrategieën van het ministerie van OCW
Hiertoe behoren centra voor de kunsten, buitenschoolse kunsteducatie, professionele kunstenaars,
theater- en dansgezelschappen, muziekgroepen, podia en accommodaties, instellingen
voor beeldende kunst, bibliotheken, musea, archieven en erfgoedinstellingen. Instellingen
bieden culturele activiteiten waaraan scholieren en burgers actief of passief deelnemen.
Centra voor de kunsten spelen een belangrijke rol voor de cultuurparticipatie en amateurkunst.
De instellingen zijn gespecialiseerd in cursussen op het gebied van verschillende kunstrichtingen
door professionele docenten. De centra werken lokaal of regionaal. Het kan bijvoorbeeld
gaan om muziekscholen, creativiteitscentra of combinaties daarvan. Veel van de centra verzorgen
ook kunsteducatie voor het onderwijs. Dat is in belangrijke mate een gevolg van het
rijksbeleid voor cultuureducatie (programma Cultuur en School). De meeste centra worden
gesubsidieerd door gemeenten. Kunstconnectie is de branchevereniging voor kunsteducatieve
instellingen. Deze organisatie telt circa 200 leden.
4.4 Implementatieproces en -strategie
Hoewel OCW in haar cultuurparticipatiebeleid de term implementatiestrategie niet gebruikt,
kunnen we op basis van de beleidsteksten en gesprekken met OCW-ambtenaren en veldpartijen
wel degelijk een implementatiestrategie ontwaren.
Een belangrijk principe in het cultuurbeleid is de afstand die het rijk houdt van de cultuursector.
Thorbecke stelde halverwege de negentiende eeuw dat de overheid geen beoordelaar behoort
te zijn van kunst. Dat adagium wordt nog steeds toegepast. De overheid bemoeit zich
niet met artistieke expressies of met wat kunst behoort te zijn. Voor de professionele kunstensector
geldt dat zij subsidie krijgen op basis van een advies van de Raad voor Cultuur. Om tot
dat advies te komen, voert de Raad gesprekken met onder meer lokale en provinciale overheden,
cultuurorganisaties en sectorinstituten. Instellingen die niet tot de (nationale) basisinfrastructuur
worden gerekend, ontvangen subsidie via één van de fondsen, waaronder het Fonds
voor Cultuurparticipatie.
Hoewel het rijk zich niet met de inhoud van kunst- en cultuuruitingen bemoeit, zijn er wel
beleidsmatige opvattingen over een aantal zaken. Het rijk vindt het belangrijk dat zoveel mogelijk
mensen in aanraking komen met kunst en cultuur. Dat kan langs de weg van deelname
aan amateurverenigingen of (voor met name jongeren) via kunsteducatie op of rondom scholen.
Welke kunstvormen precies worden beoefend is geen onderwerp van beleid, het rijk heeft
alleen aangegeven dat een groter aantal mensen (jong en oud) in aanraking moet komen met
kunst en cultuur, en daar zelf ook actief aan zou moeten deelnemen.
Omdat de kunstensector in hoge mate afhankelijk is van publieke middelen en het rijk traditioneel
de kleinste financier is van cultuurparticipatie en kunsteducatie, is zij afhankelijk van de
50