Strategische sturing?

Strategische sturing? Implementatiestrategieën van het ministerie van OCW
er wel een subsidie beschikbaar, maar steeds met oog voor de samenhang met andere
regelingen.”
“OCW geeft duidelijke beleidskaders en zoekt partijen in de sector om de uitvoering
vorm te geven. De sturing vindt plaats op hoofdlijnen, er is geen grote bemoeienis met
hoe de sectorpartijen hun activiteiten vormgeven. Er wordt wel waarde gehecht aan
de dialoog met de sector over de uitvoering van activiteiten in de wetenschap dat het
beleid op die manier kan worden gevoed. Veel ideeën over beleid en uitvoering ontstaan
in interactie tussen OCW en partijen met inhoudelijke kennis.”
Veranderende rol van OCW
Volgens verschillende respondenten heeft het ministerie zich in de afgelopen tien jaar meer op
afstand geplaatst van de cultuur- en kunsteducatieve sector. Tien jaar geleden waren ambtenaren
van het ministerie erg zichtbaar in het land en nauw betrokken bij de uitvoering van programma’s
en projecten, zowel op het gebied van amateurkunst als op het terrein van cultuureducatie.
De zichtbaarheid lijkt nu een stuk minder. Daarentegen zijn het Fonds voor Cultuurparticipatie
en andere intermediaire partijen (als ‘instrumenten’ van OCW) wel goed zichtbaar
(en representeren in zekere zin het rijksbeleid).
“OCW werkte vroeger dichtbij de sector. Hoge ambtenaren traden vaak op in het
land. Ze toonden zich strategische denkers, maar ook als uitvoerders van beleid. Ze
zaten werkgroepen voor en coördineerden beleidsuitvoering. Dat is nu heel anders.”
De veranderende rolopvatting van OCW lijkt een gevolg van de decentralisatie van rijkstaken
(overdacht van taken aan provincies en gemeenten, minder bemoeienis van het rijk). OCW
werd conform het BZK-beleid voor interbestuurlijke verhoudingen gedwongen meer afstand
te nemen tot provincies en gemeenten. Dat vertaalde zich onder meer in de oprichting van het
Fonds voor Cultuurparticipatie, dat nu het overgrote deel van het cultuurparticipatiebudget
verdeelt.
“Het kabinet wilde de decentrale uitvoeringslasten verminderen. Daarom kon het Actieplan
Cultuurbereik in zijn oude vorm niet meer worden uitgevoerd. OCW wilde het
doel van het instrument wel overeind houden. Toen is gekozen voor de oprichting van
het Fonds voor Cultuurparticipatie als schakel tussen het rijk en provincies/gemeenten.”
In de loop der jaren lijkt zich een stapeling van beleidsmaatregelen te hebben voorgegedaan.
Veel ‘oud beleid’ bleef overeind en er werden nieuwe beleidsmaatregelen aan toegevoegd.
Dat leidt tot een scala aan regelingen en subsidies voor verschillende doelgroepen en eindge-
53