Strategische sturing?

Strategische sturing? Implementatiestrategieën van het ministerie van OCW
En hoe gewenst ze zijn. We hebben laten zien dat strategieën in de praktijk altijd een uitkomst
zijn van een interactie tussen gevestigde ingesleten patronen en beelden, en tussen nieuwe
ideeën en noties over wat kan en zou moeten. Strategie is gelijktijdig een uitkomst van dat
proces, maar geeft ook weer nieuwe voeding en vulling aan de interactie tussen die twee.
Cruciaal is volgens ons niet dat er één goede strategie te benoemen is die altijd werkt. Belangrijker
is om te komen te passende implementatiestrategieën, die passen bij het onderwerp, het
veld en bij de situatie waarin het ministerie zelf – als beleidsmaker – verkeert. Zo kan een
meer bewuste en doordachte implementatiestrategie ontstaan, die bijdraagt aan waar het uiteindelijk
allemaal om begonnen was, het vergroten van de kansen op beleidsrealisatie. Succes
is daarmee niet gegarandeerd, maar de kansen erop worden wel vergroot. Dat legt overigens
veel extra verantwoordelijkheid bij beleidsmakers. Waar implementatieprocessen meer gericht
en precies worden, is de noodzaak voor ‘goed’ en ‘passend’ beleid groter. De paradox
van de beleidsimplementatie is misschien wel dat betere en scherpere implementatie de zichtbaarheid
van de kwaliteit van beleid vergroot. Als meer van wat bedoeld werd ook daadwerkelijk
gerealiseerd wordt zoals bedoeld, dan moeten niet alleen de bedoelingen goed zijn,
maar ook de achterliggende beleidstheorieën deugen. Zo legt verbeterde beleidsimplementatie
onverwacht veel druk op de politieke, normatieve en analytische onderbouwing van beleid.
Strategie, zo hebben we hier meerdere keren betoogd, is niet wat een organisatie heeft, maar
wat een organisatie doet. Met dit rapport hopen we het gesprek over wat het Ministerie al
heeft, en in de toekomst doet, op een passende wijze te hebben ingeleid. We zien uit naar wat
er in het gesprek opkomt.
84