: I J ' " E

Li berpêşa çiyê mirêxa mijê
Dimelise ser kelefêd kurşê...
Şems hêdî hiltê, Dibûrdaxê som
Zer dibe, mîna şîrê rûzihom.
Di bin lêvêda zoxale sya terr-
Bi kubira qerqaş beşervetê gerr.
Mînanî xewn û mitala çûka,
Gultima kewa difire dirûnga...
Dû dibin sitûnê mermere hêşîn,
Hildikevin ber arîka ezmîn.
Tev dilîze tevî şêbiskê Şurê,
Dil mîna çivîk, xweber distirê.
MISTEFA BARZANIRA
Me mal-miletî nekir şîn-girî,
Şîna şehîdiya te Merdemêrî.
Me li roja ava nihêrî,
Wekî ku emir dide rojek din,
Me li toximê şova nihêrî,
Wekî ku zeviya dide gîhandin.
Me li serê wan lawa nihêrî,
Ji kîjanara dibên Barzanî
Û me bi sebirê girî guherî,
Me bi hêsira nekir arzanî. . .
Bera ew milet hêsira birêje,
Yê ku nikare birêje xûnê,
Yê ku çewdera rizî davêje,
Dixweze gênim hilîne şûnê...
Lê me aqa xûn meydanada rêt,
Wekî em pêda bûne Cegerxûn,
Em bûne Hejar, Şivan, Celaldêt,
Xoşnav, Xêrûlle, Leylê û Mehmûd.
Em bûne lawê wan dayîkê tê,
Ku tûr vedide herke bîst berî,
103