: I J ' " E

DESTAN
USIVE NEVYA
PÊŞKARVAN
Qelem, tu şiva mine qudretê,
Wertînim, awa, te ser kaxetê,
Ber xwendevanêm dewrek dûr vekî,
Rêkê - li Kenana qedîm kesekî,
Dîsa dîharkî gula buhuştê,
Kevirê senemê, selbiya teniştê.
Û em lezekî ji bext duakin,
Xwe li ber pût û senemê takin. . .
Mêzekin. . ., hatin, a wê ji dûrva
Qîzê şeherê Şahê Bilûrvan.
Libsê wan çawa perê tawisa
Çiqilê selbiyêda melisîn wisa.
Û vepeşirî gola cinetê
Ber sur û sêra eşq û muhbetê.
Ewji ezmanda hîv bû-hilşyayê?
Siteyr bûn cariyê rinda dinyayê?
Av lê reşandin, û li çardorê
Kevan rahiştin ken, keskesorê.
Û nazdar "ûfkir" wê nûrik-nazê,
Perik pelişand wek qubeqazê.
Guliyê wê nolî cot soremera
Ser rûyê avêra kişyan kenara.
Ew hêl bû hanga heta navkêlkê,
Ma di hindavda wek xewnexêlkê.
Ser sing ricifîn cotê hinarê,
Qey bê biçivîn, hev hatin xarê.
196