: I J ' " E

GUNDDA
Fêrîk gundê Pampêda bû mamoste. Ewî dibistanêda fêrên
(dersên) zimanê kurdî didan. Hevtê 2-3 roja gundda dima. Rojêd
mayîn Ii Yêrêvanê bû, ji ber ku neferê wî bajêrda diman.
Sala 1969-a havînê çû bal birê xwe marza Svêrdlovskê, gundê
Nakaryakovê, peyra-Moskvayê, Lênîngradê (S.Pêtêrbûrgê).
Salêd 1976-1980-î Fêrîkê Ûsiv bi proêkta xwe, tenê, tamek xwe û
neferê xwera Pampêda çêkir. Dorê sûrek kişand, fêza sûrê jî axilê pêz
çêkir. Ji hostatiya wî gund-gundîtî zendegirtî diman.
Ewî nivîsî:
. . .U wextekê jî du rêncber wê bên,
Xwe bavên ber siya axilê minî şên:
"Hey gidî, -bêjin, - Fêrîkê rehmetî
Ser van tam-taşa çiqa zemet dî. . . "
Paşê çend berx, kar, mirîşkêd pir bedew û du golik xwey dikir.
Ew avayê wî çêkirî û xweykirina heywanet jî, meriv digo, pareke
poêziya wî bûn.
Sala 1973-a destana Fêrîk "Ûsivê Nevya" çap bû. Ew
veçêkirineke beyt- serhatiya cimetêye tezeye û bi serecema xwe pir
dewlemende. Vê poêmêda dîhar bûne karebûnêd şayîre lîrîkiyê,
êpîkiyê û dramatîkiyê.
Fêrîk gilî dikir, çawa carekê ew teldê mala xwe, ber kuçkê kartola
paldayî bûye: dinhêre du lawik ji aliyê kewşênva têne gund.. Pey
silav-kilavara jê dipirsin:
- Gelo mala Fêrîkê Ûsiv kîjan tangêye?
Fêrîk divê: - Keremkin, pêşda werin, em van kartolê pijyayî
bixun, paşê ezê wera bêjim.
Lawik tên, rûdinên ser şînkayê, çend kartola bi hewas tevî nanê
Ioş loq dikin, dixun. Paşê razîbûna xwe elam dikin, îzinê dixwezin,
wekî herin, Fêrîk bivînin.
Li wir Fêrîk divê:
- Eva mala Fêrîke, Fêrîkjî ezim.
Ewana zûr dibin -wî dinihêrin. Dibe pîrqîna wana, dikenin, xwe
davên pêsîra wî, paç dikin. Gilî kiribûn, wekî xwe ji Tiflîsêne, hatine
Camûşvana Çûk havîngê. Poêma Fêrîke "Ûsivê Nevya" xwendine, pir
begem kirine, lema jî hatine Pampê- dîtina Fêrîkê Ûsiv.
Sala 1971-ê li Moskvayê, bi rûsî pirtûka "Hikyat derheqa Bar
334