: I J ' " E

Min li meydanê didin seknandin,
Radikin orta xwe û dîn-dijmin.
Badê, ax badê, gelî pismama...
Şerkin bi şûra, şerkin bi qema,
Şerkin bi şerê baktêriya, bizûz. . .
Hevdu berbatkin babetî dijmm
Û gumana xwe nedine ser min.
Ez merivekî ecêvî cuda:
Ayrî, îmansiz, bêxwey, bê xuda. . .
Ezê herim nav garana kera,
Birçî bizûkim ser savêra sa. . .
Feqet tucara, feqet tucara
Nabim çeka dest tu teyfebaza. . .
EZ XWEYDDXIM
Zidbûyîji hevaltiya hulikar,
Ji kêfêd bi araqê keşenekî,
Ez xwera xwey dikim hijmekar
Bire dîk-mirîşkê reng-rengî:
Yek çîle qerqaşe, tîne bîr
Gultimê berfa der biharê,
Yek zîliya amojina mine pîr,
Yek-rengê hingilê hegarê.
Yek reşe mîna siya neqevê
Kumikê sor xaşxaşke li hafê,
Yek xumira dorbenda xevxevê -
Werq dide mînanî alavê.
Dema ku distirên, diqingin
Dengbêjê bêtulim-tembûr,
Qasekê can dibe ruhê min
Bi sidqê zamtiyê gul û nûr.
Cihan bi bînekê xurû, xweş
Dora min fûr dide firêqet.
Qey ruhê hevsûdiyê teleqreş
Dinêda dewremîş nebûye qet. . .
164